Samen is het te doen

De lerarenstaking is uitgesteld tot nader order. De BvL en de ALS zeggen nu de zaak via de rechter te zullen aanvechten. Dat gebeurt pas wanneer er bindende afspraken zijn gemaakt en wanneer deze afspraken ook in redelijkheid zijn af te dwingen. Door de raadsadviseurs zouden in elk geval toezeggingen zijn gedaan, waarop men nu terugkomt omdat de loonlast te zwaar zou worden. Dat ontdekt men nu pas, ook dat een verhoging een golfbeweging zou veroorzaken. Opvallend is de houding van de vertegenwoordigers die zeggen dat ze niet onderhandelen. Zoals de bond het uitlegt, dan bestaat de indruk dat men ervan uit gaat dat over lonen niet (mag) worden onderhandeld. Of die indruk correct is, is onbekend, maar er zou jaren terug bij staatsbesluit zijn vastgelegd dat onderhandelingen van landsdienaren over lonen zullen gaan uitsluitend via de CLO. Opvallend in de zaak van de onderwijzende ambtenaren is dat er geen betrokkenheid in het geheel te zien valt van de ambtenarenbond. Wanneer er in een onderdeel van de bezoldigingsstructuur aanpassingen worden gepleegd, zal dat implicaties hebben voor de andere onderdelen. Dan betekent dat, dat er scheve verhoudingen zullen ontstaan of dat automatisch opschuivingen zullen plaatsvinden. Kennelijk was dat de drijfveer om de leraren uit het Fiso-systeem te lichten en hen in een aparte entiteit te plaatsen, waarbij er zelfs sprake was dat de ambtenarenregels niet op hen van toepassing zou zijn. Verrassend was het toen de bonden aangaven akkoord te zijn met deze werkwijze. Verrassend is nu weer dat de bonden aangeven dat ze niet (meer) akkoord gaan om uit het Fiso-systeem te worden gelicht. Op een gegeven moment zouden de leraren met Financiën willen zitten, om de financiële zaken met dit ministerie te bespreken. In een onderhandeling is het ongebruikelijk dat vakbonden apart met de financiële manager zitten om de details van een overeenkomst te bepreken. De werkwijze is dat de financiële manager (eventueel als onderdeel van het onderhandelingsteam) de mogelijkheden aangeeft en ook aangeeft waar de grenzen liggen. De financiële manager voorziet de onderhandelaars van de werkgever van informatie. Opmerkelijk in het geschil tussen de lerarenbonden en de overheid is dat het onduidelijk is gebleven of er inderdaad onderhandelingen hebben plaatsgevonden en of dat ooit de bedoeling is geweest. Een oplossing in deze kwestie zou kunnen zijn dat de DNA machtiging geeft aan de Bemiddelingsraad om te bemiddelen in het geschil tussen de leraren en de overheid. Er wordt gezegd dat deze raad niet de bevoegdheid heeft om in ambtenarenzaken te bemoeien, maar met een machtiging zou dat wel kunnen. De raad zou ook als scheidsgerecht kunnen dienen. Achterstanden in het onderwijs worden betreurd. Oprechte onderhandelingen kunnen leiden tot een oplossing in deze zaak.
Een andere zaak die ons als samenleving op een positieve manier bezighoudt, is het vierhoekstoernooi dat hier gaande is, waaraan ook onze u-17 nationale selectie meedoet. Dit toernooi dient als een opwarming voor een kwalificatietoernooi later dit jaar op weg naar het WK U-17. Een positieve ontwikkeling is om te bemerken dat het Surinaams publiek toch wel aardig op de been is gekomen om de jongens bij te staan. De betrokkenheid van het bedrijfsleven in deze zaak wordt op prijs gesteld en is onderdeel van het maatschappelijk verantwoord ondernemen. De jonge Surinaamse internationals zijn koploper met nog een wedstrijd te gaan. Het valt de laatste tijd op dat het Surinaams voetbal op een ander niveau is gaan staan dan enkele jaren terug. Het zou niet gek zijn als het een en ander te maken heeft met het feit dat tegenwoordig regelmatig wedstrijden uit de Surinaamse competitie live op tv te volgen zijn. De meeste wedstrijden zijn zeer aangename wedstrijden en voor veel Surinamers genieten deze wedstrijden voorkeur boven de buitenlandse wedstrijden. Opvallend was wel de houding van de pers op de eerste dag en in iets minder mate op de tweede dag. Het bleek dat onze sportmediawerkers moeite hebben om positieve kanten in het spel van Surinaamse spelers te ontdekken. Het komt haast nooit voor dat men zover komt om een Surinaamse speler een compliment te maken, terwijl dat wel veelvuldig gebeurt bij de Nederlandse spelers. Zelfs bij doelpunten is een gematigdheid te bespeuren die bijna doet vermoeden alsof iets ergs is gebeurd of iets dat niet had moeten gebeuren. Het is opgevallen dat Surinaamse internationals inmiddels veel positiever, sterker en strijdvaardiger staan in wedstrijden, maar dat de verslaggevers een inhaalslag nog hebben te maken. Deze zelfde trend was te bemerken bij de laatste goede wedstrijden van de senioren nationale selectie van Suriname.

error: Kopiëren mag niet!