Nadat plantage Mariënburg in 1988 ophield te bestaan, resteerden slechts herinneringen. Voormalig werknemer en huidige gids op het terrein, dhr. Toekijan Soekardi, schreef de zijne op met potlood in een schrift met de titel: Na het zoet het zuur. Hij illustreerde zijn memoires met tekeningen van de beelden zoals die in zijn hoofd nog bestonden. Alsof het gisteren was. Een belangrijk cultuur-historisch document laat hij ermee na.
Historica Anne Blondé wijdde in 2011 samen met architecte Ann Roesems haar masterscriptie aan de plantagecultuur en het plantage-erfgoed in het district Commewijne, waarin Mariënburg diende als casestudy.
Beide documenten tezamen leveren een boeiend resultaat: Plantage Mariënburg – van koffiebes tot rum is voor menigeen een rijk geïllustreerd feest van herkenning. Het verhaal beschrijft de opkomst en teloorgang van een mooie industrie, die profijtelijk was voor enkelen en tegelijk voor velen een hard bestaan betekende. Hoe dan ook is het een onlosmakelijk deel van de geschiedenis van Suriname en van Nederland en alleen al om die reden verplichte kost.
