Suriname in top 20 landen persvrijheid

Gisteren is wereldwijd Dag van de Persvrijheid herdacht. Door de organisatie Reporters sans frontiers (Reporters zonder grenzen) is ook dit jaar een rangschikking uitgebracht van de landen wat betreft de mate waarin de persvrijheid in het land wordt beleefd. Suriname is doorgedrongen in de top 20 van de landen. Ons land is met twee plaatsen vooruit gegaan. Die vooruitgang heeft in de eerste plaats te maken met de onderlinge verhoudingen tussen de landen, maar ook met de vorderingen die het land in de beleving van de vrijheid heeft geboekt. Er wordt een enorme kritiek ervaren op de regering welke geplaatst worden in alle segmenten van de media. Waar de huidige politieke constellatie in het begin heel agressief naar de pers reageerde en zelfs gebruik maakte van onethische boycot, zien we dat de agressiviteit geluwd is. Het heeft onder andere te maken met een middagprogramma waar minder agressief dan voorheen omgegaan wordt met andersdenkenden. Verandering in presentatoren heeft het middagprogramma meer beschaafd en dichter bij de bedoelingen van onze grondwet gebracht. Met de stijging van Suriname behoort het land in positieve zin tot een uitzondering in Zuid-Amerika en de America’s. Er zijn maar weinig landen die even goed zijn als Suriname: Canada, USA, Costa Rica, Chili, Jamaica en Uruguay. Suriname is beter dan de rest van de landen in de America’s. In het Caribisch gebied is alleen Jamaica boven ons (op plaats nummer 8). Zoals altijd zit Nederland in de juiste top 10, nu op plaats nummer 5. In de top 20 zijn Jamaica, Suriname en Costa Rica de enige niet-Europese of westerse landen. Opvallend is dat landen als Canada, Tsjechië, Spanje etc.. allemaal beneden Suriname liggen. In de top 20 zitten in volgorde: Noorwegen, Finland, Zweden, Denenmarken, Nederland, Costa Rica, Zwitserland, Jamaica, België, IJsland, Oostenrijk, Estland, Nw Zeeland, Ierland, Luxemburg, Duitsland, Slowakije, Portugal, Australie en Suriname. Trinidad zit op plaats 34, gevolgd door de OECS Caribische eilanden (38), Belize (41), Haïti (53), Guyana (60). Noord Korea is het laagst genoteerde land (180). Hoe wij volgend jaar zullen scoren, merken we wel. Het is niet uitgesloten dat wij een paar plaatsen naar beneden donderen door bijvoorbeeld de brute en botte aanpak van de politie van vreedzame demonstranten op 18 april 2017. Dit incident is bij deze laatste rangschikking niet meegenomen. Er zijn figuren bij de eenheden van de politie die houden van een ruwe aanpak en graag action films willen spelen met letterlijk maskers op hun gezicht. Het zijn brute ‘domme krachten’ die niet goed zijn getraind en hersenloos te werk gaan met geweld. In principe horen ze niet thuis in een beschaafd land, maar in landen waar oorlogen woeden. Ze mogen naar deze landen gaan om hun lusten te botvieren, maar wel niet terugkeren. Op social media rouleren beelden hoe een vreedzame activist bij zijn nek wordt gegrepen en in de laadbak van een pick-up wordt getrokken. De man heeft geluk dat hij geen letsels aan zijn hals of nek heeft opgelopen. Men zou niet vermoeden dat het Suriname is of dan zou het moeten gaat om een getto. We hebben eerder geschreven dat teveel getto zich meester heeft gemaakt van het politiekorps en het niveau naar beneden heeft gedrukt. Het is dus niet uitgesloten dat door toedoen van de politie en de minister van Justitie en Politie (ook wel Sjatu Lont Sjeni genoemd) ervoor zullen zorgen dat de rangschikking van Suriname verslechtert. Door de journalistenvereniging-voorzitter is tevredenheid uitgesproken over de persvrijheid in Suriname. Daarbij heeft hij een zeer gebalanceerde kijk op zaken gegeven en minder eenzijdig zoals eerder het geval was. De voorzitter heeft terecht benadrukt dat om de positie van Suriname te verbeteren, het van belang is dat dat de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) wordt ingevoerd in Suriname. Enkele politieke partijen hebben voor de vorm deze wet als partijprogrammapunt in hun programma opgenomen, maar bij het verdedigen van de punten bleek dat ze niet volledig beseften wat de wet precies inhoudt. Ook deze regering heeft niet lang aangegeven dat een WOB nodig is om de transparantie van het bestuur te verhogen. Het is het ministerie van Biza die deze wet in orde moet maken en het in de wetgevingsmolen moet plaatsen. Na de aankondiging van de regering dat zo een wet moet komen, is niet veel beweging gemerkt. Een WOB geeft alle burgers, civil society en vooral de media vrije toegang tot de stukken bij de overheid, ook de financiële stukken zoals aanbestedingsstukken, declaraties etc.. Daardoor wordt duidelijk hoe met belastinggeld wordt omgesprongen, hoe binnen het bestuur wordt gecommuniceerd en hoe zorgvuldig besluiten worden voorbereid. Alle stukken zijn dan voor iedereen toegankelijk, met uitzondering van stukken in verband met de staatsveiligheid. De verzoeker om informatie hoeft geen belang te bewijzen waarom hij de informatie ter inzage wil. De volwaardige WOB en de bestuurscultuur in Suriname vertonen vooralsnog een behoorlijke kloof.

error: Kopiëren mag niet!