De politieke partij Democratie en Ontwikkeling in Eenheid (DOE) heeft met een statement dat ze recent tijdens een persconferentie maakte, het wispelturig politiek gedrag van een aantal Surinamers afgewezen. De stellingname van de partijvoorzitter is niet eenvoudig of lichtvaardig, omdat hij tot nu toe als enige de uitdrukking ‘politieke prostitutie’ in de mond heeft genomen. Bij prostitutie horen prostituees, pooiers, prostituanten en bordelen. Wanneer een politicus het heeft over prostitutie dan hoort de rest er dus logischerwijs ook bij. De DOE-leider zegt dat zijn partij (en zijn partijleden) zich niet zullen lenen voor politieke prostitutie. Het van links naar rechts bewegen, paniekerig worden en niet weten waar je voor staat. De uitdrukking politieke hoer is wel eens gebruikt en het zijn nou eenmaal hoeren die aan prostitutie doen. In principe zegt de DOE-voorzitter dus hetzelfde. Ook de Sarnami-term ‘patoeria’ en de uitdrukking ‘koorddanser’ – steeds gericht tegen vrouwelijke politici of activisten – zijn in het verleden door politici gebruikt. De ene keer was het om wispelturig opportunistisch en inconsequent gedrag, de andere keer betrof het een onbegrijpelijke irritatie, met als gevolg een onbeheerste uitlating. Prostitutie, of hoererij, in de pure betekenis is het zich tegen betaling beschikbaar stellen voor seksuele handelingen. Hier moeten we dus het voorlaatste woord vervangen met ‘politieke’. De politieke partij wijst dus af dat personen zich dan weer bij de ene partij, dan weer bij de andere partij aandienen met als enige drijfveer betaling althans een materieel persoonlijk voordeel. Indirect is dus gezegd dat de personen die eerst links en dan weer rechts zijn, doen aan politieke prostitutie, dus politieke prostituees zijn. Er zijn bekende en minder bekende prostituees, dure en goedkope. Wie zijn de bekende en dure politieke prostituees van Suriname? Waar zitten ze? Heel vaak worden door zowel de NDP als de grootste partij aan de ene kant en de VHP als de grootste partij aan de andere kant beweerd dat men een manifestatie zal houden van dat bewegen van links naar rechts. In principe komt het dus erop neer dat deze manifestaties, zoals recentelijk van de VHP, aangemerkt kunnen worden als een openbare tentoonstelling van politieke hoererij/prostitutie. De vraagt rijst dan direct in het verlengde hiervan hoe de aanzetters (lees: de partijvoorzitters en –leiders) van deze politieke hoererij moeten worden aangeduid. Heel passend is dan het woord politieke pooier. Heeft de DOE indirect gezegd dat de NDP- en de VHP-voorzitter politieke pooiers zijn? De politieke partijen/huizen – waar faciliteiten en gelegenheid worden aangeboden voor deze politieke hoererij – kunnen dan in deze context aangeduid verder worden aangeduid als politieke bordelen. Is door de DOE-voorzitter ook hier indirect gezegd dat de NDP en de VHP politieke bordelen zijn? Zo ja, welk politiek huis is het grootste bordeel? De l(i)eden die op de hoogte zijnde van deze praktijken toch deze politieke huizen blijven bezoeken, in contact komen met de politieke prostitutie, politieke prostituees en de politieke pooiers, teneinde afspraken te maken en zaken te doen, kunnen dan weer in deze zelfde context aangeduid worden als politieke prostituanten of platter uitgedrukt politieke hoerenlopers. Daarmee is het plaatje in het kader van de politieke prostitutie zoals het uitdrukkelijk afgewezen is door de voorzitter van de DOE dan toch wel compleet of toch niet? In de prostitutie wordt soms misbruik gemaakt van de kwetsbare positie van de mensen die zich verkopen. Soms gaat het om de vermogenstoestand van deze persoon, soms is de lage leeftijd bezwaarlijk. Uit de aard van de zaak moet ook hier van dit misbruik door de politieke pooiers en de politieke bordelen sprake zijn. Door de DOE (-voorzitter) is de verwerpelijke praktijk van politieke prostitutie afgewezen, waarmee de leider tracht te zeggen dat hij en zijn partij voorstander zijn van hoge politieke waarden en normen. Deze partij wil zich daarmee in een vroeg stadium voor de verkiezingen onderscheiden van de andere partijen. De partij zegt dat ze haar karakter wil behouden en alleen de verkiezingen wil ingaan. Daarmee geeft de partij aan dat ze de vervuiling en besmetting die plaatsvindt in samenwerkingsverbanden wil voorkomen. In elk geval wijst hij de politieke bordelen af. Het uitgangspunt duidt erop dat deze partij in Suriname moeite heeft om gelijkgestemde partijen te vinden die ook durven om openlijk de politieke prostitutie af te wijzen. Dus de DOE vindt momenteel geen partijen die niet willen meedoen aan het bewegen van links naar rechts en die in hun huis gelegenheid willen geven tot politieke prostitutie. De vraag rijst in dit kader wel hoe de DOE zelf zal reageren als een politicus met volgelingen die hem blindelings aanhangen, aankloppen bij zijn partijdeur en zich massaal willen kleuren in die van de partij. Zal het motief van het links naar rechts bewegen het verschil uitmaken.
Wanneer de DOE de uitdrukking politieke prostitutie gebruikt, hoeft het niet zo te zijn dat men daarmee duidt op personen; het kan ook betrekking hebben op het gedrag van politieke partijen. In deze context moet het dan gaan om politieke partijen die altijd op weg, dus ook van links naar rechts gaan. Partijen die in de afgelopen periode flink van het ene uiterste van het politieke spectrum naar het andere hebben bewogen, zijn de KTPI en de PL en ook de Abop. Was de boodschap van de DOE ook gericht naar deze partijen? Het statement dat door de partij DOE en haar voorzitter is gemaakt, is noemenswaardig, omdat met weinig woorden heel veel over onze Surinaamse politiek is gezegd, die verschrikkelijk onderhevig is aan verloedering. In elk geval is er nu een partij die een standpunt inneemt tegen politieke prostitutie, dus logischerwijs tegen politieke prostituees, politieke pooiers, politieke bordelen en politieke prostituanten. Denkwerk voor de kiezer die zich ook moet leren kwalificeren.
