De grootschalige operatie van goud is goed gedocumenteerd, in tegenstelling tot wat de kleine mijnbouwers doen. Mijnbouwbedrijven nemen geologen in dienst die de zaak nauwkeurig uitkarteren, gegevens verzamelen en vervolgens geëtaleerde kaarten maken van de mijnen. Zo krijgt men ook een idee, hoe het komt dat er goud zit en waar zij naar goud moeten zoeken.
De kennis blijkt echter te blijven bij dit soort bedrijven. Zowel de overheid als de universiteit heeft hier niet altijd volledige inzage.
De laatste lezing van de ‘Cluster 2’ van de Open Camps Lecture Series op de Anton de Kom Universiteit van Suriname (13 december 2018) ging over de geologie van Suriname, met name het Guyanaschild. Geoloog Theo Wong was de spreker.
De Geologische Mijnbouwkundige Dienst (GMD) heeft jaren terug karteringen uitgevoerd en zaken gedocumenteerd op basis waarvan er investeringen zijn gepleegd in Suriname.
GMD had ook onderzoek verricht naar de voorkomens van mineralen. De dienst heeft voorkomens van koper te Bakhuys vastgesteld. Daarnaast zijn er op andere gebieden ook voorkomens vastgesteld van nikkel, aluminium, chroom, mangaan, goud, platina, ijzer en diamant.
In het Tigrigebied (dat al jaren door Guyana wordt bezet) zijn voorkomens van zeldzame mineralen geregistreerd, waaronder radioactieve mineralen. De gevonden informatie was echter niet voldoende om interende perspectieven te bieden voor investeringen. Daarvoor moest er meer gedetailleerd onderzoek worden uitgevoerd.
GMD ging echter door de jaren heen flink achteruit. Het belang van de goudsector is de laatste jaren enorm toegenomen. Van de minerale hulpbronnen is goud de belangrijkste factor geworden sinds bauxiet is weggevallen. De rode draad waar Wong aan blijft vasthouden, is kennis. Kennis over geologie van de goudvoorkomens in Suriname bijvoorbeeld zit vandaag voornamelijk bij de goudbedrijven. De overheid heeft die capaciteit nauwelijks meer.
Tegenwoordig beginnen goudzoekers ook diamant te vinden. Vroeger kregen zij het niet omdat zij niet getraind waren op het zoeken naar diamant. Veel diamant is weggespoeld door het water van de kleine mijnbouwers. Wong merkt op dat Suriname klaarblijkelijk veel van deze diamanten heeft. De vraag is: wat is het moedergesteente? GMD heeft het jaren gezocht, maar nooit gevonden”, stelt Wong.
De universiteit probeert nu het kenniscentrum te worden van de geologie van Suriname. Er worden verschillende initiatieven ondernomen binnen en met de universiteit om de databestanden rond de geologie van Suriname te verbeteren. Dit zal uiteindelijk moeten resulteren in een sterke positie voor de nog op te starten Nationaal Mineraleninstituut. Een instituut waar in het vervolg multinationals of andere investeerders terecht kunnen voor het verkrijgen van informatie over de geologie van Suriname. Wong merkt hier op dat middels zo een instituut situaties als die van Suralco/Alcoa voorkomen kunnen worden, waarbij niet deskundigen (uit Suriname) met deskundigen (van Suralco) aan tafel moeten zitten om overeenkomsten te sluiten binnen de mineralensector.
Kavish Ganesh
