Het ontslag van de governor van de centrale bank heeft te maken met de cultuur van straffeloosheid die nu heerst en omhoog gehouden wordt. Er is een misleidend bericht met halve informatie gedeeld met de samenleving door de regering over toch het vertrek van de governor van de Centrale Bank van Suriname. De VSB had eerder een waarschuwend geluid laten horen over de geruchten over de vervanging van de governor. De vereniging is bang voor onevenwichtigheden en verstoringen in de economie. Er is gerapporteerd dat de koers weer enigszins aan het bewegen is geweest in de opwaartse richting. Dus er is op de valutamarkt enige ongerustheid en dat heeft te maken met de vervanging en mogelijk de intenties achter die vervanging. Nu is naar buiten gekomen dat de voorbereidingen om de CBvS over te nemen een grotere operatie behelzen dan alleen het vervangen van de governor. Eerder zou al de raad van bestuur van de moederbank zijn vervangen. Zeer kundige mensen die regelmatig een waarschuwend geluid hebben laten horen, zijn uit de raad van bestuur gehaald. De vraag rijst zeker waarom eerder de raad moet worden gewaarschuwd nu juist er een zekere stabiliteit te merken was geweest. Verder is door de VES aangehaald dat het verbod welke overeengekomen was om onder geen omstandigheden monetair te financieren, nu zou zijn opgeschort. De regering moet over dit gerucht duidelijkheid verschaffen. Alles gebeurt met goedkeuring van de president, maar hij is nauwelijks in DNA om verantwoording af te leggen. De VES heeft zich op de radio heel bezorgd uitgelaten over de intenties van de regering. Er moeten twee autonome financiële instanties zijn in Suriname (minister Financiën en governor) maar nu zou er maar één zijn. Een VES-exponent heeft de minister van Financiën betiteld als de kampioen monetaire financier. Deze expert memoreert dat in 2014 eerst de reserves zijn opgemaakt en dat er daarna toegegeven is dat er monetair is gefinancierd. Het probleem zou zijn volgens deze expert dat er geen leenruimte meer is. Er is een geluid dat een onervaren persoon uit de kringen van de president uitgekozen wordt om governor te gaan spelen op de moederbank. Het is opvallend dat deze regering geen vrienden kan worden met experts en onderlegde personen. Dat heeft te maken met de manier waarop men het land wenst te regeren en dat is dus zonder verantwoording af te leggen. Volgens de expert zal de governor geen autoriteit zijn, maar een goed betaalde uitvoerder van de plannen van deze regering. En weer wordt er beweerd dat door de regering geld is geïmporteerd om in de samenleving te pompen.
Overigens moeten wij ook stellen dat de man van de straat teveel bezig is met de dollar en geobsedeerd is door de dollarkoers. De burgerij moet zich wel bezig houden met de prijzen in de winkels, maar men moet zich niet zozeer direct gaan bezighouden met de koers. Niet elke koerswijziging zorgt voor wijziging van prijzen. De burgerij klaagt vaak dat ze geen dollars kan kopen. Wanneer ondernemers klagen, dan is dat te begrijpen omdat deze goederen moeten importeren en buitenlandse betalingen moeten verrichten. Maar dat geldt niet voor de gewone man van de straat. De vraag rijst of het de bedoeling is dat er genoeg dollars verkrijgbaar zijn voor de normale man van de straat. Wat voor belang zou die immers hebben om dollars op te kopen? Er is enige tijd terug door de regering verklaard dat zij rekening houdt met woninghuur en autoverkoop in dollars. Voor huurpenningen en aflossingen heeft de CBvS dollars verkocht aan de burgers. Er ontstond een behoorlijke rij voor de moederbank. In beginsel is er eigenlijk geen behoefte bij de burger naar dollars die te verantwoorden is. Er is een vrees bij de burgers over ontwaarding van de Surinaamse munt. Het is mogelijk dat burgers een deel van het spaargeld wel omzetten in valuta, om gevrijwaard te blijven van ontwaarding van de munt. Er is dus weinig vertrouwen in de Surinaamse munt. Dat wantrouwen ontstond in de Bosje-periode toen de hyperinflatie plaatsvond en er een enorme schaarste van basisgoederen plaatsvond. In de NF-periode die daarna volgde (2000-2010) werd het vertrouwen in de Surinaamse munt hersteld, werden de 3 nullen geschrapt en werd de SRD ingevoerd. Het sparen in de nationale munt nam toe en er was geen rush op de dollar. Het vertrouwen wankelde weer in de NDP-periode vanwege enorme uitgaven aan zeer dubieuze corruptieve projecten. Er ontstond weer een rush op de dollar, burgers wilden de SRD zo min mogelijk voor lange tijd wegzetten.
Nu blijkt dat critici van deze regering over en weer toch wel gelijk krijgen. In de komende periode kan de niet lang verkregen kwetsbare stabiliteit op de tocht komen te staan. De regering moet een duidelijke verklaring geven waarom de governor is bedankt. In het recente persbericht is in het midden gelaten of hij zelf ontslag heeft genomen en of hij ontslagen is. Ook de reden van het ontslag is niet duidelijk. Er is heel vaag gezegd dat het gaat om het functioneren van de bank. Wat er precies mis is met het functioneren van de centrale bank is niet bekend. Inmiddels heeft de vakbond bij de bank ook zijn stem laten horen over het ontslag van de governor. Het ongemotiveerde ontslag van de governor in deze periode zal niet zonder politieke consequenties zijn. Als dit effect heeft op de groter geworden armoede, zal de politieke strijd hierdoor alleen maar verhevigen.
