Vier talentvolle Surinaamse politica

De politiek is een hard beroep en het is moeilijk werk.
Wie niet tegen frustraties en kritiek kan en ook niet negatief in de belangstelling en in de publiciteit wil, moet zeker niet in de politiek. Politiek is geen kansspel.
Politici die het politieke ambt van Volksvertegenwoordiger (D.N.A. lid) vervullen, dienen eigenlijk deskundigen op hun gebied te zijn. Zij moeten veel waarde hechten aan betrouwbaarheid, kennis, kunde, karakter en zij moeten weigeren als marionetten ingezet te worden om politiek te bedrijven. Zij dienen integer om te gaan met het door het kiezersvolk aan hen geschonken vertrouwen. Zij moeten in geen geval het vertrouwen van de samenleving verkwanselen door over te lopen, of verraad te plegen, of door corruptie, noch door te graaien in de staatkas en / of zelfverrijking met staatsmiddelen.
Voor veel vrouwen is de politiek afschrikwekkend.
Ze hebben niet het gevoel dat ze iets zinnigs kunnen doen. Ook de volharding in de politiek lijkt veel vrouwen af te schrikken. Vrouwelijke politici hebben te dealen met de vooroordelen ten aanzien van vrouwen. Hun uiterlijk, hun gedrag en hun opstelling wordt vaak onder een vergrootglas geplaatst.
Binnen onze Surinaamse politieke partijen, toch wel de kweekvijver van politiek talent en leiderschap, zitten relatief zeer weinig “geschikte” vrouwen die als politieke kopstukken kunnen worden aangemerkt of die op eigen kracht, politiek uitblinken, met o.a. integriteit, kundigheid, kennis, daadkracht en hard werken de top bereiken.
Enkelen hebben de top kunnen bereiken middels nepotisme, familierelaties en vaak ook door op de schoot van de leider van de partij liefdevol te vertoeven. Verder kennen wij de ”golddiggers ” , de overlopers en verraders, die niet geschroomd hebben hun politieke partij, partijleider en politieke goeroe met grof vuil te besmeuren alleen maar om hun verraad en het overlopen goed te praten, voor het bemachtigen van top-overheidsfuncties en het verkrijgen van overheidsgunsten. In het woelige jaar 1996 was dat goed te zien. In dat jaar hebben twee vrouwelijke politici ons zeer leerrijke politieke capriolen laten zien. Meer hierover is te lezen in het boek van Doctor Jules Sedney.
Op weg naar de verkiezingen van mei 2020 zien wij en horen wij dagelijks op de radio, televisie en sociale media, politica die in de race zijn.
Vier van deze dames zijn mijn favorieten.
Zij zijn dagelijks in de gemeenschap zichtbaar, gewapend met hun gedrevenheid, strijdbaarheid, kennis, kunde en daadkracht. Zij hebben zich met het volk vereenzelvigd en zijn heel vaak letterlijk “met hun laarzen in de klei”, tussen de mensen.
Deze vier talentvolle vrouwen zijn:
1) Mevrouw Angelic Alihusain del Castilho; politiek leider van DA ’91;
2) Mevrouw Krishna Hussainali Mathoera; DNA-lid van de VHP;
3) Mevrouw Patricia Etnel ,zich ook noemende Patty Ety, DNA lid van de NPS; en
4) Mevrouw Harriët Ramdien –Hoofdbestuurslid VHP, en een formidabele werkster van de VHP in het district Nickerie.
Vrouwen zijn een “sleutel” tot verandering, vernieuwing en verbetering.
Zij hebben het vermogen om een fatsoenlijke samenleving te vormen en te behouden. Zij zijn in staat om een halt toe te roepen aan de kwaadaardige politici die natie en volk in een totale politieke, sociale en economische misère hebben gestort. Vrouwen brengen de menselijke maat in de politiek (“ moeder hart”). Van hen mag ook verwacht worden dat zij vrouwen vertegenwoordigen en dat zij opkomen voor vrouwenbelangen en een beter bestaan voor vrouwen.
Als volksvertegenwoordigers hebben zij ook de plicht om wetgeving die de positie van de vrouw op velerlei gebieden verbeteren, te initiëren. Het kiezersvolk van Suriname, onze Surinaamse vrouwen en jongeren, hebben de plicht om samen met deze vier genoemde vrouwen mee te helpen bouwen aan een nieuwe Surinaamse samenleving, waar het zeker wel goed vertoeven, zal zijn voor alle Surinamers.
Hoop doet leven en zolang er leven is, is er hoop.
Vrouwenhanden en paardetanden staan nooit stil!
Leendert Doerga

error: Kopiëren mag niet!