De poppen zijn aan het dansen nu de slagingspercentages de deur uit komen. De slagingspercentages zijn over het algemeen niet hoog in Suriname. Dit jaar zijn ze daarbovenop nog slechter dan normaal. Bijna op alle niveaus is het gemiddelde slagingspercentage achteruit gegaan en de vraag rijst hoe dat mogelijk is. Wat de algemene situatie van onderwijs betreft, moet niet onderschat worden het feit dat de overheid alleen belastingmiddelen besteed aan jongeren in de traditionele NPS-volkswijken en het binnenland. Verder moet niet onderschat worden de werking van de corruptie in het onderwijs via bijlessen en het verkopen van correctiemodellen door leraren aan leerlingen. Dit alles vernietigt het Surinaams onderwijs.
We hebben dit jaar daarbovenop stakingen gehad in het onderwijs die niet geïsoleerd waren tot enkele dagen. Naarmate de stakingen langer duurden, nam de bezorgdheid ook toe onder de burgerij, omdat de kansen groter werden voor een verloren schooljaar voor bepaalde leerlingen. Er zullen in het onderwijs altijd kinderen zijn die gemakkelijker leren dan anderen. Er zijn studenten die bijna alle vakken voor een groot deel zelfstandig kunnen leren door de boeken door te nemen en bijvoorbeeld de sommen te maken of de opdrachten uit te voeren. Er zijn leerlingen die vooruit kunnen werken en een hoofdstuk allang zelfstandig hebben afgemaakt, terwijl de klas net begonnen is met de eerste paragraaf. Een staking zal op deze studenten geen al te grote invloed hebben. Deze groep studenten scoort hoog en is klein. De grootste groep studenten is afhankelijk van de leerkracht, van elkaar of van bijlessen. Deze studenten zullen eerder laag dan hoog scoren en een staking zal behoorlijke impact hebben op deze groep. Over een inhaalprogramma heeft de BvL/ALS gezegd dat ze dat niet zonder meer zouden uitvoeren, maar eerst zouden kijken naar hun salarisslip. Men was dus op gegeven moment wel bereid om te werken, maar de BvL/ALS-leerkrachten en –leraren zouden niet beginnen met een inhaalprogramma. Daarover was er een meningsverschil met Minowc. Nu is het bekend dat de BvL/ALS-leden van meet af aan niet blij zijn met wat ze op hun salarisslip hebben gezien. De algemene indruk is niet dat de leden qua besteedbaar inkomen erop vooruit zijn gegaan. De vraag die dus nu rijst is, of de leraren wel een inhaalprogramma hebben uitgevoerd. Over dit punt is verder niets meer vernomen. De schoolvakanties zijn niet verschoven, wat betekent dat de stof tot de leerlingen is gebracht op een gebruikelijke of niet gebruikelijke manier. Wanneer voor dit laatste is gekozen, dan wordt meer dan normaal gevergd van de leerlingen, bijvoorbeeld dat ze meer dan normaal doen aan zelfstudie en dat de leerkracht dan inkomt waar leerlingen bij die zelfstudie vast zitten. Niet alle leerlingen doen uit zichzelf aan zelfstudie, noch zit het ingebakken in het onderwijssysteem. Wanneer we dit alles in ogenschouw nemen, dan is de kans wel aanwezig dat de lage slagingspercentages te maken hebben met de stakingen. De meningen daarover zijn verdeeld in de samenleving. De groep die waarschuwde voor slechte resultaten (politici uit de regeercoalitie, ouders, deskundigen), zullen nu wel richting de staking wijzen. De stakende leerkrachten die ontkennen dat ze debet zijn aan de slechte resultaten, omdat alle stof in de klas is behandeld. Dit laatste kan waar zijn, maar de omstandigheden waren sowieso verschillend. Behalve de schoolomstandigheden, kunnen andere milieufactoren ook als verklaring dienen voor de lage slagingspercentages. De armoede in Suriname is het afgelopen jaar toegenomen. Veel prijzen zijn gestegen, veel ouders zijn werkloos geworden. De negatieve teneur van een staking zal doordringen in de enkele klassen die tenmidden van de herrie toch onderwijs volgen. Er is een behoorlijk rumoerige staking geweest enkele maanden terug en leraren waarnaar leerlingen opkijken zijn geïntimideerd en aangepakt. Sommigen zijn opgebracht voor verhoor op het politiebureau. Kinderen in de leeftijd van voj en vooral vos hebben over het algemeen een neiging om te rebelleren en zich af te zetten tegen het bestaande systeem en de regering. Een aanval op elke protesterende groep door de regering zal door de leerlingen ervaren worden als een aanval en intimidatie op hun groep. Het gevolg zal zijn een gevoel van onbehagen en ontevredenheid waarvoor deze leerlingen zelf op dat moment vanwege hun leeftijd geen verklaring voor zullen vinden. De ontevredenheid met het heersende ‘onderwijssysteem’ zal zich vertalen in slechte onderwijsresultaten. Het mag dus gezegd worden dat de gedaalde slagingspercentages het teken is van protest door de leerlingen op voj en vos. De regering heeft met studentenverenigingen over en weer en pionnen in het NJP verdeeldheid gezaaid onder de al slecht georganiseerde leerlingen van voj en vos. De school-overstijgende studentenbesturen die zijn opgekomen zijn allemaal politiek gemotiveerd en dat wordt ook als intimidatie ervaren. De leerlingen voelen zich gevangen in hun eigen land en ook hun leraren zitten vast.
