“Ons atmosfeer is vergiftigd”

Ons atmosfeer is vergiftigdGÇ¥Om 06.00 uur in de ochtend opstaan om vanuit Koewarasan om 07.00 uur zich aan te melden bij het Nationaal Nierdialyse Centrum (NNC) in hartje Paramaribo. Vervolgens mag men 3 tot 4 uren zitten, gezien dialyseren een tijdrovend proces is. Dit ook nog 3 keren in een werkweek. Het zou kunnen klinken als een verhaal van een dialysepatiënt. Echter is hetgeen hierboven beschreven is een kort maar triest verhaal van een echtgenote, die 3 keren in de week met haar echtgenoot richting het NNC moet reizen. Zij blijft daar bijkans 4 uren op haar man wachten, gezien een extra taxirit betalen buiten het budget van het gezin valt. Een groot deel van haar leven, dat productief zou kunnen zijn, moet zij besteden aan deze noodzaak waar haar echtgenoot niet zonder kan. Dit geeft in beginsel het effect aan dat deze chronische ziekte zou kunnen hebben op niet alleen een patiënt, maar ook een gezin.
NNC
Dagblad Suriname bracht afgelopen week een bezoek aan het NNC als een van de grote instanties, die zich bezighoudt met dialyse van ruim 714 patiënten (3 juli 2017) in Suriname. Er werden gesprekken gevoerd met patiënten. De sfeer in de wachtkamer van NNC was in ieder geval niet om naar huis te schrijven. Ons atmosfeer is vergiftigd. In heel Suriname is er meer dan 1 vuilnisbelt. Daar worden radio’s, tv’s, ijskasten, etc. verbrand of geborgen. Uiteindelijk komst alles in de atmosfeer. Kijk ook naar wat wij allemaal consumeren uit blikjeswaren. Men kijkt niet naar deze oorzaken van dit probleem”, stelt patiënt Ruben Rozendaal (62), die al bijkans 10 jaren aan de ‘spoeling’ zit.
Toeval of geluk van Rozendaal
Rozendal heeft in zijn actieve jaren werkdagen gekend van 18 tot 20 uren. Een veel bewogen ondernemer met heel wat bezittingen. Hij liep ruim 13 jaren terug een liesbreuk op. Dit gedurende zijn drukke werkzaamheden als groot ondernemer in het binnenland. Bij zijn bezoek aan de arts moest Rozendaal ontdekken dat zijn nieren voor maar 13% functioneerden. Hij hoorde dit in het jaar 2006. De conclusie was dat het probleem zich veel eerder begon te ontwikkelen, terwijl hij dat nimmer had gevoeld. “Ik kwam voor een maand in de stad om een simpele liesbreuk. Ik ben nog steeds in de stad. Als ik geen liesbreuk had opgelopen, was ik misschien in het binnenland een keertje dood neergevallen. Ik liep al met minder werkende nieren, terwijl ik het niet wist”, vertelt Rozendaal.
Onbewust
Hij laat zichzelf gedurende 10 jaren dialyseren en vraagt zich af hoe het zo ver is gekomen. Hij was geen suikerpatiënt, noch een bloeddrukpatiënt. “Ik ving in het binnenland regenwater op. Ik dronk 6 liter water per dag. Het was, nader bekeken, vergiftigd met kwik vanwege het gebruik van kwik in de goudsector. Weet je hoeveel mensen precies zo zijn doodgevallen in het binnenland? Ik ben nog op tijd gekomen in de stad”, vertelt Rozendaal.
Harde werker
Hij was een man die voor zichzelf zorgde. “Ik werkte. Ik hield van werken. Ik ben uiteindelijk van een hardwerkende man tot een zieke man verworden. Ik heb al mijn bezittingen verloren”, zegt hij. Rozendaal kan nu zijn dialyse niet zelf betalen. Ook via de verzekering lukt het niet. Nu staat hij op een lijst van Sociale Zaken, waar hij wel dankbaar voor is.
Kwaliteit
“Het land is in een precaire situatie. Al de mensen die vroeger hebben gedialyseerd, hebben het gedaan met buitenlanders. De ontwikkeling is gekomen er zijn nu andere en meer doctoren. Niemand anders zal het zeggen, maar de kwaliteit van de zorg neemt af. Ik heb door de jaren heen gezien hoe het materiaal verandert. Medicijnen zelfs worden van minder kwaliteit. Ik voel het ook aan nadat ik gedialyseerd ben”, stelt de patiënt.
Steeds meer patiënten
In de eerste 8 maanden van 2017 heeft het NNC al 82 nieuwe dialyse patiënten moeten verwelkomen. Er wordt steeds meer een stijgende trend genoteerd. De druk op zulke instituten wordt steeds zwaarder. Op een gegeven moment krijgt het land ook een zodanige explosie aan dialysepatiënten, terwijl de opvang niet verbetert in de vorm van het aantal gekwalificeerd personeel, medicamenten en medisch materiaal. Ook NNC geeft toe hiermee te kampen te hebben. Er is geanticipeerd op het personeelsgebrek, maar wel met horten en stoten. NNC roept ook naar alternatieve preventiemaatregelen om de epidemie (zoals zij het noemen) een halt toe te roepen.
Het ergste voorkomen
Terugvoerend naar een onderzoek, gedaan door studenten van het Faculteit de Medische Wetenschappen (Adekus) uit 2015, kan ook het ergste worden voorkomen door deze roep van het NNC te beantwoorden. Ongeveer 15.000 patiëntendossiers zijn onderzocht in het ’s Lands Hospitaal, Academisch Ziekenhuis Paramaribo en Nefrosur Medical Center. Het resultaat van dit onderzoek mondde uit in een getal van 1279 patiënten in de fase van pre dialyse over de periode 1 januari 2014 tot en met 31 augustus 2015. De conclusie was dat de situatie, wat betreft chronische nierinsufficiëntie in Suriname, alarmerend is. Een vergelijking naar etnische groepen leidt ons tot de conclusie dat de groep Hindoestanen de grootste groep vormt binnen deze prevalentie, gevolgd door de Javanen en daarna de Creolen. Dit onderzoek was ook nog afgebakend tot een periode en 3 instellingen. De situatie kon erger worden geschetst als alle instellingen onder 1 kam worden geschoren.
Kosten
De behandeling moet op een aantal manieren worden betaald. Kost personeel, medische kosten, medisch materiaal, medicatie kost bij elkaar op een kostprijs van ruim Euro 88 (SRD ruim 750) voor ongecompliceerde een behandeling. Van de verzekering krijgt NNC maar SRD 500 voor een behandeling. Als de overheid niet meefinanciert, komen de behandelingen in gedrang. NNC doet als centrum 40.000 behandelingen per jaar. Het centrum telt ruim een derde deel van al de patiënten in het land. Op jaar basis zou er landelijk dus ruim 120.000 behandelingen plaatsvinden. Op jaarbasis komt de kostprijs met de huidige kosten op rond de SRD 90.000.000. Voor 13 behandelingen per patiënt per maand krijgt NNC ruim SRD 6500 van de verzekeraar (SRD 78.000 per jaar). Voor ongeveer 10% van het bedrag, is NNC in staat om pre dialysepatiënten voor enkele jaren uit de dialysezorg te houden. De verzekeraars wensen dit bedrag echter niet neer te tellen.
Kavish Ganesh

error: Kopiëren mag niet!