De regering Bouterse/Ameerali is al meer dan twee jaar aan de macht. Als burgers van dit land volgen wij de nationale en de internationale ontwikkelingen op de voet. Suriname staat niet als een geïsoleerd eiland op deze aardbol, maar vormt een geïntegreerd deel van de wereldgemeenschap. Alles wat er in Suriname gebeurt, gaat via internet, Facebook en andere communicatiemiddelen snel de wereld in. Ik schrik wat ik allemaal in mijn e-mail-inbox en op mijn Facebook-profiel krijg. De verrichtingen van alle burgers worden in de gaten gehouden door de nationale en internationale gemeenschap. Elke uitspraak, vooral van politici, wordt serieus genomen en wordt na een poosje ook getoetst. Men moet niet denken dat de burgers vergeetachtig zijn of die uitspraak niet serieus genomen wordt. Wij moeten in alle eerlijkheid, zonder emoties, de gezagsdragers (politici) attenderen op hun uitspraken welke in het openbaar zijn gedaan. De uitspraken en beloften die gedaan zijn, hebben ook verwachtingen gewekt bij de burgers.
De investeerders van Somohardjo?
De president van de Republiek Suriname, zijne excellentie D.Bouterse, heeft de voorzitter van de Pertjajah Luhur, de heer Salam Somohardjo, als speciale afgezant aangesteld om investeerders uit Azië aan te trekken voor Suriname. Een zeer prijzenswaardig initiatief van de president van Suriname. Suriname is een klein land, met een kleine bevolking en wij hebben niet genoeg kapitaal om grote ontwikkelingen op gang te brengen. Wij moeten ook durven om dat eerlijk te zeggen. Wij hebben ook gezien wat met de Para Industries gebeurd is. Na enkele maanden was de totale Surinaamse markt verzadigd wat betreft glazen en borden. Het voordeel van een buitenlands bedrijf is dat het een goed netwerk heeft om producten af te zetten op de wereldmarkt. Bij verschillende gelegenheden heeft de heer Salam Somohardjo laten doorschemeren dat er goede gesprekken gevoerd zijn met investeerders uit Azië, maar concreet heeft hij nog niet aangegeven wie de investeerders zijn en op welke termijn de eerste investeerders hier zullen komen. Wij kijken met grote belangstelling uit naar de investeerders die trappelen of beter gezegd in de rij staan om grote investeringen in Suriname te plegen.
Is Salam Somohardjo de juiste man?
Als burger heb ik mijn voelhorens uitgestoken om meer achtergrondinformatie te krijgen hoe investeerders aangetrokken worden in een land. De gebroeders Jethu (bekend om de rubriek Kapitaalmarkt) ken ik heel goed en die hebben mij een schets gegeven hoe je investeerders in een land moet aantrekken. Zij hebben mij in het algemeen verteld, zonder de naam van wie dan ook op te noemen, welke ingewikkelde procedures gevolgd moeten worden voordat een investeerder belangstelling krijgt om in een land te investeren. Ter illustraties noem ik slechts enkel voorwaarden op. Een gedegen rapport in het Engels over de mogelijkheden die Suriname te bieden heeft. Naast de natuurlijke hulpbronnen die het land te bieden heeft, wil men ook weten welke menselijke hulpbronnen in dat land aanwezig zijn. Hoe zit het met de wetgeving in Suriname? Hoe zit de investeringswet in elkaar? Welke belastingvoordelen geeft het land aan de investeerders? Wat is de positie van de rechterlijke macht in dat land? Hoe functioneert de parlementaire democratie in dat land? Hoe lang duurt het voordat iemand een vergunning krijgt? Bestaat er gevaar voor nationalisatie van bedrijven in dat land? Zo kan ik deze rij verder met nog tientallen voorwaarden aanvullen. Al deze zaken moeten eerst goed vastgelegd worden en de investeerders moeten ervan verzekerd zijn dat hun geïnvesteerd kapitaal een veilige bestemming heeft. Het motto in vele Caribische landen luidt als volgt: “Industrialisation by invitation”. Deze landen hebben een lange traditie om investeerders aan te trekken. Naar mijn bescheiden mening heeft de heer Salam Somohardjo de potentie niet, of beter gezegd, is hij niet de juiste en aangewezen persoon om investeerders aan te trekken voor Suriname. De president moet hem bedanken voor zijn arbeid op dit gebeid gedurende de afgelopen twee jaren, want de resultaten zijn uitgebleven en zullen op korte termijn ook niet merkbaar zijn. Wil men deze zaak van investeerders serieus aanpakken, dan moet de president een commissie van deskundigen samenstellen en die commissie moet als het ware de wereld rondtrekken (contacten leggen) om investeerders aan te trekken.
Hardeo Ramadhin
