De ‘Verkeersveiligheidsbeurs’ is een poging om de verkeersveiligheid op straat te helpen verhogen. Een prijzenswaardig initiatief, alleen hebben wij onze bedenkingen over de daadwerkelijke output. Die kan heel positief zijn als het gaat om opties die slachtoffers van een verkeersongeval hebben na een aanrijding. Maar het voorkomen van die aanrijdingen is, als nu gekeken wordt naar de oorzaak van veel wangedrag op straat, een onmogelijke zaak. De aanrijdingen die veroorzaakt worden door helrijders op straat is niet een zaak die alleen betreft de chauffeurs van auto’s en berijders van bromfietsen, maar de inborst van de doorsnee Surinamer, of in het uiterste geval geografisch geconcentreerde delen van de samenleving. De opvoeding of het gebrek daarvan is zodanig ingrijpend dat het op alle vlakken moeite zal kosten om goed gedrag af te dwingen of het nu gaat om de crèche, de school, de werkplaats, het kerkelijke genootschap, het sportveld, de openbare plaats van vermakelijkheid of … het verkeer. Het probleem in het verkeer is geen geïsoleerd probleem van het verkeer alleen, het is deel van wangedrag van burgers over alle linies waar ze zichtbaar zijn. Het is een compleet pakket van gedragingen, die overlast bezorgen en de Staat en de burgerij steeds benadelen. Als de Staat en de maatschappelijke organisaties het verkeersgedrag willen aanpakken, zal een programma op touw moeten worden gezet, waarbij degelijkheid van het burgerlijk gedrag in het algemeen moet worden bevorderd. Een deel van de bevolking is wat dit betreft een verloren case. Dit deel is te oud om asociaal gedrag af te leren. Hier moet met strafmaatregelen het wangedrag worden geminimaliseerd. Zodra de autoriteiten de andere kant opkijken, zal dit deel van de bevolking weer vervallen in het ongewenste gedrag. Voorlichtingsprogramma’s zullen hier niet preventief werken, ook de programma’s niet die de Juspol-minister wil tonen en uiteengespatte lichamen en veel bloed. Het verkeersprobleem is deel van een algemeen probleem, het staat niet op zich. Wangedrag in het verkeer is onderdeel van een bredere scala aan wangedragingen die bepaalde burgers ten toon stellen.
De regering en ngo’s moeten het liefst algemene programma’s uitvoeren over degelijk burgerlijk gedrag. Daarin moet speciale ruimte ingebouwd worden over het rekening houden met de ander en doen wat goed is en nalaten wat niet mag. Voor veel burgers in Suriname is het moeilijk om uit zichzelf het goede te doen en wat niet mag na te laten. Dat gedrag is voor veel burgers vanwege de opvoeding en de beïnvloeding van het milieu, dom gedrag. Slim zijn betekent het bypassen van het systeem en doen wat leuk en voordelig is voor jou. De gewoonte om correct te zijn, is geen onderdeel van de standaardopvoeding in veel gezinnen. Vooral de bijsturing na het glo ontbreekt vanuit de huiselijke omstandigheid. Dat merk je in het voj-onderwijs, in de jeugdsport, in kerkelijke organisaties, in de buurten en al in het verkeer. Een groot probleem in veel buurten is het rijden zonder rijbewijs. Veel tieners pakken de auto van hun vader of moeder en gaan ermee op straat. Veel tieners worden door hun vader of moeder op straat gestuurd om ‘even’ wat boodschappen te doen. Al gauw blijkt dat deze tieners, ondanks het ontberen van een rijbewijs, heelhuids terug naar huis kunnen keren. Hoe vaker dat gebeurt hoe minder veel ouders geneigd zijn om dwingende jongelui obstakels in de weg te leggen. In het leefmilieu is wangedrag in het verkeer geen ernstig wangedrag. Hard rijden, rijden zonder rijbewijs of rijden onder invloed van alcohol zijn geen gedragingen waarop men in het sociale milieu wordt afgerekend. Er worden nog steeds aanrijdingen veroorzaakt door hard rijden, maar het hard rijden neemt niet af. In de buurten blijven vooral jongeren racen met luide muziek. Er zijn auto’s die ingericht worden om te racen. Een klein deel doet mee aan races, maar gaat gewoon door nadat de races zijn opgehouden. Een ander deel kijkt of de weg vrij is en dan mag je plankgas geven. Er worden trouwens in Suriname ook wedstrijden gehouden over de sound in de auto’s. Hele boxen zijn in autobakken geïnstalleerd. Dat is de cultuur die gevestigd is door jongeren heden ten dage, ouders en het milieu moedigen dit aan of zijn niet in staat meer om dit gedrag te ontmoedigen.
Beurzen zijn goed om de overheid en ngo’s wakker te schudden. Maar preventie zal niet bereikt worden door alleen simpele geïsoleerde voorlichting. Er moet een breder programma gestart worden, gericht op burgerlijk gedrag in het algemeen. Geïsoleerde preventieprogramma’s zullen niet werken. Een deel van de burgerij is behoorlijk asociaal over de gehele linie. Dit verhelpen zal veel vereisen.
