Mensen met beperking willen toelage op AOV niveau

Mensen met een visuele beperking willen dat het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting hun toelage verhoogt tot het niveau van de AOV. Dat zegt de voorzitter van de Stichting Wan Okasi, Aniel Koenjbiharie, in een gesprek tijdens de jaarlijkse opo yari-viering met Lions Club Commewijne. Hij zegt dat het ministerie de toelage voor deze groep wel van SRD 250 naar SRD 325 heeft verhoogd vanaf dit jaar, echter is dit bedrag niet voldoende. ‘Wij willen dat het ministerie het bedrag optrekt naar een goede basis van waar we verder kunnen. Dit is het eerste traject dat het ministerie moet beginnen te realiseren. Het tweede traject moet zijn om na te gaan hoeveel extra gelden aan groepen kan worden gegeven die behoefte hebben aan meer, omdat elke persoon weer een andere verzorging nodig heeft’, aldus Koenjbiharie.
Volgens Koenjbiharie kampt de stichting al jaren met huisvestingsproblemen, werkgelegenheid, infrastructuur en begeleiding op sociaal maatschappelijk niveau. Al deze problemen zijn nooit opgelost door het ministerie. Vooral het transportgedeelte is volgens Koenjbiharie een zorgpunt voor deze groep, omdat hun ontwikkeling hiervan afhangt. Hij zegt dat het ministerie haast moet maken om deze doelgroep tegemoet te komen. ‘De stichting heeft geen eigen transport en dat is een groot probleem. Ontwikkeling staat en valt met transport en wij ontberen dit allemaal, terwijl wij ook willen helpen het land tot ontwikkeling te brengen. Steun ons zodat we onafhankelijker worden’, aldus de voorzitter van de stichting. De president van Lions Club Commewijne, Roy Boedhoe, blikt tevreden terug op de dag. Ongeveer 65 mensen van verschillende stichtingen en organisaties zijn in het zonnetje gezet door de club. Boedhoe zegt in een gesprek dat deze doelgroep een vergeten groep is en dat ze juist meer aandacht moet krijgen.
‘Ze zijn nu wel netjes gekleed, maar ze leven in erbarmelijke omstandigheden. Als je thuis bij hun langs gaat, ben je niet in staat om twee drie dagen te slapen’, zegt Boedhoe. Hij zegt dat de mensen zitten met een huisvestingsprobleem en dat hun leefomstandigheden te wensen overlaten. ‘Het is heel triest. Wij van de Lions doen ons best om ze tegemoet te komen, maar we kunnen niet alles voor hun doen’, aldus Boedhoe. Volgens chairman van de activiteit, tevens DNA-lid Sheilendra Girjasing komt de hulp naar deze groep veel vanuit de particuliere sector, terwijl de bijdrage van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting miniem is. ‘Wij hebben een vergeten groep van de samenleving getracht een mooie dag te geven door van elf tot drie samen met ze te zijn, samen te eten en gezellig te maken. We hebben ze de nodige aandacht gegeven en een leuke dag voor ze gemaakt, maar wat heel triest is en wat een smet op de dag heeft gelegd, is dat een vrouw van 55 slepend met haar billen de overstap vanuit de bus naar haar rolstoel moest maken. Dat heeft me diep geraakt.’
‘Terwijl de regering maar praat dat er bakken vol geld aanwezig is in Suriname, worden er verkeerde prioriteiten gelegd. Er wordt geld gegeven aan Bromki Fu Tamara waar mensen niet eens worden gestimuleerd om te werken, terwijl de bloemen van gisteren aan een kant worden gelaten. We zijn niet eens in staat vervoer aan te schaffen voor deze mensen die zich moeten verplaatsen met rolstoelen. Dit is gewoon een schande. Dit is gewoon triest en vreselijk voor Suriname. Er wordt veel gesproken, maar weinig gedaan. Degenen die werkelijk behoefte hebben aan zorg, worden doodleuk overgelaten aan hun lot’, aldus Girjasing. De ruim 65 personen brachten de uren met Lions Club zingend door en bedankten de club voor de mooie dag. Na afloop kregen ze ook pakketten mee naar huis.

error: Kopiëren mag niet!