We krijgen deze week de president van het Aziatisch land India op bezoek. De Surinaamse regering denkt met dit duur bezoek de Hindoestaanse kiezers te kunnen paaien, maar ze zal van een koude kermis thuiskomen. De Surinaamse Hindoestaan verschilt cultureel hemelsbreed met de Indier uit India. De Surinaamse Hindoestaan heeft geen band met India, het enige waaraan ze wat hebben zijn de Bollywood films en de Indiase kleding die door Indiers hier wordt verkocht. De huidige regering denkt met de komst van de Indiase president, de Surinaamse Hindoestaan een gunst te doen en dat is een grote schattingsfout. Deze Surinamers hebben op zich niets aan het bezoek van deze president. Veel van deze burgers wisten niet eens dat deze man een hoge ambtsdrager was, totdat bekend werd dat hij naar Suriname kwam. De Surinamers volgen het nieuws in India niet en hebben ook geen persoonlijke banden met mensen in India. Een uiterst klein deel van deze Surinamers kan misschien nog contact hebben met mensen uit dit land waaronder familieleden. De Surinaamse Hindoestaan heeft een identiteit ontwikkeld die verschilt met de Indiase. De Indiase ambassade die heeft bij tijd en wijle informeel laten blijken geen ondersteuner te zijn van de Sarnami taal en de Surinaamse baithak gana (met de wilde drum beat). Deze missie ondersteunt de Indiase cultuur en die verschilt van de Sarnami cultuur. De huidige politieke constellatie die regeert, communiceert niet met de Hindoestaanse groep die in de partij aanwezig is. Er wordt aan de groep niet gevraagd wat zijn identitei is, wie hun entertainers zijn en wat hun taal is. Degenen die bij de partij de dienst uitmaken worden bewogen door vooroordelen, ze denken dat ze weten wat er leeft onder de Hindoestanen. Ze maken de foute inschatting door ervan uit te gaan dat deze burgers emotioneel zijn als groepen die niet veel bezitten en niets te verliezen hebben. Deze groepen handelen niet rationeel, maar puur emtioneel. Voor deze laatste groepen maakt het dus niet uit wat een leider doet en hoeveel armoede hij veroorzaakt en hoeveel criminele daden hij begaat. Voldoende is voor hun dat hij afkomstig is uit hun groep. De Surinaamse Hindoestaan gaat niet daarvan uit, deze groep wordt gedreven door bezit. Deze groep woont niet samen maar trouwt liever. Deze groep woont niet (lang) in huurhuizen maar streeft bezit en eigen huizen na. De verschillende bevolkingsgroepen van Suriname worden door verschillende ambities aangedreven en dat verklaart op den duur wat de ene groep bezit en wat de andere groep niet bezit. Er is 7 miljoen SRD begroot voor het bezoek van de Indiase president en dat is behoorlijk hoog voor ons doen. Wat zal het bezoek van deze president, waarmee wij geen band hebben, Suriname opleveren? In elk geval zal het niet opleveren burgers die opeens extatisch zullen worden en meer van onze president zullen gaan houden. De burgers die een hekel hebben aan de president vanwege zijn wanbeleid, zullen een hekel blijven hebben aan hem en zijn entourage. De minister van Buitenlandse Zaken gaat de etnische toer op door over diaspora te praten en de Hindoestaanse bevolking. Dit bezoek van de Indiase president heeft niks met Hindoestanen te maken. Het heeft te maken met een verdergaande verarming van de Hindoestanen door verspilling voor een duister doel. De vraag die opkomt is waar de SRD 7 miljoen aan zal worden besteed en welke leveranciers van goederen en diensten dit geld zullen ontvangen. En worden de goederen en diensten aangekocht tegen de geldende marktprijzen of worden hogere kunstmatige prijzen gehanteerd, zoals de inmiddels ontheven Wegenautoriteit-directeur zou hebben aanbevolen? Heeft de 7 miljoen SRD te maken met de partijkas en de verkiezingen van 2020? De minister van Buza heeft op de staatsradio helemaal niet aannemelijk kunnen maken waarom het verantwoord is om 7 miljoen SRD uit te geven aan het bezoek aan een president van een land. Als we veel hebben aan dit land en als het geld besteed wordt direct aan het verblijf van de president en zijn entourage, dan valt daar wel wat voor te zeggen. Maar dat is niet aannemelijk gemaakt door de Buza-minister. Waaraan wordt die 7 miljoen besteed? De Surinaamse regering moet aan DNA verantwoording geven van elk cent en de namen van de verstrekkers van goederen en diensten moeten genoemd worden. De Buza-minister is er niet in geslaagd om maar 1 serieus project te noemen wat zal voortvloeien uit het bezoek van de Indiase president. Voor haar is India het land van de Hindoestanen, dat is een fout uitgangspunt. Dat is verkeerd buitenlands beleid en deze zelfde houding heeft de ambassadeur die commissies opeist in India. Men benadert India bevooroordeeld en neemt de moeite niet om India goed te bestuderen als economie. Deskundigen die nauw bij de zaak zijn betrokken, die weten dat zowel onder de NPS (NF) als onder de NDP, Indische ondernemers ongewenst zijn in Suriname, hen wordt het leven zuur gemaakt als ze werkgelegenheid in het land willen scheppen. Er worden horden en barries voor hen opgeworpen, dit in tegenstelling tot anderen landen in het Caribisch gebied en in Zuid Amerika en eigenlijk in tegenstelling tot de rest van de landen van de wereld. Het bezoek van de Indiase president is van geen waarde, het strookt niet met de verhoudingen die er bestaan met India in termen van investeringen en economische projecten. De Surinaamse regering erkent de ecnomische waarde van India voor Suriname niet en daarom is elke cent uitgeven aan dit bezoek een verspilling.
