Kostte een kilo rundvlees in 2016 nog 22 SRD, nu in 2018 betaal je er tussen de 43 en 47 SRD voor. Een forse prijsstijging dus. Dat vindt ook Peter Nurmohamed. De vleeshandelaar geeft daarbij ook aan dat zijn winstmarges dalen omdat de inkoopprijs fors is gestegen. Nurmohamed, slager op de centrale markt, zegt dat hij in principe zichzelf subsidieert, omdat zijn kosten hoger zijn dan zijn inkomsten. “Want de arbeidskosten tellen ook mee”, zegt hij vertwijfeld. De vleesverkoper vraagt zich af wat het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij doet voor de slagers. “Waarom stijgt de prijs van melk niet?”, wil hij weten. Want dat wordt gesubsidieerd, geeft hij stellig aan. De prijs van slachtvee is duur omdat er maar één persoon koeien levert, stelt Nurmohamed.
Directeur Sharif Joemai van Slagerij Joems, aan de andere kant van Paramaribo, heeft weinig bedenktijd nodig om te bevestigen dat de prijs van rund inderdaad fors is gestegen. “Dagelijks worden we uitgescholden”, zegt de directeur van de in Geyersvlijt gelegen slagerij, die ook in Wanica een vestiging heeft. “Kleine slagers maken nog geen 2% winst. Door creatief andere vleesproducten aan te bieden en door eigen kweek is er nog enige overlevingskans”. Joemai wijst er ook direct op dat een aantal ondernemers het niet (zullen) redden en sluiting is geen vreemd fenomeen meer. Ook deze slager vraagt zich af wat het beleid van LVV is. Hij wijst er als voorbeeld op dat voorheen prijzen van stieren en koeien verschilden omdat stieren meer vlees bevatten. Tegenwoordig hanteert men bij de inkoop van stier en koe dezelfde prijs. Daar waar Nurmohamed praat over zelf-subsidiëring, praat Joemai over interne financiering. Het weergeeft hoe de beide ondernemers de huidige ontwikkeling ervaren.
Indrogen
De slagers klagen ook over de verliezen die ze lijden door het indrogen. Indrogen treedt op doordat de slagers het vlees nat inkopen bij de handelaar. Wanneer de slager het vlees in de koelcel plaatst, droogt het vlees echter in, en verliest men tussen de 3 tot 10%. De slagers geven aan dat dit een spelletje is tussen kweker en opkoper. De controle hierop ontbreekt. Bovendien wordt het vlees met vet ingekocht, dit verliest de slager op voorhand. In Europa wordt rund gewogen nadat het “bestorven” is zegt Joemai. Bestorven betekent dat het vlees minimaal 12 uren gekoeld moet zijn. Dat is niet het geval in Suriname, want in ons land wegen wij de runderen nat, inclusief het water en bloed. De eerste avond heb je dan 3% indroging, de daaropvolgende avonden steeds minder. Na een week heb je zeven procent minder.
Reden prijsverhoging
Voor de prijsverhogingen worden verschillende redenen als excuus aan de slagers voorgeschoteld; dit is van slechte wegen tot duur prikkeldraad. De slagers geven onafhankelijk van elkaar aan dat het zeer op prijs zou worden gesteld wanneer LVV beleid zou voeren om de prijsstijgingen te beteugelen, waardoor de mensen weer makkelijker rundvlees kunnen kopen. Joemai ziet voorlopig maar twee oplossingen: “of men gaat weer runderen importeren of men ontwikkelt een prijsbeleid waarbij men niet meer kan speculeren”.
RB
