Stinasu en straffeloosheid

De Stichting Natuurbehoud Suriname (Stinasu) vindt dat zij een leidende en gezaghebbende natuurbeschermingsorganisatie is. De organisatie vindt dat zij een substantiële bijdrage levert aan de bescherming van de Surinaamse natuur(monumenten) door ondersteunend wetenschappelijk onderzoek, natuureducatie en natuurtoerisme. Is dit geloofwaardig als we voor ogen houden de vernietiging van het Wereld Natuurfonds Guianas (WWF Guianas) in het Brownsberg Natuurpark in Suriname. De schatting is dat 1.500 tot 2.000 illegale goudzoekers bezig zijn geweest in het natuurpark. Met name de positie van de politiek gebackte directeur van Stinasu is in het geding, omdat er mogelijk sprake zou zijn van corruptie op hoog niveau: hij zou toestemming hebben gegeven aan niet-milieubewuste goudhosselaars om het milieu circa onomkeerbaar te vernietigen voor een tegenprestatie. Het zou volgens eerder vermelde verklaringen van de gouddelvers gaan om goud waarmee betaald is. Over het algemeen zou bij een goede milieuwetgeving hier sprake zijn van een milieudelict van de ergste soort, waarbij de zaak niet op te lossen is door boete. Gevangenisstraf zou dan geheid aan te pas moeten komen. Wat de exacte betrokkenheid van de Stinasu-leider is geweest weten we niet, maar we weten wel dat door de politiek gerugsteunde mensen minder drempels hebben om over de schreef te gaan. Ze hebben immers genoeg credit bij hogere politici die het systeem kunnen manipuleren om toch hun hachje te redden. In landen met zwakke instituten zoals Suriname gaat dat gemakkelijker. We merken nu dat de media en een internationaal milieuorganisatie gelieerde hun werk hebben gedaan, maar dat er geen maatschappelijke (milieu)spelers zijn om de zaak op te pakken en af te ronden. Van de media wordt verwacht dat ze verder gaan en straks het odium dragen dat ze niet onpartijdig zijn. De situatie nu is dat de directeur van Stinasu is geschorst. Wanneer de heisa is opgehouden, zal hij stilletjes ergens anders worden geaccommodeerd. Intussen is ook bekend dat de beheerder van het park is ondergedoken.
Het natuurpark heeft sinds de koloniale tijd (1969) de status van beschermd gebied. De Stinasu heeft het beheer over het natuurpark.   Het Brownsberg Natuurpark is gelegen in het district Brokopondo, op ongeveer 130 km ten zuiden van hoofdstad Paramaribo. Vanuit het Mazaroni plateau dat in het natuurpark ligt is er een mooi uitzicht op het stuwmeer. De schade in het park is wijd verbreid aangericht bijvoorbeeld aan bekende watervallen waar veel toeristen op afkomen. De Irene- en Leovallen die wij bij de Aardrijkskundelessen moesten herkennen, opnoemen en aanwijzen zijn naar verluidt door de vernietiging van de goudzoekers opgehouden te bestaan. Ook de Wittie-kreek is nagenoeg verdwenen. Er zou voorts schade zijn van rigoureuze ontbossing en kwikgebruik.
De vernietiging is echter niet van nu. Stinasu heeft zijn werk niet goed gedaan anders was de ravage nooit aangericht. We herinneren ons dat al in september 2007, toen de operatie Clean Sweap werd uitgevoerd door Juspol, illegale goudzoekers uit het park waren ontruimd. Er zouden voor opgravingen in het natuurpark circa 30 aanhoudingen zijn verricht. De politiek was tegen deze aanhoudingen in het geweer gekomen; Juspol zou teveel denken aan milieubescherming en te weinig aan de broodwinning van de illegale goudzoekers. De mensen hebben dus nadat Clean Sweap werd verbannen opnieuw hun broodwinning opgepakt en het park vrij agressief uitgegraven. Wat vindt de AC, waarvan exponenten die hiertegen protesteerden van de vernietiging in relatie tot Clean Sweap? Er was toen in 2007 materiaal in beslag genomen en werkkampen in het natuurpark zijn toen vernietigd. Dit optreden was te rigoureus vond men en de politiek zong het liedje mee.  In 2007 waren er berichten over de vernietiging van het park, waarop Clean Sweap afging. Er is toen ook gemeld dat kreken al zijn vergiftigd en grote stukken bos waren omver gestoten. Hoe komt het dat WWF opeens wakker schrikt, na ca. 5 jaar. In 2007 leek het erop dat Stinasu niet wist hoe het gebied beschermd moest worden.
Wat de Commissie Ordening Goudsector nu heeft gedaan, is wat tijdens Clean Sweap min of meer is getracht: verbieden van alle mijnactiviteiten in het park. Dit had als resultaat ontevreden goudzoekers, maar het verschil deze keer is dat het verbod geen politieke klankbord heeft gehad. De betreffende binnenlandse politieke partij durft heel weinig onder deze president, dan zij deed onder de vorige president. Volgens de Commissie Ordening Goudsector volgt er nog een justitieel onderzoek naar de deal die Stinasu swingde met de illegale vernietigers van het milieu en de bestemming van het betaalde goud.
WWF Guianas heeft radicaal afgerekend met Sinasu: de samenwerking is opgezegd. Aanleiding van de opzegging is ook de stroperij op de legstranden van zeeschildpadden. Naar verluidt zouden de medewerkers van Stinasu maandelijks hun loon ontvangen zonder hun controlewerk op de legstranden te doen. Aan criminele stropers wordt vrij spel gegeven om hun werk te doen.
Hoe zal het onze natuurparken vergaan als de huidige directeur zou vertrekken. Door WWF Giuanas is geklaagd dat Stinasu de laatste tijden fundamenteel is gepolitiseerd en waarschijnlijk daardoor verlamd. Bij vertrek van de huidige directeur wordt politiek vanuit een andere hoek invulling gegeven aan die functie. De Surinamers die gewetenloos houden van schildpadeieren eten, die blijven. De gouddelvers die terugdeinzen voor God noch gebod die zijn ook gebleven. Iemand anders zal dus kennelijk in de positie zijn om te beslissen en de andere kant op te kijken. Zal hij de verleiding van het goud kunnen weerstaan? Na 5 jaar zullen wij het weten, wanneer een vanuit het buitenland in stand gehouden milieuorganisatie ons de spiegel voorhoudt. Tot dan zijn we onschuldig en zullen we van niets op de hoogte zijn.

error: Kopiëren mag niet!