De zittingsperiode van de huidige regering verstrijkt omstreeks medio 2015. De kiezers mogen dan wederom naar de stembus trekken ten einde een nieuwe volksvertegenwoordiging aan te wijzen. Nu al hebben bepaalde politici een aanvang gemaakt met hun verkiezingscampagne. De kennelijke bedoeling is nu ook weer om de gunst van de kiezers zoveel als mogelijk zien te winnen. De volgende stap is dan te hopen dat men daarna in aanmerking kan komen om als volksvertegenwoordiger gekozen dan wel herkozen te worden. Het is dan eigenlijk vechten voor een plaats op de kandidatenlijst. We hebben wel gemerkt dat er momenteel zowel in Suriname alsook buiten de grenzen van het land heel intensief verkiezingscampagne wordt gevoerd. Politici die regeermacht wensen te verwerven zullen ongetwijfeld het doel dat zij beogen met betrekking tot de verdere ontwikkeling van Suriname aan het volk kenbaar willen maken. De huidige machthebbers echter zullen op hun beurt de kiezers moeten tonen wat zij gedurende hun zittingsperiode aan welvaart en welzijn voor land en volk hebben weten te realiseren. Dat er een zekere mate van vooruitgang in de ontwikkeling van ons geliefd Suriname teweeg is gebracht valt zeker niet te ontkennen. Zulke prestatie hebben voorgaande overheden nimmer kunnen leveren binnen zo een korte termijn. Deze regering heeft, kritisch bekeken, tot nog toe een goede basis weten te leggen om Suriname op een iets langere termijn weerbaar te maken tegen eventuele economische crises in de wereld. De visie met betrekking tot de economische ontwikkeling is voornamelijk op de productie gericht. De politieke machthebbers van Suriname hebben vanaf mei 1949 de richtlijnen gegeven voor een juiste staatshuishouding. Dus het besturen van het land is tot heden een aangelegenheid geweest van onze eigen landgenoten. Jammer is het wel te mogen constateren dat zij Suriname decennia lang overwegend op een etnische basis hebben geleid. Daarbij was vaker niet het algemene belang dat als zodanig werd gediend. De partijbelangen hadden voorrang en die werden dan ook met de grootste prioriteit vooruit geschoven. Dit heeft natuurlijk geleid tot een scheefgroei in de ontwikkeling voor land en volk. De toewijzing van onder meer grote lappen grond aan bepaalde personen zonder dat die gronden in cultuur zijn gebracht en die tot nu toe, na zoveel jaren, nog steeds braak liggen, terwijl er vele gezinnen zijn die niet in aanmerking kunnen komen voor ook maar een klein stukje bouwterrein. Bepaalde politici zijn de mening toegedaan dat het momenteel niet verstandig is om onder de huidige gemeenschappelijke naam van samenwerken de komende verkiezingen in te gaan. Er zijn ook politici die menen dat de naamgeving van het samenwerkingsverband intussen verouderd is en dat dit een negatief effect kan hebben op het stemgedrag van de kiezers. Het is daarom raadzaam om ter wille van een ideale samenleving niet door te gaan op basis van etnische denkwijze. Immers, het is een feit dat door deze wijze van politiek voeren in voorgaande jaren, de ontwikkeling van het land op een zeer laag niveau is blijven steken. Het is dan ook heel jammer te moeten vernemen dat er nog steeds personen en of gezinnen zijn die al jaren onder de armoedegrens leven. Dat de huidige overheid het thans als een dringende noodzaak heeft ervaren om optimale sociale bijstand te verlenen aan delen van de samenleving die daar behoefte aan hebben, is goed te noemen is. Ook het streven van de regering om betere huisvesting te scheppen voor behoeftigen is heel prijzenswaardig. Door onder meer het enorme gebrek aan voldoende adequate ruimte in sommige huizen, kunnen gezinnen hun schoolgaande kinderen niet herbergen op een wijze dat zij in staat zijn hun lessen op een gepaste wijze te leren. De naschoolse opvang die de overheid heeft geïntroduceerd moet in deze worden beschouwd als een tegemoetkoming naar de betreffende leerlingen toe. Hopelijk wordt ons geliefd Suriname in de naaste toekomst verder geleid op basis van naastenliefde en vrede en niet op basis van etnische en of religieuze politiek.
Edward Marbach
