Ziekelijk onbehagen

Er zijn discussies gaande op de staatsradio over de overdracht van zijn functie aan de vp van het land. Deze heeft nu op degelijke wijze zich gekweten van zijn taak en heeft op vrijdag de jaarrede gehouden namens de president. Deze heeft een operatie ondergaan en wil geen risico’s nemen met het herstelproces. Operaties op oudere leeftijd kunnen fataal aflopen als niet strikt gehandeld wordt volgens de rustvoorschriften van behandelende medici. Door het Nationaal Informatie Instituut is er een verklaring uitgebracht en is een tv-productie gemaakt om aan te tonen dat de president niet in het ziekenhuis is en niet doodziek is. Wat de exacte inhoud van de ziekte van de president is, is een aangelegenheid die niet openbaar hoeft te worden gemaakt, stelden we eerder, omdat ook de president een mens is omkleed met menselijke waardigheid. Er zijn mensen die bij ziekte hun menselijke waardigheid dreigen te verliezen, maar een mens moet een medemens niet zover brengen en daartoe dwingen. Wel is het zo dat er wel enige garantie moet bestaan dat de executieve president van Suriname in staat is om zijn taken uit te voeren of te doen verrichten waardoor het staatshuishouden niet vast loopt. Tot nu toe is dat niet het geval, maar het schijnt alsof er intern in het politieke huis van de president, onder de harde kern, met argwaan wordt gekeken naar de vp die geen geboren en getogen huiskind zou zijn. Er is argwaan tegenover de vp en er is zelfs jaloezie tegenover de vp, maar men kan niet om hem heen. Er is onbehagen jegens de vrouw van de vp. Bij ceremoniële aangelegenheden is de harde kern van de regeringspartij heel erg bezitterig. Daar wil men niemand anders al de politieke rituelen zien uitvoeren dan de voorzitter zelf. Nu moet noodgedwongen de vp de sjerp aandoen en de verdere plichtplegingen en rituelen die horen bij onze ‘prinsjesdag’ uitvoeren. Er was een kleine maar indrukwekkende mars door de gewapende machten uitgevoerd die op prachtige wijze door de staatsmedia is gefilmd met een drone. Door de voormalige minister van Juspol en directeur van het kabinet van de president is op heldere wijze op de staatsradio uitleg gegeven over de vervanging van de president en de rol van de vp. Het kan aan ons liggen maar uit het geheel viel wel een wantrouwen te destilleren jegens de vp en dat is toch wel onterecht als gelet zou worden op de betrouwbaarheid en de politieke loyaliteit van de vp. De president zelf is heel zelden aanwezig geweest in DNA vanaf zijn presidentschap. Alhoewel zijn afwezigheid bijna wekelijks een punt van kritiek is voor de oppositie, heeft dat in functionele zin nauwelijks gezorgd voor stagnaties. Dat heeft te maken met de aanwezigheid van de vp en/of de coördinator van de regering (minister Arbeid) in het parlement. De afwezigheid van de president in DNA heeft niet voor stagnaties gezorgd. Daarmee zeggen we dus niet dat het ideaal en wenselijk is dat de president wegblijft. Punt is dat de vp die nu waarneemt voor de president zijn vervangende functie altijd correct heeft vervuld. Vanuit de regeringspartij is er dus geen aanleiding die gegeven zou zijn door de vp voor enige wantrouwen jegens hem. Ook is een deel van de achterban ontstemd omdat de vrouw van de vp blij is en foto’s van de jaarrede die door haar man werd gehouden en kennelijk ook van zichzelf in DNA heeft gepost op facebook. Waarom de aanhang van de partij daarover ontstemd moet zijn is in rationele termen niet uit te leggen. Misschien zou men blijer zijn geweest als de mevrouw in een rouwstemming was geweest. In het leve van de vp was het uitspreken van de jaarrede een hoogtepunt en misschien in de presidentiele loopbaan van de voorzitter van de regeringspartij een dieptepunt. Vandaar dat men waarschijnlijk de vreugdefoto’s van de mevrouw heeft gelijkgesteld met vreugde om de zeikte van de president. De achterban moet echter niet verwachten dat bij ziekte van de president de gehele bevolking zal huilen, dat is niet gangbaar in democratische samenleving. Sympathie en medeleven zullen breder getoond worden, maar een massahysterie zoals dat gebeurt in Noord Korea, waar de gehele bevolking op commando huilt, moet men niet verwachten in Suriname. Door een deel van de achterban is dus wantrouwen en jaloezie richting de vp en nu ook richting zijn vrouw die in haar onschuld enkele handelingen zonder bijbedoelingen heeft gepleegd. Waarom is de achterban in het geval van deze vp en deze vrouw van de vp zo op zijn teentjes getrapt? Het heeft te maken met de voertaal die gangbaar is in de partij en ook op de staatsradio. Het heeft te maken voor een deel met het karakter van de partij en in welke mate de partij een nationale partij is die zich onderscheidt of kan onderscheiden van de oudere politieke partijen die onder andere demografische en historische omstandigheden zijn opgericht. Het heeft te maken met een bepaald segment van het nationalisme die zijn wortels heeft in het studentenleven in Nederland. Het heeft te maken met ziekelijkheid die meer te vinden is in de ene politieke partij dan in de andere.

error: Kopiëren mag niet!