Wilde occupatie eist reeds lang adequate aanpak

Sedert de regering Bouterse aan het bewind is, constateren wij feitelijk dat overwegend groepen Bosnegers soms aangevuld met bepaalde Creolen, percelen die in handen zijn van voornamelijk Hindostanen occuperen. Suriname is een democratisch en multi-etnisch land. Hier mag volgens de grondwet niet gediscrimineerd worden. Naar de wettelijke regelingen die daaromtrent bestaan, mag er natuurlijk ook wel aan bezitvorming worden gedaan. Toch hoor je vaak in de wandelgangen: “Fa ding koelie kon na den gron” (hoe komen de Hindostanen aan hun grond). Als zoon van een arme landbouwer weet ik hoe hard mijn ouders gewerkt hebben om een beetje bezit te verwerven. Gelukkig hebben ze nooit politici benaderd en hun hand bij hen opgehouden voor een stuk grond. Mensen die ons kennen, kunnen hiervan getuigen. Sommige leden van bepaalde bevolkingsgroepen vinden het belangrijker in luxe te baden door enorme schulden aan te gaan, en niet aan bezitvorming te doen: “Dat is een keuze, ik wil daar niet over oordelen”. Je moet dan als normaal handelend mens niet aan andermans bezit komen; doe je dat toch, dan is het niet anders te verklaren dan dat je aan een bepaalde geestesziekte lijdt. Mensen met psychische aandoeningen dienen dan ook als zodanig opgepakt en behandeld te worden in een gesloten (psychiatrische) inrichting. Een andere categorie betreft echte criminelen die gewoon er op uit zijn om het bezit van anderen oneigenlijk in handen te krijgen. Je zou van het ministerie van Justitie en Politie dat geleid wordt door minister Belfort (AC/Abop) een gerichte en harde aanpak verwachten op in ieder geval deze beide categorieën bezetters. Deze lieden hebben er een gewoonte van gemaakt om andermans bezit in te pikken en telkens ongestraft weg te komen omdat de corruptie hoogtij viert in ons land, en de politie zogenaamd onmachtig is om op te treden: “Ze zijn even langs geweest, en zijn dan in geen velden of wegen te bekennen”, wordt door slachtoffers opgemerkt. Als er wat van wordt gezegd, stelt men dat er ressentimenten worden bespeeld. Dit is echter hier helemaal niet aan de orde!

