Verkiezingen en STREI!

Er is nu veel te doen over de wijziging van de Kieswet en zeker over bundeling van partijen voor de verkiezingen. Sommigen denken dat het in hun voordeel zal werken, anderen in hun nadeel. Wat opvalt in de meeste reacties is dat het woordje regeermacht (mandaat) heel veel voorkomt. En dat bij de kiezers zich weer het idee op de voorgrond dringt dat politiek een smerig spelletje is. Dit zorgt ervoor dat jonge mensen niet naar de stembus gaan, omdat ze denken dat hun keuze toch niets uitmaakt, ze uiteindelijk niet gehoord worden en hun invloed marginaal is. Zie bijvoorbeeld de perikelen rondom het jeugdparlement. Aanvankelijk was men zo trots dat Suriname dit had ingesteld. Als enkele jongeren hun poot niet stijf houden en hun principes trouw blijven, zou het jeugdparlement verworden tot een speelbal van de politiek. Veel burgers hebben er genoeg van dat er na de verkiezingen de afspraken die de partijen gemaakt hebben met het volk, totaal aan de zijkant worden gezet en niet nageleefd. Het sociale contract is verworden tot een asociaal contract en de potisma worden afhankelijk gemaakt van pakketten en birti winkri. Wie wil er geen knoflook kopen voor SRD 3 daar, die elders SRD 6 kost? Dit alleen al tekent de verarming van het grootste deel van de bevolking.
Niet naar de stembus gaan, is ook een keuze. Eigenlijk stem je dan voor de status quo, de bestaande situatie. Dit is struisvogelpolitiek, want je kunt zeggen dat je niet met de politiek bemoeit, maar veel dagelijkse zaken worden via de overheid geregeld: scholing, gezondheidszorg, veiligheid, ga zo maar door. Daarom kan niemand ontkennen dat de politiek wél een grote invloed op het leven van de burgers heeft.
De kiezer wil duidelijkheid. Er zijn teveel incidenten geweest in de recente politiek die neigen naar kiezersbedrog. Partijen die gaan samenwerken met mensen die hen in het verleden naar het leven hebben gestaan. Partijen die gaan samenwerken met diegenen die ze voor de verkiezing fel afwezen op grond van een andere, zelfs tegengestelde ideologie. Mensen die na de verkiezingen uit de partij stappen waarbinnen ze gekozen zijn om middels die partij het volk te vertegenwoordigen, en dat nu dus niet meer doen.
Door velen is gezegd dat de nieuwe kleine partijen slecht zijn voor het stemveld. Maar je kunt je afvragen of dat zo is. Alle partijen zijn eens nieuw en klein begonnen. Als een nieuwe partij het stelselmatig afwijst om samen te werken met corrupte mensen, is dat een duidelijke, eenduidige boodschap. Partijen zeggen democratisch te zijn, maar nu zijn ze geen afspiegeling van het kiezersveld. Politici zijn meer een afspiegeling van een afhankelijkheidsveld. Als we naar de vertegenwoordiging in de top van de meeste traditionele partijen kijken, zien we vooral oudere heren achter de bestuurstafel zitten. Waar zijn de vrouwen, waar zijn de jongeren? STREI! heeft vanaf dag 1 gezegd dat ze alleen de verkiezingen in gaat. De commentaren waren niet van de lucht: arrogant, kuikengedrag, koppig, egoïstisch. Ok dan. Even uitleggen. STREI! staat voor transparantie en het afleggen van verantwoording. Iedereen die bij STREI! komt, moet dat doen voor Suriname. Niet alleen met woorden, maar met daden. Hoe kan je samenwerken met diegenen die doen wat je wilt bestrijden: vriendjespolitiek, etnische bevoordeling, corruptie, stelen van het volk ter eigen verrijking?
Het gaat niet om partijen, maar om mensen die ons land willen verheffen en gezond maken, voor alle burgers. STREI! gelooft dat die mensen er zijn in Suriname, genoeg zelfs. STREI! wil samenwerken. De voorwaarde is alleen dat je schone vingers hebt!
STREI!
Maisha Neus

error: Kopiëren mag niet!