De meest betrouwbare bron, moeder Mathilda Adolphina Venetiaan-Sno van plantage Vier Kinderen, zegt dat hij die later zou worden President Runaldo Ronald Venetiaan, werd geboren rond middernacht op donderdag 18 juni 1936. Vader Paulus Marinus Venetiaan, landbouwer, pijpfitter, havenarbeider en goudzoeker kreeg in de zoon Runaldo ‘the pot of gold’ voor Suriname. In het Creoolse cultuurpatroon is de opvoeding een taak van de moeder. Venetiaan: ‘Mijn moeder stelde hoge eisen aan hoe je eruit zag, hoe je huishoudelijke taken verrichtte, hoe je je gedroeg. Van je instelling hing het af of je problemen kreeg. Mijn instelling was zo dat ik geen problemen kreeg: als er iets moest glimmen, dan zorgde ik er voor dat het glom. Als ik mijn huiswerk maakte, zorgde ik ervoor dat ik het kende. Ik ben naast de school ook actief geweest in de padvinderij. Aandacht voor mijn fysieke conditie begon eigenlijk in de padvinderij. Daar heb ik de gewoonte aan overgehouden om dagelijks enkele lichamelijke oefeningen te doen. Mijn geestelijke vorming liep deels ook via de bibliotheek van het CCS. Onderwerpen, die mij bezighielden waren culturen en gedragingen van volkeren. Ik probeerde door te dringen tot de wereld der levensbeschouwingen. Ik heb weinig vrije tijd, ik lees graag, speel gitaar en bezoek de mensen, die je hoort te bezoeken.’
Voorzichtig opgevoed
Vader had als busiman periodes dat hij lang van huis was. ‘Ik had niet veel gelegenheid tot contact met de buurt. Mijn moeder had al twee kinderen verloren en als enige zoon werd ik des te voorzichtiger opgevoed. Ik ben Rooms Katholiek, naar het geloof van mijn moeder. Mijn vader was EBG’er. Mijn kerk, de Rosakerk, was vlak om de hoek. Mijn vader ging naar de Zuiderstadskerk. Ik was, niet zozeer van huis uit, verplicht om naar de kerk te gaan, misschien wel vanuit de doorgewerkte catechismuslessen. Er waren tijden dat het zelfs iedere dag gebeurde, dan wel vrijwillig.’
Kinderen een duidelijk standpunt meegeven
‘Mijn ouders waren niet erg politiek actief. Pas veel later is mij gebleken dat vader lid van de NPS was. Hij was een zeer rustige man. Moeder is nooit duidelijk van een bepaalde partij geweest. Rooms als ze is, vond pater Weidmann bij haar wel een goed oor.’ De opvatting van Venetiaan: ‘De Rooms Katholieke school (net als andere bijzondere scholen) biedt een nuttige gelegenheid om kinderen een duidelijk standpunt in het leven mee te geven. Het is voor de jeugd belangrijk dat zij behoorlijk georiënteerd is ten aanzien van een levensbeschouwing. Er is in Suriname voorlopig geen ander alternatief, niet voor de religieuze opvoeding en ook niet voor een wereldbeschouwelijke opvoeding.’ De kinderen Venetiaan, te weten Melissa Awanaisa, Shanti Adensi, Alwin Osei en Illemele Abina bezochten allen Rooms Katholieke scholen.