De NDP verliest

Wij merken dat NDP’ers mondjesmaat – ondanks de bedreigingen en intimidaties vanuit hun partij – de oversteek maken naar de Nieuw Front-combinatie (zoals op Welgelegen). De NDP heeft destijds door leugenachtige populistische praatjes te verkopen veel kiezers weten te strikken om voor hen te stemmen. Door de enorme corruptie, fraude en of patronage in het land zien deze landgenoten gelukkig nu eindelijk in dat zij in 2010 een verkeerde keus gemaakt hebben. Dat momenteel toegestaan wordt om bijvoorbeeld lappen landbouw- en veeteeltgrond van voornamelijk Hindostaanse landgenoten te stelen, zal geen enkele Surinamer tolereren. Ook zij niet die vooralsnog lid zijn van de AbopP of NDP, vermoed ik! Een oprechte Surinamer kan zulks nimmer tolereren! Maar het is wel een goede strategie om onrust te creëren in het land als men aan het verliezen is. Daarom moeten wij waakzaam zijn! Net zoals de Creolen hebben desgelijks de Hindostanen hard moeten werken om hun bezit te verwerven.
Tijdens het Staatstoezicht (1863 – 1873) moesten Creolen en Hindostanen zij-aan-zij de plantagearbeid verrichten die in arbeidscontracten of overeenkomsten werden vastgelegd. Na 1870 zijn Chinezen, Hindostanen en Javanen op grote schaal naar Suriname gehaald. In 1853 werden ongeveer 2500 Chinezen voornamelijk uit China binnengehaald om het werk op de plantages uit te voeren. Hieruit blijkt dat bijna alle bevolkingsgroepen in Suriname hard hebben gewerkt – zelfs slavenarbeid of een vervanging daarvan in contractarbeid – om een bestaan te verwerven, en dat de politiek op geen enkele wijze verdeeldheid mag zaaien. Wij horen immers in goede harmonie samen te leven met elkaar zoals zulks vóór 1980 het geval was. Na de staatsgreep zien wij een andere mentaliteit ontstaan in Suriname die veel moreel verval en een verhoogde criminaliteit tot gevolg heeft. In troebel water is het immers goed vissen: “Er ontstaat een cultuur van graaiers die snel rijk willen worden bij bijna alle bevolkingsgroepen”.
Zelfs bepaalde academici en geestelijken (dominees, moulvie’s, maulana’s, pandits en priesters) kiezen er openlijk voor om politici – die soms ook al veroordeeld zijn – voor zeer ernstige criminele misdrijven, te steunen. Vandaag de dag bestaat er mede hierdoor bijna geen enkele morele belemmering meer om te stemmen op personen met een misdadig verleden. Ik vermoed dat tegen deze achtergrond tevens de oneigenlijke bezetting van andermans grond gezien moet worden. Immers, een minister die zelfs op zijn verjaardag fraudeert, gaat zeker niet hard tegen deze overtreders van de wet optreden: “Dan had zulks allang plaatsgevonden”. De recente “wilde occupaties” zijn niet de eerste de beste. Zulke mensen moeten volgens mij heel streng gestraft worden door ze nooit een grondbeschikking te geven. Dan ben je bezig recht en wet in een democratisch geregeerd land te handhaven.
Moeten we blijven toekijken?
Ik roep niemand op om het recht in eigen hand te nemen! Maar dat we nu toe zijn aan een andere regering zal wel duidelijk zijn. Hoe slecht het Nieuw Front ook geregeerd heeft, dit hebben zij niet toegestaan. En zelfs al heeft het Nieuw Front in het verleden een steekje laten vallen dan moet de huidige regering juist laten zien dat zij niet dezelfde fouten maken. Zij zijn immers massaal door het volk gekozen om betere tijden te creëren voor ons land, maar laten zulks telkens na. Dat er nog een aantal “schreeuwers” zijn die het maar niet willen inzien en allerlei drogredenen verzinnen om scheefgegroeide zaken goed te praten, doet er niet toe. Door eerlijk en integer tegen jezelf te zijn, kunnen wij kiezen voor een andere koers in Suriname. Als zij niet voldoen, worden ook zij naar huis gestuurd. De kiezers moeten net zolang doorgaan met politici die niet deugen naar huis te sturen totdat de toekomst van ons land op de juiste koers is gekomen, en er weer vooruitgang en welvaart is voor onze kinderen. Dus wij moeten niet alleen maar blijven toekijken. Wij moeten onze politici een zodanige oorwassing geven dat zij het nalaten om niet op te treden als onze burgerrechten in het geding zijn.
Overigens heb ik minister Belfort reeds lang het advies gegeven om op te stappen. Ik hoop dat de president die over zijn ontslag gaat dit nu eindelijk inziet. Desnoods dat er vervroegde verkiezingen worden uitgeschreven. Maar dan is er tenminste een daad gesteld!
Het parlement gaat binnenkort op reces dus met één zetel meer van de coalitie zie ik toch geen convocaties meer uitgaan voor vergaderingen. De politici zijn daarna op hun verkiezingstoer, en voorgenomen wetten worden door deze regering niet meer aangenomen, is mijn prognose.
Zo worden wij bedonderd als kiezers! Maar onze macht is in het stemhokje waar we de leugenaars een flinke afstraffing zullen geven door van ons democratisch recht gebruik te maken.
Toekijken zullen we niet, en bovendien geen onrecht meer pikken. We wachten rustig af tot mei 2015. De dag van recht en waarheid!
Robby Roeplall

error: Kopiëren mag niet!