Er is een groot verschil tussen jagen en stropen. Jagen gebeurt met inachtneming van de wet en regelgeving. Daarbij wordt rekening gehouden met open en gesloten seizoenen en met ‘bag limits’ (hoeveel van elk dier 1 houder van een jachtgeweervergunning per keer mag schieten). Stroperij betekent het doodmaken van dieren zonder rekening te houden met seizoenen en met schietlimieten. Stroperij is illegaal en deze illegaliteit wordt heel mild gestraft in Suriname. Dat komt omdat niet alle (rechterlijke) ambtenaren doordrongen zijn van deze illegaliteit en het belang van de jachtwetgeving: de Jachtwet van 1954 en het Jachtbesluit van 2002. Er is een enorme sympathie voor stropers, omdat hoge ambtenaren zelf van mening zijn dat ze altijd moeten kunnen schieten op alle dieren als ze eens in het jaar in het bos zijn. Zij vinden het niet kunnen dat ze niet mogen schieten wanneer ze in het bos zijn. Daarnaast zijn er mensen die van het verhandelen van ‘wild vlees’ hun beroep hebben gemaakt. Dit vlees wordt zelfs geleverd aan winkels en via de mofo koranti en social media aan klanten, het gehele jaar door. De verkoop moet zo hoog mogelijk zijn en het hele jaar door. Klanten moeten niet ontevreden zijn en ze moeten op hun wenken bediend worden, het vlees moet altijd te leveren zijn. De dieren zijn niet onze familie, waarom zouden wij ze rekening met ze moeten houden, is de beredenering in Suriname. Suriname heeft zoveel bos en zoveel wilde dieren dat het nooit zal opraken. En als ik het niet neerschiet, zal een ander het wel doen dus waarom zou ik het moeten laten. De Surinaamse overheid is niet opgewassen tegen stropers in Suriname. De stropers zijn bekend. Dat zijn beroepsmensen die wild vlees leveren aan hoge pieten en de van de straat. Dat zijn ook de mensen uit de verschillende volksbuurten die niet weten wat Jachtwet en nog minder Jachtbesluit is. Ze kunnen nauwelijks lezen en schrijven, ze volgen geen overheidsvoorlichting en ze kijken of volgen het nieuws niet. Generaties zijn ze gewoon met hun honden in het bos gegaan en hebben ze geschoten en meegenomen wat ze wilden. We hebben het hier dan niet over de leden van de Inheemse en Tribale Volken die voor hun levensonderhoud het gehele jaar door over genoeg voedsel horen te beschikken. We hebben het hier over de houders van jachtgeweren onder bijvoorbeeld de nakomelingen van de immigranten. Waarom kan de overheidsdiensten die de illegaliteit moeten aanpakken, bijvoorbeeld in de Bigipan, dit probleem niet aan? Het heeft naar onze informatie te maken met corruptie onder de ambtenaren. Het heeft te maken aan de andere kant met een onderbezetting en/of een onwil om het werk op ordelijke wijze te doen. Men is liever lui dan moe. Daarnaast is er een gebrek aan middelen. De LBB bijvoorbeeld dient te beschikken over genoeg terreinwagens en boten. Deze dient moet cijfers produceren en presenteren, elk jaar weer. Deze dienst is recent in het nieuws gekomen voor wijdverbreide corruptie en vriendjespolitiek en het misbruik van middelen voor andere doeleinden, zoals vervoersmiddelen. LBB is een zwakke organisatie die totaal geen indruk maakt op stropers. De dienst heeft ook geen gezag zoals de buitenlandse rangers dat hebben. Intussen worden er geen metingen in Suriname gedaan, maar er zijn geschoolde natuurliefhebbers die hebben ontdekt dat de dierenpopulatie steeds dieper het bos in is gedreven. De dierenpopulatie waarop gejaagd wordt buiten alle wet- en regelgeving om, is achteruit gegaan. Het Onderdirectoraat Bosbeheer van het ministerie van RGB is met een ‘voor de vorm bericht’ de deur uitgekomen om te wijzen dat ze wat geven om de zaak, maar dat is niet zo. We zouden de berichtgeving serieus hebben genomen als dit overheidsonderdeel ook cijfers had voorgehouden dat mensen zijn opgepakt en voorgeleid. Het gaat om hoge pieten, vrienden en familie die men alleen met de theorie wil bejegenen en niet wil bestraffen. Het is RGB opgevallen dat burgers in het wild levende beschermde dieren en delen daarvan te koop aanbieden, dat is dus een criminele daad. RGB zegt ook dat er slachtingen plaatsvinden van in het bijzonder de jaguar, ook beschermd. In beide gevallen faalt RGB schromelijk om aan te geven wat men met de informatie (adressen, namen, telefoonnummers van de stropers) heeft gedaan. De verklaring is dat men met de informatie niets heeft gedaan. RGB wil geen ruzie maken en wil alles ook uit luiheid vanachter een bureau aanpakken. Het bericht van RGB is het bewijs dat dit ministerie niets doet en niet de capaciteit heeft om maar iets wezenlijks dan theoretische zaken te doen. Men geeft aan dat overtreders zullen worden aangehouden, men verwijst dus over een wet die meer dan 60 jaar geldt en een besluit dat 15 jaar oud is, nog steeds naar de toekomst. Men stelt maatregelen tegen de stropers die criminelen zijn, uit. De laksheid duurt op het ministerie en zijn werkarm LBB ongestoord voort.
