Het heeft in de achterliggende maanden niet ontbroken aan media-aandacht voor de LBGT-gemeenschap in ons land. In de kranten verschenen artikelen over acceptatie van LBGT-ers. Er zijn kerkvoorgangers en christelijke organisaties die ook hun licht hebben laten schijnen op dit onderwerp. Homoseksualiteit: wel of niet een gruwel in Gods ogen. In zijn essay (DWT 29 oktober 2016) werpt Carlo Guiamo de vraag op of de Bijbel “Gods laatste woord is of is hij nog lang niet uitgesproken?” De vraag die rijst, is wat God nog meer zou moeten zeggen indien “Hij nog lang niet is uitgesproken”? Is er iets nieuws onder de zon (Salomo ruim 2900 jaar geleden), dat niet door Gods woord wordt aangesneden?
Discussie
In de argumentatieleer wordt geleerd te discussiëren waarbij ook het behalen van de “overwinning” op de ander het doel kan zijn. Het gaat om argumenten waarbij de ene discussiant eerst de gedachtegang en mening van de ander onderuit haalt en daarna zijn idee ervoor in de plaatst presenteert. Wie heeft dan gelijk? Welke mening houdt stand? Mocht er nog iets zijn dat Gods woord, de Bijbel, niet aanstipt dan is er ruimte voor discussie. Een andere, lees menselijke mening, zou dan ook beter kunnen zijn dan de Goddelijke. God heeft dan niet het absolute laatste woord en daarmee ook de Bijbel niet. In de loop van de geschiedenis is het vaak zo geweest dat door maatschappelijke ontwikkelingen de Bijbel onderuit is gehaald. Het gezag van de Bijbel en het spreken van God gelden dan niet meer. Bij de overgang van de late Middeleeuwen naar de Renaissance verloor door de verstedelijking, ontwikkeling van wetenschap en door de ontdekkingsreizen de kerk zijn greep op de maatschappij, hoewel de mens van toen nog ontzag had voor de Bijbel. Door de diverse ontwikkelingen in kunst, cultuur, filosofie, maatschappij- en mensvisie is de greep van kerk en Bijbel op het dagelijkse leven in de loop der geschiedenis steeds minder geworden. Er vonden revoluties plaats zoals de industriële; er ontstonden emancipatie- en bevrijdingsbewegingen en veelal had de kerk geen andere oplossingen dan wat de Bijbel zegt. In de theologie klonken maatschappelijke ontwikkelingen door. We kregen de bevrijdingstheologie onder invloed van bevrijdingsbewegingen. In de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw ontstond een sociaal evangelie onder invloed van het opkomend socialisme. Het naziregiem van Hitler vermoordde miljoenen joden onder invloed van de God-is-dood-filosofie van Friedrich Nietzsche. In zijn laatste boek “Der Antichrist” vervloekt hij het christendom. Joden en negers hebben één ding gemeen en dat is dat ze slaven zijn, dus waardeloos. Deze groepen behoorden samen met zigeuners, gehandicapten en homoseksuelen tot de Untermensch. Hiermee uitte Nietzsche zijn haat tegen deze groepen mensen. Ze vonden de dood in de gaskamers. Van de Joden stierven er zes miljoen. Opmerkelijk is dat de vader van Nietzsche predikant was en hijzelf een theologische opleiding genoot die hij na enkele jaren inwisselde voor de studie filosofie. De Rooms Katholieke paus toen Pius XII is verweten dat hij van de holocaust moet hebben geweten en had gezwegen. Van de kerkhervormer Maarten Luther zou de term Übermensch komen, die door Nietzsche een andere, – lees: racistisch – inhoud werd gegeven. De Jodenhaat zou dan moeten komen als gevolg van een boek van Luther dat hij schreef in 1543 “Over de Joden en hun leugens” (Von den Juden und Ihren Lügen). De kerk keek de andere kant op. De uitspraak “Wir haben es nicht gewusst” wordt vaak met dit zwijgen in verband gebracht. Zwijgen over LBGT door de kerk is de andere kant opkijken en wel onder invloed van een verkeerde interpretatie van de Bijbel. Wanneer Guiamo schrijft over “voortschrijdend inzicht” dan wordt daarmee de mogelijkheid opengelaten voor menselijke bijvoeging aan het spreken van God en wordt de Bijbel ontdaan van het bovennatuurlijke karakter van het spreken van God en het absolute daarvan. God is eeuwig en wat Hij deed en sprak, stijgt uit boven plaats en tijd, stijgt uit boven cultuur en is niet gebonden aan omstandigheden. In het spreken van God zijn er principes die uitstijgen boven menselijk handelen. Verwijzen naar “voortschrijdend inzicht” ontkent Gods alwetendheid en Zijn alomtegenwoordigheid.
Waar deze theologische waarheden worden verlaagd naar menselijk niveau wordt de deur geopend om moderne theologische opvattingen onder invloed van de tijdgeest in de wereld een plek te geven in de leer van de kerk. Met Charles Darwin hebben we een modern scheppingsverhaal, de Evolutietheorie. Ook hier is het opmerkelijk dat de vader van Darwin predikant was en hijzelf ook een theologische opleiding volgde die hij verwisselde voor natuurstudies. In het Darwinisme is er geen sprake van God. Er zijn genoeg theologen en predikanten die hun twijfels openlijk uiten over het Bijbelse scheppingsverhaal en zelfs afwijzen. Modern is om een mix te maken van de Evolutieleer en het Bijbels scheppingsverhaal. In de evolutietheorie is er geen sprake van God. Het gevolg hiervan is dat de mens geen rekening hoeft te houden met een god (die er niet is) en ons daarom niet ter verantwoording roept voor ons zedelijk handelen. Niet onvermeld mag blijven dat Darwin op zijn sterfbed zijn evolutieleer herriep, echter was het kwaad al geschied.
