Suriname staat vooralsnog bekend als een importeconomie. Een economie waarin zowel grondstoffen als eindproducten van buitenaf geleverd worden. Uit eerder verricht onderzoek blijkt dat iedere Surinamer per dag 1 kg aan afval produceert (Jan Veldkamp 2014). Tussen 2013 en 2017 is er in Suriname legaal ruim 1 miljoen m3 aan afval gestort op legale stortplaatsen. Ondanks beweringen en plannen om dit afval te converteren in een duurzaam voordeel, blijkt dit nog niet te zijn gelukt.
In tegenstelling tot afval, heeft schroot een aanzienlijke monetaire waarde. Over het algemeen genomen verwerkt de schrootindustrie meer dan 145 miljoen ton recyclebaar materiaal elk jaar tot grondstof voor de industriële productie over de hele wereld. Het aandeel van Suriname als bijdrage in deze was in 2017 9.306 ton. In vergelijking met 5 jaren daarvoor is de export van Suriname met ruim 79.5% afgenomen. Door de jaren heen is het aandeel van Suriname komen te verminderen.
Uit de recente cijfers van het Algemeen Bureau voor de Statistiek blijkt dat in 2013 Suriname ruim 45.000 ton aan scrap exporteerde; 41.561 ton bestond toen uit ijzer. Tot nu toe heeft ijzer het grootste aandeel in de exporten van metaal. Op nummer 2 staat aluminium, op nummer 3 lood en op nummer 4 koper.
Kavish Ganesh
