Het IMF hield gisteren een persconferentie over de recessie die de meeste landen in Latijns Amerika en de Caribbean (LAC) hebben meegemaakt en de manier waarom alle landen aan het herstellen zijn. Het LAC-gebied wordt verwacht om langzaamaan uit de recessie te komen in 2017. Het IMF zegt wel dat om een sterke groei te realiseren waarin iedereen wordt meegenomen het van belang is dat de regio infrastructuur, onderwijs, het zaken doen en de corruptie moet aanpakken. Dit zei het IMF in zijn laatste ‘Regional Economic Outlook’ voor het Westelijk Halfrond. De economische groei was in 2016 in het LAC-gebied de derde laagste ooit in 30 jaar met een gemiddelde inkrimping van 1 % na een stagnatie (noch groei, noch inkrimping) in 2015. De groei werd volgens het IMF in de regio belemmerd door slechte binnenlandse vraag tot lage commodity prices, in ontwikkeling zijnde fiscale en externe hervormingen in sommige landen en bepaalde specifieke problemen in bepaalde landen. Het IMF voorspelt dat de LAC-regio een groei van 1.1% zal meemaken dit jaar en 2% gemiddeld in 2018. In de komende periode erna is een gemiddelde groei van 2.6% te verwachten. Als we kijken naar de reële bbp-groei dan blijkt dat op het hele Westelijke Halfrond 6 landen een contractie (inkrimping) van de economie meemaakten, waarvan het hoogste in Venezuela (-6.2%), gevolgd door Brazilië (-3.8%) en Suriname (-2.7%). Trinidad, Dominica en Bahamas maakten ook een negatieve groei mee. In 2016 is het aantal landen met een negatieve groei gegroeid met van 6 naar 8 landen. Venezuela blijft nummer 1 met een grotere inkrimping (-18%), gevolgd nu door Suriname (-10.5%) en Trinidad en Tobago (5.1%). De andere 6 landen zijn Belize, Ecuador, Brazilië, Argentinië en Puerto Rico. Voor 2017 zien de cijfers er veel beter uit. Op het Westelijk Halfrond zijn er in 2017 maar 4 landen waarvan de economie zal blijven inkrimpen: Venezuela (-7.4%), Puerto Rico (-3.0%), Ecuador (-1.6%) en Suriname weer met -1.2%. Pas in 2018 is geprojecteerd dat de economie van Suriname niet meer zal inkrimpem maar met een bescheiden 0.8% zal groeien. De grootste krimp zal in deze regio nog vertonen Venezuela met -1.4%. De grootste groei zal op het Westelijk Halfrond in 2018 meemaken Panama met 6%, de Dominicaanse Republiek met 5 %, gevolg door Bolivia, Colombia, Guyana, Paraguay, Peru, Costa Rica, Guatemala, Honduras, Nicaragua, Haïti, Jamaica en weer Trinidad met een groei tussen de 3 en de 4.3%. Opvallend is dat Guyana vanaf 2015 een constante groei doormaakt van boven de 3% met een opwaartse lijn tot zelfs 3.6% in 2018. Guyana behoort samen met Bolivia, Colombia, Paraguay, Peru, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Nicaragua, Panama, Antigua, Dominicaans Republiek, Grenada en Sint Kitts tot de landen die een constante en min of meer stijgende lijn van groei hebben gerealiseerd vanaf 2015 en geprojecteerd tot 2018 van dicht bij de 3% of daar boven. In de regio waren er dus 16 landen in Zuid Amerika, Midden Amerika en de Caribbean die geen crisis hebben meegemaakt en constant aan het groeien waren en dat nog zullen blijven doen. Suriname behoort tot de weinige landen die in de problemen waren vanaf 2015 en is in 2018 tussen de lande die gaan groeien, de traagste groeier en het enig land met een groei van onder de 1 %. Opvallend is de vergelijking met Guyana. Er zijn burgers en ondernemers nu die vaker naar Guyana gaan en plannen maken om te verhuizen naar het buurland. Er is een no-nonsense beleid gaande in Guyana waarbij men de corruptie rigoureus aanpakt. Dat heeft te maken met de kwaliteit van politiek leiderschap en sterk leiderschap. Guyana heeft een heuse programma met infrastructuur om de corruptie aan te pakken. Het leiderschap in Suriname kan het religieus en moreel niet opbrengen om de corruptie aan te pakken. Er is veel Surinaams geld geroofd en het politieke leiderschap weet met zijn netwerk precies waar het geld van Suriname ligt. De regering heeft de durf niet om niet eens een deel van het kapitaal van Suriname terug te brengen. De diepte waarin Suriname is beland, heeft niet alleen te maken met lage prijzen. De rovers in en rondom de regering hebben de ziekte van Suriname tot een chronische ziekte gemakt door van de patiënt ook nog bloed te zuigen als een asema. De Surinaamse politiek moet zich diep schamen dat we zulke slechte cijfers hebben gescoord en nog gaan blijven scoren. De situatie waarin we zitten en Guyana niet heeft te maken met kwaliteit van bestuur.
