Een volk dat zijn geschiedenis niet kent, is een verloren volk. De huidige jonge generatie kent zijn geschiedenis niet, omdat men doorgaans een hekel heeft aan het vak Geschiedenis. Op de staatsradio heeft een bekende historicus op indrukwekkende en boeiende wijze een deel van onze vaderlandse geschiedenis uit de doeken gedaan. Blijkt nu dat een aantal assumpties waarvan de burgers met een middelbare leeftijd vanuit hun geschiedenislessen ervan uitgaan, historisch niet meer kloppen. Neem nu de ontdekking van de Amerika’s, waaronder de Guyana’s en Suriname. Het is niet Columbus die de Nieuwe Wereld heeft ontdekt, maar Afrikanen en Arabieren onder anderen hadden deze contreien al aangedaan voordat Columbus er kwam en het hele continent op den duur met geweld en agressie werd bezet en de bevolking werd uitgeroeid, gedecimeerd. De Inheemse bevolking heeft haar roots in Azië en kwam op het Amerikaanse continent aan via de Berinstraat gedurende de laatste ijstijd duizenden jaren terug. De voorouders van de Inheemsen staken door de lage waterstand van Siberië over naar Alaska en verspreidden zo over het hele Amerikaanse continent. Door de komst van de Europeanen viel de Inheemse bevolking met 90% terug. De bevolking viel terug van 50 miljoen naar 5 miljoen. Er wordt zelfs gesproken van een genocide. De massale uitsterving van de Inheemsen van de Amerika’s had te maken met geweld van de Europeanen en het verwoestende effect van virussen en bacteriën, die de Europeanen in hun lichaam meenamen en overbrachten op de Inheemse bevolking die daartegen niet bestand was. De Europeanen faalden in het tot slaaf maken van de Inheemsen voor economische doeleinden. Toen importeerden ze slaven uit Afrika. Deze slaven werden gekocht van Afrikaanse, Arabische en Europese slavenhandelaren. Afrikanen verkochten gevangengenomen Afrikanen inclusief leden van koninklijke huizen. Een deel van de slaven kon lezen en schrijven en dat deel is waarschijnlijk toch in staat geweest om hun identiteit te bewaren voor het nageslacht via bijvoorbeeld hun naam. De slavenhandel hield eerst op, de slavernij duurde voort. De Engelsen en Fransen gaven ook de slavernij op en schoorvoetend aan het einde de Nederlanders. Economische redenen (de vrije economie is winstgevender dan de slaveneconomie) en humanitaire redenen (aangedragen door de witte Abolutionisten) hebben ten grondslag gelegen aan het afschaffen van de slavenhandel en daarna de slavernij. Maar het kolonialisme, dus de uitbuiting van de gekoloniseerde landen, ging door tot de Afrikaanse, Aziatische, Amerikaanse en Oceanische landen in de jaren ’60 en ’70 aangedreven door het in zwang geraakte zelfbeschikkingsrecht (Universele Verklaring Rechten van de Mens van 1948) hun soevereiniteit verkregen. De uitbuiting van deze landen nam af in de landen waar naties een grote rol van betekenis speelden in de politiek. In de landen waar het clan-systeem dominanter was omdat de natie niet bestond, verdubbelde de uitbuiting zich: de landen werden uitgebuit omdat ze politiek zwak waren door corruptie en het volk van deze landen werd ook uitgebuit door de eigen corrupte regeerders. Oorzaak van de voortdurende uitbuiting is een zwak besef over de eigen geschiedenis en een vervormd beeld van zichzelf. Van de Hindoestanen die een kortere geschiedenis hebben dan de Creolen en Marrons, zijn de immigratieregisters al geruime tijd openbaar en vrij en blij voor iedereen te raadplegen. De nakomelingen maken dankbaar van deze gegevens gebruik. Door deze gegevens ontstaat er een hechtere band met Suriname en tussen familieleden en tussen Surinamers en Surinaamse families onderling. De gegevens uit de immigratieregisters zijn online en de gegevens die tevoorschijn komen, zijn niet altijd mooi, bijvoorbeeld wanneer we kijken naar gegevens over kaste en over een strafrechtelijk verleden van familieleden. Maar overall genomen is het een zeer goede zaak dat de immigratieregisters openbaar zijn. De naam van Maurits Hassankhan, die eraan heeft gewerkt, moet zeker genoemd worden, maar ook van andere wetenschappers die aan dit project werkten. Nu zijn de wetenschappers verder gegaan en zijn eindelijk ook slavenregisters en manumissieregisters (registers van vrijgemaakte/vrijgekochte slaven) gereed. Er zijn echter krachten die trachten te voorkomen dat deze registers openbaar worden gemaakt, omdat daarvoor de privacy van families of personen zouden worden geschonden. Er zullen inderdaad gegevens naar buiten komen die niet altijd positief en mooi hoeven te zijn, zoals in het geval van de Hindoestanen, maar overall genomen moeten ook deze registers openbaar worden gemaakt. Er zou gesteld worden dat gemanumitteerde/vrijgemaakte slaven zelfs weer slavenhouders zijn geworden, deze mensen willen dat geheimhouden. Maar in het belang van de openbaarheid en de wetenschap moeten ook deze registers openbaar worden gemaakt en online worden gezet. Het is een onderdeel van de emancipatie en de vrijmaking en het zal van de Surinaamse samenleving een nog hechtere samenleving maken.
