Wij stellen de toekomst van onze eigen kinderen in handen van personen die meestal op niets anders uit zijn dan hun eigen belangen, hun persoonlijke materiële voordelen in en door de politiek. Houd goed in de gaten hoe personen in de actieve politiek thans trachten hun persoonlijke frustraties af te reageren op een wijze, die zelfs gevaarlijke situaties kan doen ontstaan. Er lopen personen rond in ons land die als gevolg van hun gemiste kansen zinspelen op chaos en onrust. Dacht u dat de huidige verwikkelingen rond een tweetal in ongenade gevallen assembleeleden een dienende functie hebben voor de belangen van uw persoonlijke of gezinsleven? Er bestaat een regel die bekend is als de ‘wet van de stimulerende wanorde’. Deze wet leert, dat jij met chaos op verschillende wijzen kunt omgaan. Zo is chaos voor zoveel mensen onmisbaar in hun leven. Heb je in de politiek te doen met chaotisch ingestelde mensen, personen die communiceren over alles wat heden, morgen of overmorgen verwarring kan stichten, dan wordt die samenleving inderdaad voortdurend blootgesteld aan allerlei spanningen en conflicten. Meestal betreft het ook waardeloze figuren die hun heil in de politiek zoeken. De Surinaamse politiek die maar ronddobbert op de golven van onwetendheid, onbekwaamheid en uitzichtloosheid. De politiek die doortrokken is van conflicten, niet over beleid en bestuur, maar tussen personen. Partijleiders in ons land hebben volgelingen die aan persoonsaanbidding doen. Het nadeel daarvan is dat deze leidfiguren die geen tegenspraak dulden van hun trouwe achterban, slechts vanuit een zeer beperkte kring ideeën aangedragen krijgen. Maatschappelijk onderzoek doen als informatie scheppend kader is de politieke partij in ons land immers wezensvreemd. Terwijl over integratie, ras verscheidenheid en zo meer gesproken wordt door partijleiders, staat hun leiderschapspraktijk meestal haaks daarop. Etnische verbondenheid, jeugd- en andere vrienden, een gedeeld verleden, familie- en andere relaties zijn nog steeds de herkenbare waarden die gelden in de ‘beroepspraktijk’ van prominenten in politieke organisaties. Degenen die worden binnengehaald voor de hogere posities van de partij moeten naadloos passen op de vooraf geschreven profielen. Vernieuwingen in de Surinaamse politiek middels verjonging van partijen wordt tegengehouden door leiders en adviseurs die over hun vervaldatum heen zijn. Let maar op de vernieuwingsthema’s van onze maatschappelijke veranderaars.
Simularity attraction
Psychologen zijn bekend met dit begrip. Daarmede wordt bedoeld dat personen de neiging hebben datgene te koesteren dat zij, vooral bij zichzelf, herkennen. In een partij waar de leider het uiteindelijk voor het zeggen heeft, zullen de leden elkaar niet voor idioot aanmerken, omdat zij geen eigen mening (mogen) hebben. Volgzaam gedrag is dan de partijcultuur. Waarom mag een gekozen assembleelid geen eigen mening over publieke zaken erop na houden? Weerstand, meningsverschil en zakelijke conflicten zijn het levensvocht van elke volwassen organisatie, ook in de politiek. Kijken wij nu naar onze zo berucht geworden Terugroepwet in de politiek, dan voelen wij de vrees die bestaat bij partijleden die toevallig in de prijzen vallen. Deze wet is in dier voege ondeugdelijk, dat zij leiderschapsdictatuur stimuleert. Immers, royement van het lidmaatschap van de partij is een ernstige reden voor de terugroeping uit het parlement. Als nu de Terugroepwet een der waarborgen is voor de democratie, dan is deze drager van diezelfde democratie onmiskenbaar en op ondubbelzinnige wijze voorzien van de gronden waarop royement van een gekozen assembleelid kan geschieden. In elke organisatie van betekenis en van gecodeerd gedrag is royement geen aangelegenheid van zoeken naar toevalligheden, veronderstellingen of beweringen. In de bestaande situatie kan elk verkeerd woord de politieke ambtsdrager fataal worden. Waar de Terugroepwet op het ene moment wordt aangemerkt als waarborg voor de democratie, wordt zij op een ander tijdstip gehanteerd als instrument om anderen af te straffen. In elk geval is de simpele regel over royement in artikel 3, lid a van deze wet volstrekt onbruikbaar voor een waarachtige democratie. De huidige perikelen rond dit juridisch mismaaksel hebben ook kristalhelder aangetoond dat vampirisme in de Surinaamse politiek echt bestaat: ‘het drinken van het bloed van de partij van jouw politieke mede- of tegenstander’. Want laat deze vraag hier duidelijk gesteld worden: is het uit ware medeleven van de NPS – en VHP-voorzitter dat zij zich thans met alle vuur in hen inzetten voor de eliminatie van een tweetal vermaledijde assembleeleden, behorende tot een andere organisatie? Wel neen, zij ruiken bloed. Zij die in 2015 oog in oog gestaan hebben met de politieke verdrinkingsdood, klampen zich nu vast aan alles wat nog levensreddend kan zijn. Ons land wordt nu wel wederom schade berokkend door een disfunctioneel orgaan, gekenmerkt door marktachtige vertoningen en verspeelde prestige. En hiertegen moeten wij ons verzetten. Want ook hiervan zijn wij moe.
Stanley Westerborg
Organisatieanalist
[email protected]
