Buitenlandse (privaatrechtelijke) personen die financiële transacties doen en niet in Suriname gevestigd zijn, behoren zich ook te houden aan de identificatieplicht conform de wet. De Wet op Identificatieplicht is verscherpt om ongebruikelijke transacties zoveel als mogelijk tegen te gaan. Internationale ontwikkelingen tonen aan dat fondsen van stichtelijke genootschappen wel eens bevuild raken met gelden uit de verdachte hoek. Om elke schijn van vermenging met criminele activiteiten te vermijden en ter bevordering van de transparantie, zijn in de gewijzigde Wet op Identificatieplicht nieuwe spelregels opgenomen voor het vaststellen van de identiteit van de stichtelijke genootschappen of zelfstandige onderdelen daarvan. De identiteit wordt vastgesteld aan de hand van een eigen verklaring. Voor deze categorie buitenlandse (privaatrechtelijke) personen wordt de legitimiteit vastgesteld met behulp van een gewaarmerkt uittreksel van de KKF of uit het handelsregister van de Staat, waar de statutaire zetel van deze buitenlandse rechtspersoon gevestigd is of met behulp van een akte opgemaakt door een vanwege de Staat gevestigde notaris.
Om de betrouwbaarheid van de vaststelling van de identiteit van de buitenlandse cliënt voldoende te waarborgen, dient de notaris of de functionaris die deze identificatie pleegt, onafhankelijk te zijn van de te identificeren persoon. Het plaatsen van een ‘apostille’ op zo een uittreksel of verklaring is slechts geldig als het land waarin de buitenlandse cliënt woonachtig is, net als Suriname, partij is bij het Apostilleverdrag. Deze uitbreiding van de Wet op Identificatieplicht werd als noodzakelijk geacht om de regels voor bestrijding van money laundering verder te verbeteren.