In onze moderne tijd zal dat niet anders zijn omdat God gesproken heeft en er niets nieuws is. De canonisatie van de Bijbel heeft dit boek niet verschrompeld tot een geloofsboek en een verzameling van geloofsgetuigenissen over zin en betekenis van het leven (zie Guiamo). In deze opvatting wordt de Bijbel gestript van God en wordt het een menselijk boek met ergens een “goede Macht en machtige Goedheid”. Bijbelkritiek door bijbelgeleerden is de tweede factor die van binnenuit in de loop der eeuwen heeft bijgedragen aan de afval aan de kerk. Anderzijds heeft het opkomen tegen misstanden in de kerk als gevolg van vervalsing en Bijbelkritiek juist bijgedragen aan een geestelijk herleven en welzijn voor de kerkgangers en gemeenschappen. Sprekend voorbeeld is de kerkhervorming door Maarten Luther. Hiervoor is genoemd zijn boek over de Joden met als uitwas het misbruik van zijn opvatting door het nationaalsocialisme van Hitler hoewel Luther aanvankelijk positief dacht over de Joden. Overigens zijn er in christelijke kerken en groepering acties ondernomen om bij de viering volgend jaar van 500 jaar Reformatie van de Lutherse gemeenschap te vragen om een generaal Mea Culpa.
Een ander positief voorbeeld is de opwekking in Wales rond 1905. Men keerde massaal terug naar de Bijbelse leer waardoor zelfs de politie werkloos moest toezien. Ik bevestig dat God liefde is. Hij vraagt dat we Hem liefhebben en daarom ook onze medemens. Zo is het echter niet begonnen.
De Schepping
Nadat de mens was geschapen, kreeg hij een gebod en een verbod opgelegd. Het gebod was dat hij van alles mocht eten. Het verbod was: behalve van de boom van kennis van goed en kwaad. Dat is de kern waar het in de Bijbel om draait. Kennis van goed en kwaad duidt op ethiek en moraal en heeft betrekking op het geweten. Confrontatie met de overtreding deed de mens vluchten in ontkenning en rationalisatie en daarbij werd het geweten dat was aangesproken het zwijgen opgelegd. Rationalisatie is eenvoudig uitgedrukt een verstandelijk goedpraten van een slechte gebeurtenis. Ontkenning komt tot uiting door anderen of omstandigheden de schuld te geven en niet zichzelf. Daar lijdt de mens aan sinds de zondeval. God is behalve liefde ook rechtvaardig. In Zijn rechtvaardigheid sprak Hij Adam en Eva aan om hun mishandeling van Zijn verbod en sprak Hij het oordeel uit over Adam, Eva en de slang. Anna Freud, dochter van de beroemde psychiater Sigmund Freud beschrijft de verschijnselen rationalisatie en ontkenning in haar boek Afweermechanismen. Eeuwenlang en dat zal in de toekomst niet anders zijn, leeft de mens van ontkenning (a no mi) en rationalisatie of zelfrechtvaardiging. De mens de centrale plaats geven in de schepping van God is het humaniseren daarvan en het wegredeneren van God die sprak en het was er! De schepping is geen uitvinding van de mens, hoewel hij daar prominent aanwezig is. Het bovennatuurlijke wezen dat God is, wordt ontkend en daardoor staat Hij niet boven alles en iedereen. God heeft regels gegeven om de mens te beschermen. Deze regels zijn ook de standaarden (ethiek) waar de mens zijn handelingen aan toetst (moraal). Voor een goed begrijpen van de Bijbel staan de disciplines exegese en hermeneutiek tot onze beschikking. Bij een goede toepassing van deze disciplines zal blijken dat de Bijbel boven tijd, plaats, omstandigheden en cultuur uitstijgt. Het ontdekken van de goddelijke principes geeft de mens anno 2017 nog steeds de gelegenheid om de betekenis, waarde, de toepassing van Gods woord en de Bijbelse principes in eigen leven te ervaren, d.i. de belevenis.
De LBGT-beweging
In zijn essay haalt Guiamo enkele Bijbelteksten aan die over homofilie gaan. Hier wil ik opmerken dat in mijn denken over dit onderwerp ik een onderscheid maak tussen het individu en de beweging. Na de WO II begon de homolobby pas goed, mogelijk als gevolg van de dood van vele homo’s onder het Hitler regiem. Trouwens nog steeds worden homo’s bespot; soms is er zelfs fysiek geweld tegen hen gebruikt. In Afrikaanse landen vindt er een denigrerende en inhumane behandeling van deze groep mensen plaats. In de Aziatische landen schijnt dit vraagstuk niet te spelen. Het vraagstuk van LBGT is in elk geval een issue in Europa en Amerika en waait langzaam aan over naar Midden- en Zuid-Amerika, waaronder ook ons land. Binnen het Hindoeïsme mag niet gediscrimineerd worden op seksuele geaardheid, maar deze als een fait accompli te accepteren. “Religie is in het Hinduïsme een persoonlijke invulling, dus zeer flexibel. Indien men gelooft dat De Schepper een relatie zal zegenen omdat deze de toets van Dharma doorstaat, dan kan de inzegening geschieden”, aldus Drs. R.P. Sitaldien. (zie DBS 18-11-2016 Hinduïsme en LBGT). De Islam vertoont grote overeenkomsten met de Bijbelse leer t.a.v. homoseksualiteit. ( wordt vervolgd vrijdag )
Drs. Carlo A. Schuster
