Na lange tijd is het een Surinaamse club gelukt om heel ver door te dringen in het regionale voetbal. Robinhood heeft zondagmiddag gewonnen van de Haitiaanse club Real Hope na het trappen van vrije schoppen vanuit de 11 meter. Robinhood begon heel dominant en liet heel veel kansen die door goed combinatiewerk ontstonden, onbenut. Uit een van deze kansen ontstond de 1-0 voor Suriname. Daarna viel het terug en werd het een gelijk opgaande wedstrijd aan beide zijden met kansen over en weer. Daarna ontstond de 1-1. In de tweede helft vielen de kansen aan beide zijden. Opvallend was wel dat fysiek Suriname enigszins tegenviel. De lange jongens in onze teams vergeten om hun lichaam in te zetten. Uiteindelijke trokken wij aan het langste eind en wonnen we van de profclub. Dat geeft aan dat het Surinaams voetbal enkele stappen vooruit heeft gemaakt. Dat zagen we tijdens de wedstrijden die ook de nationale selectie recent speelde tegen bijvoorbeeld Trinidad en Jamaica. Zo nu en dan heeft de nationale selectie zwaar teleurgesteld. Er zijn in Suriname veel ervaren spelers die niet worden gebruikt in de nationale selectie. Als voorbeeld kunnen worden genoemd de spelers van WBC. Deze spelers zijn tactisch, fysiek, technisch en qua wedstrijdervaring heel ver, maar ze worden in de nationale selectie niet geselecteerd. Bij Robinhood zagen we dat de heren voor een groot deel tekort schieten qua spiermassa. Waaraan het ligt weten we niet, er zijn heel veel grote stevige mannen in Suriname, die mannen sporten ook, maar op een of andere manier zien we deze mannen niet terug in de nationale selectie. Robinhood is een team dat niet onbekend is in het Caribisch gebied. Dit team heeft 5 keren (1972, 1976, 1977, 1982 en 1983) in de finale gestaan van de Concacaf Champions Cup en werd 24 keer landskampioen van Suriname. De Concacaf Cup is de regionale competitie van de kampioenen van de clubs uit Noord- en Midden Amerika en het Caribisch gebied. Het lukte Robin Hood niet om ooit de Concacaf Cup te winnen, dat lukte maar aan 1 club van Suriname namelijk Transvaal. In 1973 werd Transvaal als winnaar aangewezen nadat Deportivo Saprissa en LD Alajuelense zich hadden teruggetrokken uit de regionale competitie. Opmerkelijk is dat in 1968 Club Toluca als winnaar werd aangewezen, nadat Aurora FC en de Surinaamse Transvaal beide werden gediskwalificeerd na schermutselingen tussen beide supportersgroepen in hun tweede halve finale wedstrijd.
Om de Concacaf Cup te winnen moet men van zeer goede huize komen. Als nationale clubs de Concacaf Cup kunnen winnen, bezitten die landen in essentie wel de potentie om een WK voetbal te bereiken. In de Concacaf Cup zijn Caribische landen niet zichtbaar, het Caribisch land dat 9 keer in de finale stond met Robin Hood en Transvaal is Suriname. Het laatste keer was dat in 1986 met Transvaal. De overhand hebben de clubs uit Mexico, Puerto Rico en USA. De Concacaf Champions Cup werd in 2009 omgezet in de Concacaf Champions League. Suriname had goede clubteams in de jaren ’70 en begin jaren ’80. Daarna ging het bergafwaarts.
Robinhood is nu doorgestroomd naar de Concacaf League. Robinhood won enkele weken terug de Concacaf Caribbean Clubshield Champions. Real Hope was eerder geëindigd als vierde tijdens de onlangs gehouden Concacaf Caribische Club kampioenschappen waaraan slechts profteams uit de regio meedoen. In Suriname zijn er vooralsnog geen profclubs. De kampioen (no. 1) van de profclubs is Portmore United geworden. De Surinamer Donegy Fer is in dienst van deze club. Robinhood is er nog niet in de Concacaf Champions League. Robinhood gaat nu meedoen aan de Concacaf League waaraan 22 landen meedoen. De kampioen van deze Conccaf League gaat alleen over naar de Concacaf Champions League. 16 clubs spelen dan het volgende jaar in de Concacaf Champions League, waaronder de Concacaf League. De weg voor Surinaamse clubs is dus als volgt: eerste de Concacaf Caribbean Clubshield Champions winnen. Daarna winnen van de nummer 4 van de Concacaf Caribische Club kampioenschappen. Daarna met 21 landen kampioen worden in de Concacaf League. En daarna als kampioen met 15 landen meedoen in de Concacaf Champions League. Dat is nog een heel lange weg voor een amateurclub als Robin Hood. Aan de reactie van de Caribische verslaggevers is te merken geweest dat de profclubs meer bekend zijn bij hen dan de amateurclubs. Verder is men behoorlijk sarcastisch over Suriname. Zo werd opgemerkt dat Nederlandse scouts constant spelers uit Suriname wegpikken uit Suriname voor het betaald voetbal in Nederland. Deze spelers zouden ook in het Nederlandse elftal belanden. Verder zouden Surinamers maar 1 richting opkijken en dat is Nederland. Er is dus heel weinig van ons bekend bij de Caribische verslaggevers. De naam Robin Hood is wel bekend en het zou gek zijn als dat niet zo zou zijn. Dit team was een van de dominante regionale teams in de jaren ’70 en eerste helft ’80. Hetzelfde geldt voor Transvaal. Er is een bericht gelanceerd enkele maanden terug dat Suriname in de startblokken staat om met enkele clubs een profleague te starten. Wanneer onze voetballers beter eten en trainen, langer in de schoolbanken zitten en wanneer de hele bevolking meedoet aan voetbal en niet alleen bepaalde regio’s en groepen, dan is de kans heel groot dat we de hoogtes van de jaren ’70 weer bereiken in de clubvoetbal en van daaruit ook de nationale selectie. De SVB praat niet en de plannen van deze mannen zijn totaal onbekend. We volgen de lange reis van Robin Hood. Haar prestatie doet ons wel goed.
