De groep ‘We zijn Moe’ is in Suriname een graadmeter voor de mate waarin het de burgerij nog lukt om het hoofd boven water te houden. De koers zou naar verluidt binnen een dag wel een korte val naar beneden hebben gemaakt. De protesterende groep zou naar verluidt zijn toegenomen. Naarmate de koers zal toenemen en de lonen steeds minder waard worden, zal de ontevredenheid ook toenemen. De koers maakte wel een val maar het moet enkele dagen en weken aanhouden. Waar de algemene indruk ontstond dat de rust zou wederkeren, is door de BvL-leden het principe-akkoord dat gesloten was met de regering en het bestuur, afgewezen. Waar de BvL-onderhandelaars dus dachten een evenwicht te hebben gevonden, blijkt nu dat ze het mis hadden. De vos-scholen blijven dus gesloten. De regering had toegezegd om te kijken naar de herwaardering in februari van het komende jaar. Men zou een halve maand salaris extra krijgen en een heffingskorting elke maand. Dat is niet wat de leraren willen. Het totale koStenplaatje van de leraren alleen is, als uitgevoerd zoals de BvL dat wil, 5 miljoen SRD extra per maand. Als de regering wil dat les wordt gegeven, dan moet de regering ergens een bron vinden om dit bedrag op te hoesten. Dat betekent dat de regering eigenlijk het geld uit de lonenpot ergens moet afromen en het moet kanaliseren naar de leraren. Nu begint voorzichtig ook het geroezemoes bij de CLO. Dat is te verwachten, als andere groepen ambtenaren een loonsverhoging krijgen, dan zal van deze bond ook moeten worden verwacht dat ze opkomt voor de rechten van de leden. Met de laatste standpuntbepaling van de BvL wordt de situatie grimmig voor de regering. Het wordt heel moeilijk wanneer aan de ene kant de regering loonlasten moet opbrengen waartoe ze de bronnen niet heeft en aan de andere kant te maken krijgt met allerlei stakingen achter elkaar. De grootste kopzorgen heeft de regering toch met de koers. De ontwikkeling van de koers bepaalt in welke mate een bepaalde regering de situatie in het land in handen heeft. Deze situatie is nog niet onder controle. De CBvS constateert alleen maar inbreuken en vergrijpen die plaatsvinden door illegalen op de valutamarkt. De Bank kan de strafbare feiten wel benoemen en de daders min of meer aanduiden, maar de vraag rijst wie moet ingrijpen en waarom niet wordt ingegrepen. Of is het de recht van iedere burger in ingezetene in Suriname om met dollars die men in bezit heeft, te doen wat men hebben wil. In het geheel van de dollars is het frappant waarom de ECD nog nooit heeft opgetreden. De dollar wordt nu gezien als een vrij verhandelbaar goed, waarom treedt HI dan niet op tegen de mensen die de koers koste wat kost willen brengen naar 10? De cambio’s beweren nog steeds dat ze ‘gedwongen’ zijn om de dollar voor een hogere koers op te kopen, omdat de aanbieder elders het toch voor een hogere koers zal verkopen, bijvoorbeeld bij een supermarket. Er is beweerd dat de klanten ook zeggen waar ze hun valuta voor een hogere koers kunnen verkopen. Moeten de cambio’s deze adressen niet doorgeven aan de politie? Waarom roept de CBvS de burgerij niet op om de illegale plaatsen te rapporteren? Moet de politie c.q. de CBvS niet optreden tegen de supermarkten die valuta (tegen hogere koersen) opkopen? Het bestaan van illegale opkoopplaatsen, is voor de cambio’s geen rechtvaardigingsgrond om ook zelf in de illegaliteit te gaan. Is er niet een verbod voor de cambio’s om zaken te doen tegen hogere koersen dan doorgegeven door de CBvS, dus wat betreft opkopen en verkopen? Vanwege de kleinschaligheid van Suriname (lees: het stedelijk gebied) is het bekend waar alles zich afspeelt. Iedereen weet waar de illegale opkoopplaatsen zijn voor dollars. Aan de ene kant moeten deze plaatsen radicaal de kop in worden gedrukt, het is dan geen daad van vijandschap, maar om de samenleving te behoeden van ondergang. Aan de andere kant moet het alleen toegestaan zijn om valuta in te wisselen bij erkende cambio’s en bij de banken. Andere transacties door toeristen en Surinamers moet illegaal zijn. Aan de ene kant moeten er duidelijke verkoop- en opkoopkoersen zijn en aan de andere kant een verbod op hogere koersen en illegale opkoop- en verkoopplaatsen met hoge strafsancties. Er zijn genoeg dollars in Suriname ter beschikking, alleen is het systeem niet sterk om afvalligen aan te pakken. Dat het om een maffia gaat die niks te maken heeft met wet en recht en de samenleving, bleek laatst uit de bedreiging die men heeft geuit richting de CBvS-president. Dat betekent dat het gaat om criminelen. De president of andere bevoegde instanties hebben de CBvS niet in bescherming genomen en niet terug gebruld. Het lijkt alsof de CBvS-governor een eenzame en verbeten strijd levert tegen krachten binnen en buiten de regering.
