In een goede democratie is het leven in vrijheid binnen bepaalde grenzen een grondrecht. Klassieke grondrechten zijn bijvoorbeeld het recht op leven, de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van drukpers en de godsdienstvrijheid. Maar tevens het algemeen actief en passief kiesrecht is een grondrecht. Daarnaast eveneens het recht op onderwijs, werkgelegenheid (sociale zekerheid) en het recht op huisvesting. Al deze grondrechten zijn verankerd in de grondwet die nu al enige tijd aan herziening toe is omdat veel zaken niet meer actueel zijn in deze snel veranderende tijd of door goede wetgevingsjuristen nader geformuleerd moeten worden. Als het correct is, bestaat er ook een artikel in onze grondwet namelijk dat discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht op welke grond dan ook niet is toegestaan. In onze democratie zijn kerk en staat gescheiden. Toch zien wij dat bij de laatst aangenomen sociale wetten in de DNA het LBGT-platform is uitgesloten van bepaalde sociale zekerheidswetten omdat enkele minder geschoolde en onnozele politici de strakke scheiding van kerk en staat niet hanteren. Zij proberen idem dito roomser dan de paus te zijn! Bovendien wordt deze groep vaak beledigd en of vernederd door navenant godsdienstige teksten erbij te halen die nergens op slaan. Zelfs door zangers uit een bepaalde etnische groep. Maar dat krijg je als ons land wordt geleid door een president die geen juridische achtergrond heeft. Wat door mij met scheiding van kerk en staat wordt bedoeld, is dat uit geen enkel religieus geschrift bewust regels, rechten of wetten gehaald mogen worden die geldig zijn op bijvoorbeeld het publiekrechtelijk domein. Maar aangezien de DNA wordt bevolkt door veelal parlementariërs die vaak weinig juridische kennis hebben, wordt zelfs discriminatie van hele groepen geaccepteerd en deze groep burgers in zekere mate rechteloos in de samenleving weggezet.
De jaren tachtig van de vorige eeuw
De woelige jaren tachtig van de vorige eeuw werd gedomineerd door een staatsgreep en massamoorden alsmede ernstige schendingen van mensenrechten. Vele grondrechten werden met de voeten getreden. Er werd een avondklok ingesteld en de grondwet werd buiten werking gesteld. Vanaf 1980 – 1987 heerste er ernstige willekeur in ons land. Ministers werden naar eigen inzichten benoemd en ontslagen zonder (juridische) criteria die van toepassing zijn bij werving en selectie alsmede procedures voor ontslag in een beschaafde en geordende samenleving. Bovendien werd er veel gehamsterd waardoor er lange rijen ontstonden voor de winkels vooral om de basisbehoeften aan te schaffen. Het leek alsof er een burgeroorlog gaande was in Suriname. In deze periode vluchtte weer veel landgenoten weg uit ons land wegens intimidatie of anders omdat er voor hen geen enkele toekomst meer was in ons land. Door allerlei malversaties op monetair gebied ontwaarde voorts ons geld in ernstige mate. Door de heersende malaise stortte de hele economie in! Suriname maakte zeer moeilijke tijden door en het wantrouwen groeide. Gelukkig vonden in 1987 wederom vrije verkiezingen plaats die glansrijk werden gewonnen door het Nieuw Front. Echter heerste er nog veel angst. Er werden geen wetten aangenomen in het parlement die de aanstichters van de staatsgreep voor de rechtbank dagvaardden. Noch minder werden de moordenaars die een slachting hadden aangericht onder vooraanstaande Surinaamse burgers voor hun daden aansprakelijk gesteld. Pas op 1 november 2000 (een maand voor het aflopen van de verjaringstermijn) werd alsnog een gerechtelijk vooronderzoek begonnen. Zoals bekend is dit onderzoek eigenlijk nog steeds gaande en is het proces om zeer onduidelijke redenen door de aanname van een omstreden Amnestiewet in 2012 geschorst omdat deze wet door een nog in te stellen Constitutioneel Hof getoetst moet worden. Met andere woorden als dit Hof nooit komt, gaan de daders vrijuit. Is dit recht en of vrijheid in een democratisch land? Overigens is het nog maar de vraag of dit Hof neutraal kan oordelen als de verantwoordelijken van de schending van mensenrechten nog in het machtscentrum zitten. Waarom kon immers het Strafproces van de Decembermoorden dan geen voortgang vinden!
Opportunisme
Wanneer bijvoorbeeld discussies op de sociale media worden geraadpleegd en andere geschriften van bepaalde auteurs, dan merken wij dat een aanzienlijk deel van onze landgenoten geen gevoel meer heeft voor recht en wet. Opportunisme viert hoogtij! Een van de klassieke grondrechten in de grondwet is immers het recht op leven. Vaak vraag ik mij af hoe deze personen zouden hebben gereageerd als hun eigen vader, moeder, broer en of zus waren vermoord in 1982. Zouden zij dan ook zo achteloos en laconiek denken en handelen alsmede standpunten innemen zoals zij dat nu doen? Als u mijn stukken goed leest, merkt u dat ik heel veel kritiek heb op het functioneren van het vroegere Nieuw Front en nu de V-7. Maar toch moet ik u andermaal meedelen: “Trafasi no dé”. We moeten onze rechtstaat en vrijheid in ere herstellen door toch weer zodanig te stemmen dat onze democratische waarden hersteld worden. Daders die ernstige misdaden tegen de mensheid hebben begaan, kunnen wij niet vrij laten rondlopen anders houdt u echt niet van uw land, vermoed ik. Waarschijnlijk houdt u zichzelf voor de gek door het tegendeel te beweren. Het proces van de Decembermoorden moet vlot afgewikkeld worden en de vonnissen moeten zo snel mogelijk in alle neutraliteit geveld worden. Dan kunnen wij weer over echte vrijheid praten als een diepe menselijke waarde in ons land. Wellicht wilt u als kiezer hieraan denken bij het stemmen. Zelfs als u een zwevende kiezer bent, kunt u nu een bewuste keus maken want nogmaals: “Vrijheid tidé, tra fasi no dé”. Vrijheid nu, u heeft geen andere keus! Op 25 mei 2015 gaan alle Surinamers stemmen voor een vrij en democratisch Suriname. Indien mogelijk op vrouwen en anders op jongeren onder de 50 jaar. Wellicht dat er dan een land ontstaat met een betere toekomst voor iedereen!
Robby Roeplall (uit Nederland)
