Surinaamse ‘edelen’ zijn neergestreken

In de afgelopen dagen  is een groep van   circa 20  Surinaamse  ‘edelen’, bestaande uit  mannen en vrouwen, in Paramaribo gearriveerd die zeer comfortabel  in businessclass stoelen  van  Surinam Airways en de KLM  hebben mogen reizen. Het betreft hier  de hoofden van de Surinaamse missies in het buitenland, die in rang variëren van ambassadeurs,  consuls-generaal  tot zaakgelastigden. Het komt  heel  weinig voor dat in onze hoofdstad zoveel  dragers van hoge diplomatieke rangen tegelijkertijd aanwezig zijn. Zij zijn naar huis gehaald voor wat men  noemt  een diplomatenoverleg tijdens welke hen geleerd zullen worden   wat de nieuwe inzichten zijn  van het buitenlands beleid van Suriname. Een beknopte studie van deze hoofden van missies toont een   bonte verscheidenheid  van het navolgende:
De functie van  ambassadeur  is  niets meer of minder dan een  rang in de diplomatieke dienst van een land. Maar sommige van onze ambassadeurs zijn ervan overtuigd dat deze diplomatieke rang gelijkgesteld is aan een academische graad. Brieven worden getekend met de rang van ambassadeur  en daarachter  hun universitaire graad voor zover zij die hebben.
Iedere Surinamer weet dat de benoeming  van onze diplomaten  sedert lange tijd gebaseerd  is op nepotisme waarbij familierelaties en vriendjespolitiek meer van belang zijn dan deskundigheid. Enkele voorbeelden van die benoemingen: een zwager van de  president; de concubine en schoondochter van een parlementariër/speciaal gezant; de dochter van een andere parlementariër/speciaal gezant   en een  dochter van de presidentiële advocaat.
Tot verbazing van de  hele  gemeenschap vond één van de benoemden het zo nodig om tegen beter weten in  te beweren dat zij haar huidige hoge diplomatieke positie  welke  zij zelf ziet als een politieke functie, niet aan haar vader te danken heeft. Haar  uithaal in de  nationale pers bevestigt in feite  haar onwetendheid  inzake voorbeeldig diplomatiek gedrag. Een  geval dat ook gerekend kan worden tot een soort vorm van nepotisme  is  de bewering van een ambassadeur  dat hij alleen het “echte kind” van Buza is.
Vervolgens hebben wij ook een  ambassadeur die  in haar cv de indruk  wekt dat in Suriname op het stuk van huwelijken de Islamitische wetgeving , de zogenaamde “Sharia” wordt gehanteerd, want zij  meldt officieel dat zij is getrouwd via de “Aqad Nikah”.
Dan zijn er ook nog diplomaten die gewoon weggaan  zonder de autoriteiten in het gastland te informeren  dat zij zich buiten hun standplaats begeven; het gevolg hiervan is dat  enkele van onze ambassades  dan voor een paar  dagen  gerund  worden door de lokale  krachten zoals secretaresses, chauffeurs, tuinmannen  en wachters.
Men kan zich gemoedelijk maar zeer verbouwereerd afvragen hoe de regering verwacht  dat   sommige van onze zo zeer met zichzelf ingenomen en naast hun schoenen lopende  vreemde snoeshanen/hennen van diplomaten een bijdrage kunnen leveren aan de  zogenaamde ontwikkelings-, economische en presidentiële diplomatie. Misschien kan tijdens het overleg een flinke bolwas gegeven worden aan  deze diplomaten  door  hun  te leren hoe zij   zich dienen te gedragen  als  verantwoordelijke en serieuze vertegenwoordigers van Suriname in het buitenland. De president is volgens onze grondwet het hoofd van het buitenlands beleid, het is zijn taak en plicht om ons land te ontdoen van functionarissen – politiek benoemd of niet – als zij handelingen plegen en uitspraken doen die ons internationaal imagoschade berokkenen. Dan zullen  de tienduizenden dollars die dit overleg  kost  misschien niet  tevergeefs zijn geweest.
I.B.