Berovingen vergroten onveilig gevoel

Het nieuws is sinds gisteren gedomineerd door de roof van een zaak door 7 criminelen. Vijf mannen waren gemaskerd en 2 niet. Op de aanwezige camerabeelden moeten deze 2 mannen herkenbaar en gemakkelijk op te sporen zijn. De daders hebben er niet voor geschroomd om een vrouw die in de zaak kennelijk de leiding had in haar gezicht te trappen. Niet alleen de zaak, maar ook de klanten zijn beroofd. Positief is dat de politie snel ter plekke aanwezig was. Naar verluidt waren alle 7 mannen in een kleine auto bij de zaak. De achtervolging die de politie inzette, was niet vruchteloos. De criminelen zijn geraakt en 1 is dood aangetroffen te Reeberg. Een andere kon gewond op de plaats van het delict worden ingerekend. Dat betekent dus dat 5 criminelen voortvluchtig zijn, waarvan in het gunstige geval van 2 het gezicht zichtbaar moet zijn geweest. De noodzaak om roofovervallen te plegen, moet er niet zijn in een land met een nog kleine bevolking en een relatief goed aanwezige economische activiteit. De autoriteiten moeten nu toch gaan richting profilering van de crimineel, waardoor risicobuurten en –situaties kunnen worden vastgesteld. De politie moet preventief extra controle uitoefenen in deze buurten en via Minov en Sociale Zaken moet gewerkt worden aan het kweken van een andere generatie op de lange termijn. De achtergrond van de beroving moet goed worden onderzocht aan de ene kant. Die zou tot verrassende uitkomsten kunnen leiden. Voorts moet door de autoriteiten nagegaan worden hoe de situatie in Suriname is ten aanzien van lichte wapens. Er is in Suriname een restrictief beleid als het gaat om wapenbezit. Voor jachtdoeleinden is er een bepaald beleid en strenger voor de eigen beveiliging. Maar er zijn wapens in de samenleving aanwezig in handen van criminelen. Gelet moet worden in dit kader op de smokkel van wapens via de grenzen, met name de oost- en de westgrens. In Suriname moet ook ervoor gewaakt worden dat wapens niet via de legale weg in handen komen van personen waarvan de omgeving kan zorgen voor verleidingen. Als het gaat om het risico om bij een beroving als dader betrokken te zijn, dan lopen bepaalde groepen in Suriname meer risico dan anderen. Daarom werd toch even opgekeken toen de Juspol-minister tijdens een oriëntatie in het binnenland aangaf om aan stapels jongeren werkgelegenheid te kunnen bieden in diensten die wapens dragen. Diensten waar wapens gedragen wordt, moeten onderworpen zijn aan strenge selectienormen en strenge omgevingsonderzoeken. In Suriname moet ook streng gelet worden op de betrokkenheid van niet geüniformeerde ‘elite-eenheden’ bij grootschalige professioneel uitgevoerde criminele acties. Via intelligence moet de regering (de president) zich jaarlijks ervan vergewissen dat er geen sprake is van een dubieuze handel en wandel en contacten van de elite-eenheden (waaronder CTU, A-team, QRT etc.) met een onderwereld. Wie zit er in de onderwereld als die er mocht zijn? Het betrekken van de door de Staat getrainde burgers voor criminele organisaties is niet vreemd in de crime. Zo werd onlangs bekend dat de Mexicaanse onderwereld (werkloze) Amerikaanse oorlogsveteranen inhuurt als sluipschutter voor duizenden dollars om niet alleen rivalen in de onderwereld, maar ook overheidsinformanten van kant te maken. Nagegaan moet worden ook wat de verschillende nationaliteiten allemaal doen in Suriname, vooral als ze afkomstig zijn van landen waar en een hoge crime is. De nationaliteit wordt in politieberichten niet meer vermeld, maar toen dat wel gebeurde, was ergens vorige jaar nog een trend te bespeuren, waarbij veel Guyanezen en in enkele gevallen ook Afrikanen betrokken waren in de criminaliteit. Waarop ook gelet moet worden, zijn tendensen met betrekking tot de wijze waarop men zich uit in bepaalde kringen. Dan denken we aan de underground liederen die nu door bepaalde personen verspreid worden voor bepaalde doeleinden.
De brute berovingen die plaatsvinden, brengen steeds een schok teweeg onder de burgerij, met name ook bij dat deel van de bevolking dat onderneemt. Door de huidige president werd bij zijn aantreden gewezen op de dievenijzers die van huizen gevangenissen maakten. Hij zou als hoge prioriteit in zijn beleid ervoor zorgen dat repressief en preventief zou worden opgetreden tegen de gewelddadige criminaliteit, die inbreuk doet op het algemene welzijnsgevoel. Zijn mededelingen deden vermoeden dat de president een strategie had, die de voorgaande regering niet had, om de berovingen tot een minimum te beperken. Na een aantal jaren blijkt dat er van een strategie die succes zou hebben, geen sprake was. Met recente ontwikkelingen is de geloofwaardigheid van de president verder gekelderd en voelen burgers die zich tot de risicogroepen rekenen zich onveilig. Wat we nu nodig blijken te hebben, is geen middel om het dievenijzer weg te halen, maar manieren om ons sterker in te pansteren. De ondernemerswereld moet zich per branche organiseren om gezamenlijke strategieën te bedenken om zichzelf en hun onderneming, werknemers en cliënten te beschermen tegen criminelen. Het lijkt alsof de informatie waar de criminelen zitten niet genoeg is om de criminelen aan te pakken. De obstakels zijn complex.

error: Kopiëren mag niet!