Vasten, een universele plicht

De instelling van het vasten of saum – het zich onthouden van spijs en drank en sexuele gemeenschap, etc. van zonsopgang tot zonsondergang – kwam in de Islam na die van het gebed. Echter heeft het vasten niet enkel met de Islam te maken. Volgens historische bronnen kenden verschillende volkeren en beschavingen dit ritueel of plicht, onder andere de oude Egyptenaren, Grieken, Hindoestanen, Boeddhisten. Bovendien hebben de Joden en Christenen gevast of op soortgelijke, of op andere wijze dan in de Islam. In dit verband zegt de Heilige Qor’aan: O gelovigen! Het vasten is u voorgeschreven, zoals het degenen vóór u werd voorgeschreven, zodat u tegen het kwaad zult hoeden.
De Heilige Qor’aan begint met de opmerking dat de instelling van het vasten een universele instelling is. De waarheid van de hier gegeven verklaring, dat het vasten ‘degenen vóór u werd voorgeschreven’, wordt door de godsdienstgeschiedenis bevestigd. Het gebruik van het vasten is in alle hogere, geopenbaarde godsdiensten nagenoeg algemeen erkend, hoewel er niet in alle dezelfde nadruk op wordt gelegd en de vormen en motieven verschillen. In de Encyclopedia Britannica staat: “De wijzen en motieven daarvan verschillen aanmerkelijk, overeenkomstig de streek, het ras, de beschaving en andere omstandigheden. Het zou echter moeilijk zijn enig godsdienststelsel te noemen, waarin het (t.w. het vasten) helemaal niet erkend wordt”. De leer van Confucius is volgens de schrijver in de Encyclopedia Britannica de enige uitzondering.
In de Islam wordt de maand Ramadan waarin alle gezonde en volwassen moslims verplicht zijn om te vasten, vergeleken met een seizoen waarin de natuur tot bloei komt. De Ramadan brengt voor alle gelovigen bloei met zich mee. De Heilige Qor’aan kenmerkt deze maand als die waarin de Qor’aan als een richtsnoer voor de mensheid werd nedergezonden en als duidelijke bewijzen van leiding en onderscheid (Heilige Qor’aan 2:186). Dit Heilig Boek staat wereldwijd bekend als een belangrijkste Goddelijke code die ooit geopenbaard is in het belang van mens en maatschappij. Het belangrijkste doel van het vasten is om in een zodanige staat terecht te komen, dat wij in harmonie en vrede leven met onszelf, onze omgeving en onze Schepper. Het geheel van Ramadan bevordert ongetwijfeld de natievorming. In deze maand ondergaan moslims een staat van zuiverheid en geestelijke vooruitgang met de genade en de vergeving van Allah. De vastenmaand is een maand van materiële- en immateriële onthouding.
Velen denken dat vasten een lichamelijke oefening is. Echter is het vasten meer dan een lichamelijk uitoefening. Het is een multidimensionaal ritueel dat overlapt met een aantal domeinen en thema’s onder andere religiositeit, identiteit, opvoeding, beeldvorming, houding. De moslimgeleerden en juristen gingen op uiteenlopende aspecten van het vasten in. Deze worden gerangschikt naar hun godsdienstige, spirituele, ethische, educatieve, gezonds- of sociale doelstellingen, maar het godsdienstige komt altijd op de eerste plaats in de Islam als het referentiekader voor andere dimensies en elementen. Acht het van belang dat we elkaar moeten aansporen waarheid en geduld te betrachten. Zelfbeheersing, volledige overgave aan Allah, het verstevigen van de onderlinge band met de familie, vrienden, buren en de gemeenschap zijn tevens van belang. De grondbeginselen die gepaard gaan met Ramadan, zoals respect, eenheid, tolerantie, samenwerking en saamhorigheid, moeten in de samenleving van Suriname de basis vormen voor de ontwikkeling van ons land.
Surinaamse Ahmadiyya Muslim Gemeenschap (SAG)
Ephraimszegenweg 67;
E-mail: [email protected]

error: Kopiëren mag niet!