Grote delen van Suriname worden al enige tijd geteisterd door de zeer onhygiënische stank en rookwolken, ontstaan door de brand te Ornamibo. Gevolgen zoals drinkwatervervuiling, ziekte door het inademen van giftige/schadelijke gassen en erger wordende verstoring van het leefgenot van bewoners van omgeving Ornamibo zijn niet uitgesloten. Goed ruimtelijk beleid is het halve werk als het gaat om het voorkomen/verzachten van de gevolgen van rampen als die te Ornamibo. Ruimtelijke ordening moet voorzien in de ruimtelijke vertaling van ontwikkelingsdoelen op termijn, evenwicht scheppen tussen de diverse ruimtelijke bestemmingen, afstemmen op individuele en gemeenschappelijke belangen en continuïteit verzekeren binnen het planningsproces.
Ligging Ornamibo niet sociaal rechtvaardig
Het blijkt dat vanuit de functies van de planwet het beleid op dit gebied heeft gefaald. Indien de roep van de lokale gemeenschap ter plaatse niet voldoende motiverend was voor regeerders, had Ornamibo met 180 ton afval per dag (alleen Paramaribo) reeds lang als een van de topprioriteiten op de agenda van DNA moeten staan. Regeren is vooruit zien en zelf een leek had vooruit kunnen zien dat zo’n snelgroeiende stortplaats serieuze aandacht verdiende. En indien regeerders het vermogen om vooruit te zien niet bezitten, dan kunnen die tenminste een luisterend oor bieden aan bezorgde burgers. Ornamibo ligt veel te dichtbij van de omringende woonwijken (straal van minder dan 150m), waardoor tenminste een derde van de grote pijlers van de planwet (ecologisch verantwoord, economisch efficiënt en sociaal rechtvaardig), namelijk sociaal rechtvaardig niet voldoende tot zijn recht konden komen in deze specifieke kwestie. Echter, we kunnen constateren dat er door opeenvolgende regeringen niet/onvoldoende is geanticipeerd op de migratie van burgers naar dat gebied. Hieruit blijkt weer eens dat er aan prachtige ideeën geen gebrek is, maar dat de instituten die zich moeten richten op de dynamiek binnen de diverse sectoren en de controle daarover niet voldoende sterk/toegerust zijn.
Beloften brengen moesje niet naar Parijs
Als we terugblikken naar het Ontwikkelingsplan van 2012- 2016, dan zien we dat in paragraaf 6.3.1 de regering de ernst van de spoedige aanpak van het Ornamibo fenomeen erkent, alsook belooft deze aan te pakken. “Afval is het grootste milieuprobleem in Suriname” (pag. 144). “Het beleid zal zich in de komende vijf jaren richten op het terugdringen van de hoeveelheid afval die geproduceerd wordt, op het verhogen van de mate van recycling, op het verbeteren en reguleren van de ophaal, de verwerking en op het invoeren van het gebruik van afval als bron voor energieopwekking. De verkoop van recyclebaar materiaal zal bijdragen aan inkomsten voor Suriname”. Uit deze alinea blijkt dat er zelf al is nagedacht over het verwerken van afval tot een energiebron. Weer zien we dat wij niets ontbreken aan prachtige ideeën, maar dat er iets ernstig schort aan daadkracht om die uit te voeren.
Duurzame en realistische oplossingen
Indien Ornamibo niet verplaatst kan worden, dan dient deze meegenomen te worden in het integraal plan van de hele omgeving. Dat wil zeggen dat zaken als tegengaan van verdere verontreiniging van het grondwater, het leefgenot van de lokale gemeenschap, de ecologie ter plaatse, de gassen die vrijkomen, alsook het stropersfenomeen een plek moeten vinden in dit plan. Er zijn voldoende duurzame alternatieven genoemd in het voorgenoemde Ontwikkelingsplan, dus ik zal niet pogen om het wiel opnieuw te ontdekken. Het kwaad is helaas al geschied en nu moeten wij doen aan ‘damage control’!! het is tijd voor serieuze (uitgewerkte) plannen en niet voor de bekende zoetsappige beloften welke door opeenvolgende regeringen worden gepresenteerd.
Bryan Boerleider
