Eenzijdige liefde in de politiek

Terwijl wij aan de ene kant een wanhopige openbare liefdesbetuiging krijgen vanuit de leider van de PL, merken we vanuit de andere kant een verzuring in de verhouding. De liefdesbetuiging van leider Somohardjo was suïcidaal, men is uit liefde bereid om het leven te geven. Dat is dan weer geen goed voorbeeld dat uitgaat vanuit de PL. De vraag zou wel eens gesteld kunnen worden wat de bijdrage van deze partij geweest is in het verheffen van het normen- en waardenstelsel en dan specifiek het politieke normen en waardenstelsel en dat betrekking hebbend op de jeugd. Met het antwoord zal de politieke partij niet blij zijn waarschijnlijk, omdat veel verder dan het gotong royong we niet zouden komen. Een schrale oogst zou het zijn. Terwijl de PL-leider dus door het stof kruipt om niet in ongenade te vallen, wordt de liefde niet beantwoord. Het huwelijk tussen de NDP en de PL kende al vanaf het begin geen liefde en ontbeerde altijd passie. Het is geen liefdeshuwelijk, maar een gebaseerd op een gedwongen compromis. Naarmate de verkiezingsdatum van 2015 nadert, zal duidelijk worden dat een verboden passie, vanwege onrealistische politieke ambities eens, nu tot de potentiële mogelijkheden gaat behoren. Politiek en economisch zullen win-win-situaties worden gecreëerd. Politieke macht biedt immers eerlijke en oneerlijke kansen aan bonafide en malafide ondernemers, die alle twee bij kunnen dragen aan politieke campagnes en de partijstructuur bij elkaar houden. Partijen waar ondernemers in overwegende mate invloed hebben op het bestuur en het reilen en zeilen van de leiding, zullen zich in alle bochten wringen om aan de ene kant meer ruimte te krijgen om te ondernemen (vergunningen, concessies, voorkeursbehandeling) en aan de andere kant om in aanmerking te komen voor grotere en kleinere overheidscontracten. Wat de laatste tijd opvalt, is dat in vergelijking tot bijvoorbeeld een jaar geleden, nu openlijker en frequenter via de media de gal wordt gespuugd naar de PL. Onbewust speelt de Idos-opiniepeiling een belangrijke rol daarin. De NDP omarmt de opiniepeiling. De rest zegt de opiniepeiling niet te bagatelliseren, maar bijna iedereen buiten de NDP vindt dat hij in het echt sterker is. Wat nu evident is, zijn twee huwelijken die onder spanning staan. Het gaat in de eerste plaats die tussen de NDP en de PL. De scheuren en de tekenen van een echtscheiding zijn ook duidelijk waarneembaar in het huwelijk tussen de herboren bruid VHP en zelfs na plastische chirurgie oud gebleven NPS. Deze partij kan haar plooien nog niet kwijt. De VHP is toe aan een andere partner en de NPS vindt dat niet zo leuk. De stille protesten zijn ook duidelijk geweest. De VHP kon niet rekenen op de NPS in het interpellatievoorstel over de EBS/het energiebeleid van de regering. Op het Congres Vision 2030 was de NPS-top afwezig, de NDP-top was er wel. Voorts kan een opdringerige energiecommissie in de VHP ook zwaar op de maag liggen bij de NPS. Wat ook opvalt, is dat in het in uitvoering zijnde cassaveproject, waaraan door Buza/NDP wordt getrokken, top-VHP’ers zijn betrokken. De VHP is lange tijd klein gehouden door de NPS, wordt door insiders beweerd, maar het had zijn grenzen, waardoor electoraal het verschil tussen beide partijen tot op zekere hoogte niet meer te maskeren viel. De VHP is nu 2 maal groter dan de NPS. Bovendien heeft VHP dominante pull-factoren (aantrekkingsfactoren) die de partij zullen doen groeien en de NPS dominante push-factoren, die de NPS waarschijnlijk verder zullen doen inkrimpen naar het SPA-niveau. Een grote pull-factor bij de VHP was zeker in het begin en in 2014 wellicht ook de nieuwe voorzitter, terwijl aan de andere kant een push-factor bij de NPS zou zijn, als we critici mogen geloven, de nieuwe voorzitter: die heeft wel intellectuele bagage, maar spreekt de massa niet aan, enigszins te vergelijken met de UPS.
Een meer intense samenwerking tussen de zoals vaker wordt beweerd elitair aandoende NPS en de gelijk geaarde SPA zou volgens analytici op zijn plaats zijn, maar dan om de electorale schade beperkt te houden. In DNA zitten deze partijen immers al vanaf de beginperiode uitdrukkelijk op 1 lijn. De VHP lijkt in elk geval zelfverzekerd en onderneemt geen acties die uitdrukkelijk erop gericht zijn om de relatie met de NPS te verstoren, de verstoring kan evenwel een onvermijdbaar bijgevolg zijn van bepaalde VHP-keuzes (nu en in de toekomst) en dat wordt nu, in tegenstelling tot het Sardjoe-tijdperk, op de koop toe genomen. Het heeft te maken met politieke ambities en zelfvertrouwen. De breuk binnen het NF is aanstaande, maar men kan de burgerij verrassen. Van meet af aan waren de meest favoriete partners van de grootste partij uit de 2010-verkiezingen duidelijk, de eerste keus was duidelijk. Zowel achter de schermen als in het openbaar is direct en indirect de voorkeur duidelijk gebleken. Opvallend is dat de kritiek vanuit NDP-gelieerde opiniemakers openlijker is geworden en dat een zekere bejegening van de PL-leider niet van de lucht is. Er wordt ook gezegd dat de PL niet weg te jagen valt uit de coalitie. Het incasseringsvermogen is hoog. Wat goed is in het belang van de Surinaamse sociaaleconomische ontwikkeling (betere lonen, meer economische voorspelbaarheid en duurzaamheid, werkgelegenheid, openbare gezondheidszorg, goed onderwijs tot in het diepste binnenland en sociale zekerheid), weten wij niet. Wel kunnen nieuwe allianties betekenen een verzwakte oppositie, die geen vuist zal kunnen maken in DNA. Dat is echter geen zorg voor politieke partijen met zetels na de verkiezingen. Voor de burgerij is dat allemaal interessant om te volgen, maar die moet ook alert zijn en blijven waken op haar belangen. Opbrekende allianties brengen dwarsliggerij met zich mee en sabotage, vanuit de kant van de partner die het veld zal moeten ruimen. In dat traject naar de komende verkiezing kan veel schade als bijgevolg ontstaan voor de samenleving. Er zijn spanningen in zowel de coalitie – alhoewel niet bedreigend – en ook in de oppositie. Gewaakt moet worden voor de ‘escalatie’ naar politieke instabiliteit. Van deze laatste is de burgerij altijd het kind van de rekening.

error: Kopiëren mag niet!