Wat doen wij ons Suriname aan!

Onze geschiedenis wordt met regelmaat weggewist. Een factor welke heel belangrijk is voor toerisme. Waarom wordt een beeld dat sinds begin 1900 geplaatst is, nu in 2017 verwijderd. Waarom zeggen de organisaties die menen toerisme te willen bevorderen niets en zwijgen zij in alle talen. De plek in onze binnenstad die bovendien op de wereld erfgoedlijst staat en waar dit borstbeeld van Barnet Lyon deel van uitmaakt, wordt gewoon aangetast. Ook al zou deze gewezen persoon heel onmenselijke en af te keuren handelingen hebben gepleegd, is dat nog geen reden om het beeld te ontruimen. Men had ook het beeld van Janey Tetary op een zodanige wijze, bijvoorbeeld op een grotere of een hogere sokkel kunnen plaatsen, zodat ze zegeviert over Barnet, om zo een vorm van eerherstel te illustreren. Op deze wijze hebben we dan juist meer beeld materiaal om een vertelling erom heen te maken. We moeten ervoor oppassen dat de zogenaamde dekolonisatiespriraal niet meer verdeeldheid zaait dan we nu al hebben. We zijn immers niet verplicht om het klakkeloos over te nemen, zoals het in het buitenland aan toe gaat; integendeel zouden wij het voorbeeld kunnen geven van een nieuwe manier van dekolonisatie. Mevrouw Sandie van Cultuur die nauwelijks in functie is, zou eigenlijk heel voorzichtig met dergelijke kwesties moeten omgaan. Zij zou juist hieraan niet moeten meewerken. Het is heel jammer te moeten constateren dat zij juist een verklaring geeft die nergens op slaat. Ze praat duidelijk met haar positiebehoud in gedachten en verruilt desnoods haar imago van het zijn van een djadja sranan uma. Ik kan het me niet voorstellen dat we als Surinamers op zo een niveau toch nog zo achterlijk, zo bekrompen zijn in ons denken en handelen en dan ook omlaag tuimelen.
De vereniging die zich volgens hun aangegeven bedoeling inzet voor veilig verkeer in Suriname heeft in de jaarlijkse verkeersveiligheidsmaand niet kunnen bewerkstelligen dat bewustwording haar weerslag heeft in het terugdringen van ongevallen. Wat ze niet doen is de overheid ertoe bewegen om verkeersaanwijzingen en verkeersmeubilair waar deze ontbreken, hetzij door ongevallen, vandalisme, materiaalveroudering te doen herplaatsen. Vroeger waren er wijkmeesters die dit allemaal in de gaten hielden. Ik vraag me af of het betreffende ministerie wel een administratieve databank heeft, zodat nagegaan kan worden waar welke verkeersborden hebben gestaan. Ik denk dat medewerking van het volk vragen, om door te geven waar verkeersborden ontbreken of langs de weg liggen om deze situatie in kaart te brengen. Ook straatmarkeringen ontbreken overal. Dit is eveneens een grote schande wanneer buitenlanders ons land bezoeken. Overigens, ook snelheids markeringen kunnen met verf op het wegdek worden aangegeven. Ik kan het me niet voorstellen dat zulke belangrijke maatregelen die eenvoudig te bewerkstelligen zijn, niet getroffen worden.
Het is heel duidelijk dat de gezondheidszorg in Suriname duidelijk achteruit holt en dat te vaak dierbare levens niet meer gered kunnen worden. Zelfs het telefoonnummer om het Academisch Ziekenhuis bereikbaar te houden heeft het reeds enkele weken begeven en het duurt een eeuw alvorens hier iets aan gedaan kan worden. Ik kan het me niet voorstellen dat dit ziekenhuis met de slogan “moving lives forward” zo vervallen is tot “moving lives backwards”.
Ik heb onlangs een interview gevolgd van meneer Orie. Nou mijn complimenten aan hem. Het was een gesprek waarbij duidelijk is dat hij met trots wel degelijk een professor titel mag dragen. Ik heb van onze minister van Onderwijs die met zijn competenties volgens zijn eigen zeggen een ieder kapot slaat, nog nooit zo een van hoog niveau gefundeerde uiteenzetting gehoord. Ik kan het me niet voorstellen dat deze minister die met zijn competenties ons onderwijs met rasse schreden achteruit brengt nog steeds de gelegenheid gegeven wordt om zijn frustraties en depressies aan onze jeugd te etaleren en maar steeds op kinderachtige wijze op rancune uit te zijn.
Onze verdiensten zijn totaal ontwaard en wij kunnen het hoofd niet meer boven water houden. Slechts voor een kleine groep is er niets aan de hand en ze leven hun weelderig bestaan. Ik kan het me niet voorstellen dat we dit in Suriname moeten meemaken, terwijl wij eigenlijk een innovatief volk zijn en er genoeg mogelijkheden zijn voor productie en verdiencapaciteit.
Ons Suriname land van onze dromen. Sranan da pisi doti pe wi de, troe wi moe lobi eng.
Ik kan het me niet voorstellen dat wij als volk toestaan de ondergang van ons Suriname toe te laten en niet als inwoners een waardig herstel bewerkstelligen door met verenigde krachten het kapotslaan van wat ons dierbaar is, een halt toe te roepen.
J.I.T. een eenvoudige maar rechtgeaarde burger van Suriname

error: Kopiëren mag niet!