De psychiater Kamlawatie Nannan Panday-Jhingoeri heeft onlangs haar redevoering gehouden over een onderzoek naar de bijdrage van culturele verklaringen aan de behandeling van patiënten met psychische problemen. Zij deed dit in het kader van haar promotie aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Nannan Panday-Jhingoeri richtte zich op pluralisme binnen de geneeskunde. Pluralisme in de geneeskunde betekent dat meer behandelmodellen met elkaar gecombineerd kunnen worden. De behandeling kan bijvoorbeeld door de westerse behandelaar en daarnaast door de traditionele genezer. In de praktijk van Nannan Panday-Jhingoeri blijkt dat sommige patiënten, eerst de traditionele behandelmethode doorlopen, alvorens zij de westerse methode volgen.
Haar onderzoeksvraag was: ‘Hoe kunnen de patiënt en de therapeut met inachtneming van de culturele aspecten en verklaringen voor psychische problemen, vanuit de beleving van de patiënt, een optimale behandeling krijgen binnen de integrale psychiatrie?’
Deze behandelmethode (genaamd transpersoonlijke regressietherapie) is een vorm van psychotherapie, waarbij er vanuit een toestand van veranderd bewustzijn, toegang wordt verkregen tot trauma’s die in het onderbewuste opgeslagen zijn. De benadering van de problematiek gebeurt vanuit de belevingswereld van de patiënt. Bij deze vorm van therapie is er ook acceptatie van culturele verklaring in de behandeling. De psychiater neemt deze verklaringen mee in de therapie. Thema’s als reïncarnatie, invloeden van voorouders, bezetenheid en de helpende entiteit zijn onderdeel geweest van het onderzoek van Nannan Panday-Jhingoeri. Deze begrippen zijn niet wetenschappelijk van aard, maar komen wel voor in de beleving van patiënten.
Deze ervaringen die patiënten beschrijven, moeten volgens Nannan Panday-Jhingoeri als metaforen gezien worden. Een therapeut hoeft niet te geloven in de echtheid van de gebeurtenissen die door de patiënt kenbaar worden gemaakt. De therapeut kan de gebeurtenissen wel gebruiken en toepassen in de behandeling. Door manipulatie van transpersoonlijke en bovennatuurlijke domeinen door de patiënt zelf (of samen met de patiënt), kan er verandering komen in de toestand van de patiënt. De transformatie die imaginair is, heeft ook effect op nieuwe gebeurtenissen. De wetenschapper beveelt aan dat er een evaluatie gemaakt moet worden van het hulpzoekgedrag buiten de medische sector. Ook moet er incorporatie komen van communicatietechnieken over cultuur, religie en studiekwaliteit in het curriculum voor medici en psychosociale hulpverleners.
Kavish Ganesh
