Over een aantal uren zijn wij in de gelegenheid zijn om weer naar de stembus te gaan om te kiezen de volksvertegenwoordigers, die uiteindelijk zullen bepalen wie de president wordt van het land. Deze president kiest uiteindelijk zijn mannetjes uit om het kabinet te formeren. De afgelopen dagen was het een drukte van jewelste vanuit de verschillende partijen en combinaties. De politici hebben de laatste kans om de kiezers te overtuigen waarom men op hem of haar moet stemmen. We hebben stoere ministers gehad, maar in de spots is men heel kwetsbaar en komt het menselijk gezicht naar voren. Men vraagt aan de kleine man om de rondjes te gaan kleuren. Zonder dat de rondjes worden gekleurd, wordt niemand president en vp en wordt niemand minister en DNA-lid. Wie zijn de mensen die de rondjes gaan kleuren? Het zijn mensen wier erf in een waterpoel verandert als het even regent. Het zijn mensen die een bromfiets rijden en moeten vechten voor een plaats op straat. Het gaat om mensen die twee banen eropna moeten houden om hun opkomende kinderen een goede opleiding te geven. Het gaat om burgers die werkloos zijn en een onzeker bestaan hebben in de informele bouw en constructie. Het gaat ook om burgers die goede diploma’s hebben, maar geen baan kunnen vinden. Het gaat om onze broeders en zusters die weer en wind moeten trotseren om de bus te pakken, het zijn ploeteraars om de landbouwgronden. Het gaat ook om minder geschoolden en meer geschoolden en welgestelden en armen. Het gaat om eerlijke burgers die liever meerdere banen eropna houden dan middels bedriegerij hun brood verdienen, maar het gaat ook om burgers die van de chaos misbruik hebben gemaakt om wat collectief bezit is, tot eigen bezit te maken. Laag en hoog zullen straks door hun stem uit te brengen maken, dat 51 personen zich parlementariër zullen mogen noemen. Daarna zullen 2 Surinamers zich president en vp kunnen noemen. En deze zullen maken dat straks ca. 20 mensen zich voor 5 jaar minister en onderminister zullen kunnen noemen. Er wordt in Suriname nogal hoog opgekeken naar ministers en DNA-leden in ‘jas en das’. Velen hebben zich in de afgelopen dagen in de hemel gewaand. Men heeft de ene na de andere minister en DNA-lid ontmoet, mensen die men voorheen alleen van de tv kende. Men kon handjes schudden met deze mensen en men kreeg een schouderklopje steeds. Sterker nog, men werd als kleine man bij de voornaam genoemd en men werd zelfs gebeld door deze hoge gasten. Op maandag zal men de stem hebben uitgebracht, stemmen hebben gemobiliseerd en politieke partijen hebben geholpen. Een kleiner deel van de bevolking heeft nooit een politieke kleur gehad, maar was wel in staat een politieke keuze te maken. Dit kan in sommige gevallen consistent op een bepaalde partij zijn geweest of steeds wisselend. De laatste dagen is er in de media een ware bedelcampagne aan de gang. Politici proberen een eerlijk gezicht op te zetten en recht in de camera te kijken, maar niet iedereen is daarin succesvol. Er vallen maskers af alleen al op de wijze waarop men in de camera kijkt. Veel politici die zwaar domineren in de tv-campagne hebben wat te verbergen. Het is deze verkiezing opvallend geweest dat de belangrijke politici zich niet hebben gestoord aan hun verkiezingsprogramma. De leiders hebben zich niet vereenzelvigd met de partijprogramma’s. Er zijn heel weinig gedrukte programma’s beschikbaar gesteld aan de kiezers, ook geen gedrukte samenvattingen. Dat mocht wel verwacht worden van de grote partijen. Veel van de programma’s zijn online te raadplegen. De nadruk ligt niet op de programma’s en dat is een kwalijke zaak. In de eerste plaats zijn verkiezingsprogramma’s geboden volgens de wet. Deze programma’s dienen als basis voor het vormen van coalities en het samenstellen van het regeerakkoord. Daarna zal men op basis van de verkiezingsprogramma’s en het regeerakkoord, de regeringsverklaring voor 5 jaar samenstellen en het 5-jarig ontwikkelingsprogramma. De regeringsverklaring en het ontwikkelingsprogramma (MOP) zullen de ministeries uitgooien in 5-jarige beleidsnota’s per ministerie. Deze beleidsnota’s zullen verder gefaseerd worden in 5 jaarprogramma’s. Deze jaarprogramma’s worden vertaald naar de begrotingen die jaarlijks worden goedgekeurd in DNA. Doorgaans wordt de implementatie van het de regeringsverklaring, het MOP en de beleidsnota’s niet gecontroleerd door de burgerij. Deze weet ook niet in welke mate de verkiezingsprogramma’s vertaald zijn naar daadwerkelijke regeerprogramma’s. Dat kan nu eenmaal niet als men de verkiezingsprogramma’s niet eens kent. Als men de verkiezingsprogramma’s – dat zijn de serieuze beloften (geen podiumtaal) – niet kent, hoe gaat men dan rondjes kleuren is de vraag. In elk geval wordt gehoopt dat de uitkomst positief uitwerkt voor alle burgers in alle lagen van de bevolking.
