Voor personen die getroffen zijn, is het een hemelsbreed verschil als hulp dezelfde dag wordt aangeboden en als men over 42 dagen moet horen of er hulp komt en in welke vorm. Ongelooflijk, maar dat is het beleid van onze minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo). Het woord asociaal komt op zijn zachtst beoordeeld wel naar boven. Gisteren was in het nieuws op de radio het bezoek dat de minister van Sozavo en haar medewerkers hebben gebracht aan een gezin dat enige dagen terug getroffen is door een brand in de buurt van de Kaffiludistraat. Het bezoek van de minister was hier op dezelfde dag althans heel kort na de brand. De minister heeft hier heel snel gereageerd en dat is op zich een goede zaak. Overigens hoeft de minister wat haar drukke agenda betreft niet altijd persoonlijk ter plekke te zijn, want liever heb je in zulke gevallen overheidshulp zonder aanwezigheid van een minister dan een aanwezige minister zonder overheidshulp. De minister hoeft niet ter plekke haar gezicht te laten zien, maar moet zich wel ervan vergewissen dat haar mensen wel degelijk en oprecht hulp verlenen aan de getroffenen. Het bezoek van de Sozavo-minister geeft aan dat ze bijzonder geroerd is met het incident. Deze hyperactiviteit van deze minister hebben we in het begin van haar periode niet gezien. Critici beweren dat het bij de minister ergens hevig kriebelt, aangezien de verkiezingen aanstaande zijn. Dezelfde hyperactiviteit zagen wij vanuit Sazavo ook vlak voor de verkiezing in 2010, waarbij het zelfs erop leek alsof men zat te wachten op onheil om te kunnen scoren met hulp en kaarten en op stemmenjacht te gaan. Het een en ander stemt wel tot nadenken nu weer. Met name als de burgerij aangeeft dat de minister alleen in bepaalde gevallen optreedt, dus alleen selectief (en seizoensgebonden) geroerd wordt door menselijk leed. In het bovenstaande heeft de minister direct gereageerd. Maar op 6 juli verloren twee gezinnen hun woning in omgeving Leysweg. Tot eergisteren – dus 12 dagen erna – was aan deze getroffen Surinamers geen sociale hulp aangeboden, zeggen de burgers zelf. Dat stemt wel tot nadenken. Waarom springt de minister op in het ene geval en in het andere geval weer niet? Beweerd wordt dat het wellicht zou kunnen gaan om de achtergrond van de personen. Daaruit is tot op zekere hoogte uit te maken hoe groot of hoe klein de kans is dat de mensen terug geven op 25 mei 2015, zeggen critici. Dus in dit geval van Leysweg heeft noch de minister, noch een ambtenaar van Sozavo zich laten zien om sociale hulp aan te bieden. Gaat men bij Sozavo ervan uit dat bepaalde groepen in het land zichzelf maar moeten behelpen, omdat ze daartoe in staat zijn gebleken (historisch) en andere groepen niet? De vraag rijst welke criteria er bestaan bij Sozavo of dat de minister maar uit het hoofd bezig is op basis van names and faces ons belastinggeld uit te geven voor eigen politiek gewin. De benadeelde van Leysweg lijdt aan suikerziekte en hoge bloeddruk. Hij is niet bezocht door Sozavo, maar is zelf naar het ministerie gestapt. Het ministerie heeft gereageerd door te stellen dat hij na 6 weken (dus uiterlijk 20 augustus 2014) zal vernemen wat het ministerie voor hem zal kunnen doen. Intussen slaapt de man al 12 dagen in zijn auto. Onder de benadeelden behoort een pas bevallen vrouw en een zeer kwetsbaar kind van niet eens aan maand oud. Hebben de Sozavo-minister en haar medewerkers geen gevoel voor deze Surinaamse burgers? Waarom springt de Sozavo-minister met haar grote achterban naar bepaalde gevallen waar kinderen zijn betrokken en negeert zij bepaalde kinderen? Waar het ene gezin uit elkaar is gereten door de brand en her en der woont en slaapt, regelt de minister wel voor onderdak en eerste voor een ander gezin en met belastingmiddelen. Uitgaande van deze twee gevallen gerelateerd aan brand, die alle twee de dag erna breed zijn uitgemeten in de Surinaamse kranten en dus vrij toegankelijk voor degenen die het volgen, moet geconcludeerd worden dat onze minister van Sozavo op het stuk van het bieden van hulp aan door rampen getroffen burgers met twee maten meet. In de samenleving is er nagenoeg geen lof voor deze minister, die eerder al in ongenade viel tijdens de regering Venetiaan-Sardjoe, omdat zij van plan was haar verjaardag te vieren met staatsmiddelen buiten comptabele regels om. Er is veel ongenoegen op het ministerie en onder de burgerij over deze minister en wel van meet af aan. De neiging om een groep burgers die electoraal verwant is, buiten regels om en zonder enkel goedgekeurd beleid voor te trekken boven anderen of extra informatie te geven zodat zij wel voor overheidsdiensten in aanmerking komen en anderen niet, moet in haar hele periode te bespeuren zijn geweest. Er is vanaf het begin gesteld dat ondanks een bepaalde scholing deze betreffende bewindsman totaal niet geschikt is voor een post in een regeerkabinet. Dat zou vooral te maken hebben met een gebrek aan belevingsvermogen, een skill waarvan het ontbreken zeker diskwalificeert als het gaat om een minister van sociale zaken. Uiteraard zal Sozavo achteraf proberen aan te geven dat wel aandacht is besteed, maar punt is dat het in het ene geval effectief is geweest en in het andere geval men (6 weken) moet wachten, terwijl de nood dringend is. Dat belastinggeld in gevallen van menselijk leed met willekeur wordt besteed, is nagenoeg een criminele daad.
