Er heeft zich enkele dagen terug een zeer opmerkelijk voorval voorgedaan thuis bij de voorzitter van De Nationale Assemblee. Een kogel oftewel een projectiel uit een vuistvuurwapen is thuis bij de DNA-voorzitter gevonden. Er zijn vermoedens in de pers gelanceerd dat het afgaan van een schot, samen kan zijn gebeurd met het afschieten van een pagara. Dat gebeurt standaard wanneer de ‘baraat’ (stoet van de bruidegom) aankomt bij de bruid voor de huwelijksvoltrekking. In elk geval is het een zeer ernstige zaak dat een schot is gelost op het huis van de voorzitter. Nu is het zo dat Suriname politiek geweld en politiek gemotiveerde moorden in de militaire periode wel heeft gekend. Maar het zou te ver voeren om te stellen dat geweld in de politiek een normaal verschijnsel in Suriname is. Het is eerder een abnormaal verschijnsel. Om politieke doelen te halen wordt er in Suriname geen fysiek geweld gebruikt, wel wordt er verbaal geweld gebruikt. Dit verbaal geweld bestaat uit smijten met modder en ‘kos’kosi’ maar ook uit bagger dat politici uitstorten over nietsvermoedende en onwetende kiezers. Fysiek geweld zou in Suriname een fenomeen zijn en zou terstond met wortel en tak moeten worden uitgeroeid. Er is de afgelopen dagen een oproep gedaan door enkele politici om na te gaan in hoeverre DNA-leden niet in aanmerking kunnen komen voor fysieke beveiliging (dus 1 of meerdere bodyguards). Daarvan zijn er voor- maar ook tegenstanders. De tegenstanders zeggen onder meer dat er ook maatregelen getroffen moeten worden voor de beveiliging van de burgers. Het schijnt dat, uitgedrukt in US-dollars, de investering in de veiligheid volgens de verschillende begrotingen, gestaag is teruggevallen.
Evenwel blijft de veiligheid van politici een vraagstuk dat we niet uit het oog moeten verliezen. De politici lopen een iets verhoogd risico om agressie vanuit de samenleving te verwachten. Het incident bij de DNA-voorzitter zou het derde zijn dat plaatsvindt binnen korte tijd bij leden van het parlement. Het gaat om zowel personen van de oppositie als de coalitie. Het moet wel opgemerkt worden dat er een behoorlijke ontevredenheid zich voordoet binnen de samenleving naar aanleiding van de recente maatregel van de rij- en voertuigenbelasting. Tijdens interviews van de man van de straat is gemerkt dat er vrij agressief is gereageerd door sommige burgers. Er is bijvoorbeeld uitgescholden, waarbij delen van interviews moesten worden gecensureerd. Ook is herhaaldelijk door burgers tijdens tv-interviews gesproken over geweld tegen DNA-leden. Alhoewel er wat valt te zeggen over de maatregel van de rij- en voertuigenbelasting, moeten wij in Suriname er toch voor waken dat doelen worden nagestreefd met geweld. Er zijn genoeg democratische middelen in Suriname voor de burgerij en voor verschillende delen van de samenleving om te ageren tegen besluiten van de politiek en van de overheid. Deze variëren van petities met duizenden handtekeningen, besluiten en moties genomen op alv’s van verenigingen tot openbare protesten en manifestaties. We zien dat de burgerij voor geen van deze actiemodellen warm te maken is. Dat betekent dat burgers elkaar verschrikkelijk wantrouwen. Burgers vertrouwen elkaar waarschijnlijk ook niet. Er is recent een vergadering gehouden van vrachtvervoerders. En de opkomst was volgens het verenigingsbestuur zeer pover. In elk geval moet dus beandrukt worden dat er meerdere legale democratische middelen zijn die niet gebruikt worden in Suriname. Er is geen aanleiding voor agressie. Dat zou nooit het geval zijn. De regering en de inlichtingendiensten moeten niet slapen in deze tijden waar burgers openlijk oproepen tot geweld in een bepaalde richting. Een escalatie naar geweld moeten we met zijn allen voorkomen. Het hek moet niet van de dam. Politici hebben in deze wel een belangrijke stem. Ze zijn veel op de tv en op de radio en creeren een bepaalde sfeer in het land, waarbij men slim inspeelt op de ontevredenheid die er heerst onder de burgerij. Neem nu het 8 decemberstrafproces en de houding van de voormalige regeringscoalitiepartijen. In de periode 2010-2015 heeft men zich als bijvoorbeeld minister van Juspol laten inzetten om een amnestiewet te verdedigen in DNA. Ook heeft men zich laten inzetten in de strijd van de verdachten tegen de rechterlijke macht. Zo is door een politicus die nu beweert president te willen worden, denigrerende opmerkingen gemaakt naar de rechterlijke macht toe in maart 2014, dus in aanloop naar de verkiezingen om zijn loyaliteit te tonen aan de president. Een jaar erna besprak hij een advocaat. Over deze minister is door zijn opvolgster gezegd dat hij op Juspol een racistische beleid had bij benoemingen. Er zijn al twee politici die beweren respectievelijk een profeet te zijn (en een zombie te zijn althans uit de dood te zijn ontwaakt) respectievelijk dromen te krijgen van God dan wel te hallucineren. Nu beweert de ex-minister van Juspol dat hij de president zal oppakken na een vonnis als hij genoeg stemmen krijgt en hij de nieuwe president wordt. Door deze soort misleidingen kan men de burger op de verkeerde been zetten. Het is aan de burger om zich te wapenen tegen deze misleiding, om te voorkomen dat men uitglijdt.
