Het aantal mensen dat nu voor zijn welzijn weer naar de hemelen kijkt, is weer toegenomen. Vroeger keek men naar boven om te bidden voor de wonderen en tekenen, nu kijken wij naar de wolkenvorming en hoe de wind ermee speelt. Het is evident dat het klimaat in Suriname is veranderd. De uitersten lijken te zijn verschoven. Het is soms heter dan de heetste momenten in eerdere jaren en wanneer het regent zijn de druppels veel groter en slaan ze met een ruk aan alles wat in de open lucht staat. De wind waait vaak in tegenovergestelde richting en de regenstralen staan soms bijna horizontaal door de sterke winden. Er wordt thans harder gerukt aan de daken van de huizen en vaker begeeft een dak het. Zaterdagmiddag was dat weer het geval te Elisabethshof. In het onderwijs wordt al decennialang onderwezen dat er vier perioden in Suriname zijn. Voor die perioden zijn er ook vaste tijden in het jaar vastgesteld, die nu in elk geval niet meer blijken te kloppen. Wij gaan ervan uit dat het de Meteorologische Dienst is die op gegeven moment deze perioden heeft vastgesteld. Is het niet tijd dat deze dienst na een aantal decennia weer de perioden evalueert en formeel enkele wijzigingen vaststelt en dat openbaar maakt, ook voor het onderwijs? Aan de twee droge en twee regentijden zijn weergegevens gekoppeld als gemiddelde regenval. Blijken die gegevens nog steeds te kloppen? Wat ons de laatste tijd is opgevallen, is dat voorspellingen van de Meteorologische Dienst vaak niet blijken te kloppen, vooral wanneer het gaat om voorspellingen voor de langere periode. Het komt vaak voor dat wanneer voorspellingen niet kloppen, deze weer worden bijgesteld. Wat ook opvalt, is dat online diensten – niet gerelateerd aan de dienst – die het weer van uur tot uur voorspellen, veel accurater het weer van de dag kunnen voorspellen. Ook kan men eerder rekenen op online diensten wanneer het gaat om voorspellingen over enkele dagen. Deze situatie moet tot het verleden gaan behoren. Het lijkt er namelijk op dat Suriname kwetsbaarder is geworden voor hevig onweer dat schade toebrengt aan met name huizen. Af en toe is er ook abnormaal veel regenval dat woon- en landbouwgebieden onder water zet. In het kader van voorkoming van rampen wordt internationaal zwaar de nadruk gelegd op het voorspellen van het weer en het eraan koppelen van een waarschuwingssysteem. Er zijn speciale waarschuwingssystemen die worden gepropageerd en er zijn speciale VN-programma’s die hieraan zijn gewijd. In Suriname hebben we nog geen alarmsysteem dat gekoppeld is aan weersvoorspellingen. Dat is logisch omdat men wellicht vaker loos alarm zal slaan, als men niet in staat is accuraat het een en ander te voorspellen. In de eerste plaats moet de capaciteit van de dienst worden versterkt. Human resources lijken er wel aanwezig te zijn, maar het zou voornamelijk gaan om apparatuur en andere middelen om effectiever aan de slag te kunnen. Daarvoor zijn er ook fondsen die aangewend kunnen worden. Suriname moet in staat zijn zelfstandig het weer te kunnen voorspellen en niet gedeeltelijk afhankelijk moeten zijn van bijvoorbeeld buurlanden. Als de capaciteit van de dienst is versterkt, moet met inachtneming van de staat van de ICT-ontwikkeling een alarmsysteem worden ontwikkeld, waardoor burgers minimaal voorbereid moeten zijn op ongewoon heftig weer. Daken waaien regelmatig weg, en huilend vraagt men dan aan de bezoekende functionarissen om hulp. Deze functionarissen doen er niets aan om vanuit de overheid voorlichting te geven over bijvoorbeeld de wijze waarop de daken moeten worden gebouwd en bevestigd. Het is een gegeven dat een bouwvergunning niet overal vereist is, omdat het daartoe strekkende Bouwbesluit niet overal in het land van toepassing is. Bovendien weten wij dat er veel informele aannemers zijn die wellicht goedkoper huizen kunnen neerzetten. Deze situatie wordt gedoogd door de opeenvolgende regeringen. Het is overigens haast onmogelijk om in het geheim een huis te bouwen, alles is redelijk zichtbaar voor de bevoegde autoriteiten. Inderdaad is een technische aanbeveling gedaan door deskundigen aan Openbare Werken voor de bouw van degelijke daken in Suriname. Kennelijk worden de aanbevelingen gebruikt bij het uitgeven van bouwvergunningen, maar niet het gehele territorium van Suriname is daarmee geholpen vanwege de beperkte reikwijdte van het betreffende Bouwbesluit. Er is derhalve ook geen rechtmatige bouwcontrole mogelijk op het hele grondgebied, waardoor zelfs de oude bouwinstructies niet eens kunnen worden gecontroleerd. Het betreffende bouwbesluit geeft al namelijk aan hoe stijl daken maximaal kunnen zijn en dat ze water- en luchtdicht moeten zijn. Deze controle wordt niet uitgevoerd en de bewustwording op dit gebied laat ruim te wensen over. De regering accepteert geen verantwoordelijkheid, wanneer het aankomt op het voorkomen van bijvoorbeeld het wegwaaien van daken. Men laat het over aan huiseigenaren, terwijl men weet dat er sprake is van een heus huisvestingsprobleem, waardoor een deel van de bevolking zo goedkoop mogelijk een huis wil laten bouwen. Wat de Staat moet doen, is geraken tot een betere vaststelling van het weer in Suriname en daaraan koppelen een waarschuwingssysteem. Wat de regering ook moet doen, is accepteren van verantwoordelijkheid als het gaat om het voorkomen van schade aan huizen als gevolg van hevig onweer. De regering moet instructies laagdrempelig beschikbaar maken aan alle bouwers, zodat calamiteiten en menselijk leed worden voorkomen. De overheid is hierin nog schromelijk nalatig geweest.
