Alert zijn voor muskietenplaag

Gezondheidsautoriteiten moeten uiteindelijk een uitspraak doen over de stand van zaken in de gezondheidssector, maar er is in Paramaribo en aangrenzende districten een evidente toename van muskieten waar te nemen. De handel vaart er wel bij, omdat inmiddels bijna iedereen tennist met een muskietenracket. Dit ‘apparaat’ is enorm populair, omdat de gehate muskieten levend worden verbrand oftewel geëlektrocuteerd. Het knapperend geluid klinkt als muziek in de oren, maar met dit middel valt geen ‘duurzame’ oplossing te bereiken. De apparaten zijn van goedkope Chinese makelij en hebben geen lang levensduur. Bovendien is men met het apparaat toch de hele tijd vliegen aan het meppen, men is de rust dus met de muskietenplaag behoorlijk kwijt. Burgers geven weinig aandacht aan de preventie door bijvoorbeeld streng in, rondom en op het huis te controleren of er geen stilstaand water ergens vastzit. Het erf schoonmaken en opruimen behoort tot de reguliere routine van de meeste Surinamers, maar nauwgezet controleren op vastliggend water is toch wat anders. Dit laatste lijkt de meeste Surinamers niet te lukken. Wat de laatste jaren zeker opvalt, is dat mondiger geworden milieu-inspecteurs niet tegelijkertijd productiever zijn geworden. Er wordt gestaakt voor waardering en arbeidsvoorwaarden, maar men is tamelijk onzichtbaar op het veld, in tegenstelling tot de jaren ’80. Deze inactiviteit zou een factor kunnen blijken te zijn bij intensievere muskietenplagen. Wat de exacte oorzaak van de plotselinge muskietenplaag is, weten wij niet. Op het preventieve gedeelte is de voorlichting naar onze mening vrij goed, mede omdat wij er al tientallen jaren mee bezig zijn. Recentelijk zijn we zelfs overgegaan tot het inzetten van Surinaams-Nederlandse celebrity’s in de voorlichting. Deze heeft zelfs al geruime tijd ook een vaste plaats gekregen in het curriculum van het lager onderwijs. Aangezien de boodschap op alle niveaus consistent is, blijft de boodschap langer hangen. Feit is dat we nu te maken hebben met een muskietenplaag in het stedelijke gebied. Dat betekent dat het in dit gebied niet lukt om muskietenplagen te voorkomen. Het kan liggen aan het onvermogen van de burger om op het eigen niveau preventief te zijn. Maar het kan ook liggen aan eventueel het feit dat een muskietenplaag door simpele acties van de burgerij niet te voorkomen is. De acties zouden dan grootschaliger moeten zijn en wellicht ook buiten woongebieden, in ondoordringbare gebieden. Daarvoor moeten massale middelen worden gemobiliseerd voor bijvoorbeeld preventieve bespuitingen op tijd. Waarom de regering en de burgerij zich zorgen moeten maken om de muskietenplaag, omdat de gevaarlijke link gemaakt moet worden met dengue, een levensbedreigende aandoening waarvan het aanstekende virus overgedragen wordt door bepaalde muskieten. Een aantal personen ligt op dit moment met dengue in het ziekenhuis, een aantal is thuis en herstelt moeizaam. Een aantal mensen is recentelijk aan dengue overleden, het exacte aantal is echter niet bekend. In praatprogramma’s geven burgers aan dat er nu sprake is van een dengue-epidemie en dat de gezondheidsautoriteiten daarvan geen melding maken om de burgers alert te maken en dat er evenmin onderdrukkende maatregelen worden genomen. De burgerij zou ook niet alert gemaakt zijn op symptomen. Terwijl de leek al denkt in termen van een epidemie, zegt de deskundige dat er daarvan nog geen sprake is. Dit impliceert echter geenszins dat verhoogde acties komen pas wanneer het epidemisch niveau is overschreden. De gevoeligheden en beperkingen in ons gezondheidszorgsysteem moeten daarbij in acht worden genomen. In dit verband moet zijdelings genoemd worden een veranderde houding van bepaalde politiek gekleurde/aangestelde medische autoriteiten. Waar men onder de voormalige regeercoalitie vanuit hun positie hemel en aarde bewoog om de vaststelling van de fase van een ‘epidemie’ zover mogelijk voor zich uit te schuiven, zien wij dat dezelfde personen nu veel sneller geneigd zijn om de alarmbel te luiden. Dit laatste doet ons denken aan de medisch-ethische codes die zelfs teruggaan naar de Romeinse tijd.
De muskietenplaag lijkt dit jaar intenser te zijn. In hoeverre dat een effect is van de klimaatsverandering, is niet bekend. De dc’s die nu talrijker zijn, moeten op dit soort calamiteiten nu sneller kunnen inspelen. Bij een uitgebroken muskietenplaag zijn preventieve, onderdrukkende als medisch behandelende acties tegelijk gaande. Met onderdrukkende activiteiten wordt bedoeld de bekende bespuiting vanuit het BOG. Deze bespuiting moet ook regelmatig geschieden in preventief verband. Veel burgers pakken de zaak rondom het huis zelf aan. Zij kiezen vaak voor een middel dat voor hen logisch is, zoals ‘malathion’. De burgerij moet in het kader van de openbare gezondheidszorg begeleid worden. Men moet weten of zelf bespuiten mag en zo ja, hoe dat moet geschieden, hoe regelmatig en met welke dosering. Wat wij hopen is dat de regering een ritme helpt opbouwen bij het bestrijden van muskietenplagen, dat de burgerij daarbij wordt betrokken en dat ze grondig wordt voorgelicht.
 

error: Kopiëren mag niet!