De minister van Natuurlijke Hulpbronnen (NH), Jim Hok, zegt dat VHP’er en DNA-lid Asiskumar Gajadien bewust bezig is de Surinaamse gemeenschap te misleiden. ‘Kennelijk in een poging tot persoonlijk of partijpolitiek gewin tracht Gajadien met wilde verhalen de gemeenschap in verwarring te brengen. Terwijl deze jong aandoende politicus alle ruimte had om met nieuwe en frisse benaderingen in de politiek te komen, zien wij helaas dat de aangekondigde vernieuwing maar schijn is. De man is niet verder gekomen dan het nodeloos besmeuren van instanties en personen. De politiekvoering vanuit het riool heeft helaas een nieuw gezicht gekregen”, aldus Hok.
Kort geleden is in de gemeenschap deining ontstaan door een verhaal afkomstig van het VHP-DNA-lid Gajadien. De minister van Natuurlijke Hulpbronnen zou tegen de regels van de mijnwet in, meer dan 600.000 hectaren ‘in concessie’ hebben gegeven aan een ondernemer. ‘Bij dit verhaal is kennelijk bewust geen onderscheid gemaakt tussen het recht tot verkenning, het recht tot exploratie en het recht tot exploitatie, drie onderling zeer verschillende rechten. De indruk werd gewekt dat het zou gaan om een onwettige handeling zijdens de minister, waarbij er sprake zou zijn van willekeur, verrijking en zelfverrijking. Ook is de indruk gewekt dat het gaat om gebieden in de nabijheid van terreinen waarover Iamgold en Newmont rechten hebben. Jammer genoeg hebben verschillende media dit bericht overgenomen, zonder de juistheid van de informatie na te trekken.’
Gajadien zegt in een reactie aan Dagblad Suriname het jammer te vinden dat Hok nu wel antwoorden wenst te geven, ‘maar zich verschuilt achter een voorlichtingsdienst van zijn ministerie’. ‘Het is de minister geweest die geen openheid van zaken in DNA wenste te geven wie allemaal vergunningen gekregen heeft voor goud en andere mineralen. Deze houding al heeft veel argwaan in de samenleving doen ontstaan over deze minister. Ook door geen antwoorden te geven over de uitbreiding van de EBS-centrale te Saramaccastraat bijvoorbeeld.’ Gajadien kon er ‘niets aan doen’ als dan vanuit de samenleving informatie verkregen is dat een NV HI-Calcia op respectievelijk 20 en 24 maart 2012 vier vergunningen kreeg tot verkenning van goud, koper en andere mineralen voor totaal 600.000 ha. ‘Verder, dat deze nv ook drie exploratievergunningen op 19 oktober 2012 heeft gehad voor beryllium, nikkel e.a. pegmatiet-mineralen voor bijkans 6.780 ha. De vraag rijst nu waarom de minister zo grimmig en angstig wordt als hij vindt dat in de mijnwet hem voldoende ondersteuning geboden is voor het verstrekken van die vergunningen en dat hij mocht afwijken van de 200.000 ha.’
Van de drie genoemde rechten is het ‘recht tot verkenning’ het meest beperkend. Het biedt een houder van dit recht slechts de mogelijkheid van ‘verkenning’. ‘Dat wil zeggen dat er over het betreffende gebied heen gevlogen mag worden en dat er op de grond op beperkte schaal monsters mogen worden verzameld voor analyse. Het vliegtuig dat voor uitvoering van de verkenning wordt ingehuurd, is een speciaal vliegtuig dat vol zit met duur, geavanceerd apparatuur en tot nog toe altijd afkomstig geweest uit het buitenland. Dit maakt ‘verkenning’ tot een zeer kostbare aangelegenheid. Daarnaast is het recht tot verkenning niet verhandelbaar of overdraagbaar. De houder van dit recht kan er dus geen geld mee ‘maken’. Het wordt gegeven voor 2 jaren en kan maximaal voor 1 jaar worden verlengd. De 600.000 hectaren die in het ‘verhaal’ van Gajadien voorkomen, betreffen het recht tot verkenning en zijn verleend over vier verschillende gebieden verspreid over delen van Sipaliwini, Para, Saramacca en het Coroniezwamp. Het kleinste recht tot verkenning bedraagt 113.000 ha en het grootste 195.000 ha. Verder komt geen van de terreinen ook maar in de buurt van gebieden waar Iamgold of Newmont rechten over heeft.’
‘In zijn aantijgingen richt Gajadien zich behalve op de minister van NH ook op de persoon die recentelijk zeer succesvol de onderhandelingen heeft geleid met Iamgold om te komen tot een principeovereenkomst. Het is een overeenkomst die op belangrijke punten een doorbraak betekent in het belang van Suriname, terwijl het toch door beide partijen als een win-win wordt ervaren. Hiermee is een basis gelegd voor alle toekomstige overeenkomsten van deze soort tussen Suriname en buitenlandse maatschappijen. Maar kennelijk wordt de regering onder leiding van president Bouterse geen enkel succes gegund.’ Minister Hok neemt in elk geval afstand van elke aantijging van het VHP-DNA-lid Gajadien en roept de gemeenschap op om zich niet om de tuin te laten leiden door dit soort leugenachtige verhalen.
Gajadien zegt niet in te zullen gaan op aantijgingen van de minister, omdat dat kan leiden tot accentverschuiving. Gajadien wacht op de president wat hij met deze kwestie zal doen of weer oogluikend zal toestaan ‘dat onze natuurlijke hulpbronnen worden geroofd’.
