Valse profeten in the ether! De Verrekijker……… Wilfred H. Molly

Onder de kop: “Na al die jaren nog grasgroen”, probeert men in het commentaar van een lokaal dagblad de eigen wensen en verlangens inzake een einde van het voortbestaan van de NPS als een vaststaand feit te verkopen aan de samenleving. Het lijkt op een misvatting van de commentator welke niet op realisme gebaseerd is. De vurige wens en het innig verlangen om de Nationale Partij Suriname (NPS) van het politieke toneel te zien verdwijnen, is in het betreffende artikel zo onsmakelijk bitter te proeven door de zwakke basis waarop de aangedragen motieven gestoeld zijn. Het artikel spreekt van interne strubbelingen in de partij, maar haalt daarbij als misleidend bewijs aan het twijfelachtig bestaan van twee groepen, t.w. “sympathisanten” en “jonge enthousiastelingen”. Maar de genoemde twee groepen nemen statutair nergens deel aan interne aangelegenheden en vooral niet bij verkiezingen. Het is een voorrecht van slechts alleen leden.
Jongere enthousiastelingen zouden door de NPS zijn verguisd en uitgespuugd, luidt een deel van de constatering, aangevuld met alle gevolgen van dien voor de partij. Overigens makkelijk te hanteren constateringen, die als argumenten worden gebruikt zonder de nodige motivering met als sluitstuk de slechts vier (4) behaalde zetels waarover de NPS thans beschikt.
In het verbitterd commentaar worden sympathisanten en jongere enthousiastelingen genoemd als zijnde steekhoudende argumenten waarop de constatering is gebaseerd. Twee duidelijk twijfelachtig te noemen groepen aanwezigen, die overigens als zeer vage en afgezaagde aanduidingen in de politiek vooral worden gebruikt. Overigens een uitstekend propagandamiddel.
De redactie hoeft niet te geloven in: “Groei te midden van beroering”, maar moet zich bewust ernstig bezighouden met de wens dat “interne strubbelingen” – die wereldwijd voorkomen – een einde lijkt te zullen brengen aan het bestaan van een organisatie, die lange jaren haar bestaansrecht dubbel en dwars bewezen heeft. Dit is niet alleen een naïeve veronderstelling, het is ook overvloedig venijnig. Andere doelen zoals het hervormde beeld van de huidige omstandigheden in de politiek bepalen kennelijk de niet-onderbouwde visie van de schrijver van het stuk.
Afgezien van de duidelijke politieke apathie, af te lezen uit het gewraakte artikel, is de rol van de producent van het stuk in de missie van valse profeten, om de NPS ten gunste van hun weldoeners in een slecht daglicht trachten te plaatsen kenmerkend in deze periode. Nooit eerder in haar bestaan is er in de rubriek “Commentaar” op soortgelijke wijze kritiek geleverd op verwikkelingen (strubbelingen) in een politieke partij inzake hoofdbestuursverkiezingen. De schrijver moet zonder bronvermelding haar kritiek gebaseerd hebben op een wetenschappelijke uitgave, waarbij strubbelingen worden aangemerkt te leiden tot het einde van een vaststaand feit. De negatieve beïnvloeding die van een dergelijke berichtgeving zou moeten uitgaan is duidelijk. De controleerbare gegevens over de NPS die tot nog toe hier en daar werden verstrekt, varieerden vanaf de dag van de verschijning van het genoemd commentaar, van enkele minder gunstige opmerkingen tot de opzettelijk verkeerde mededeling met betrekking tot de sympathisanten, de jonge enthousiastelingen, enz. enz.
De beste en daardoor ook de meest gelezen Surinaamse dagbladen hebben niet de gewoonte biografische gegevens te verstrekken over personen die door omstandigheden onder de politieke schijnwerpers komen. Het opbrengen van die grootheid en het normgebaar wordt niet verwacht noch gevraagd van andere dagbladen, maar door hun “beperkte oplage” zou dat geen zoden aan de dijk mogen leggen. Grasgroen maakt immers deel uit van het rijpingsproces.
Aan de hand van de vele verworvenheden in de loop der jaren is het bestaansrecht van de NPS bewezen. De geschiedenis is de stille getuige daarvan. Alle negatieve verzinsels van valse profeten ten spijt.
Het in slaap helpen wiegen van het niet intellectueel deel van de samenleving met dromen instede van het nakomen van de redelijk bereikbare beloften, strookt in lange na niet met het doel van een onafhankelijk en objectief medium. Daar is het gewisse einde vroeg rijp vroeg rot.

error: Kopiëren mag niet!