Veel ouders en verzorgers maken een heel positieve periode mee in hun persoonlijke leven. De kinderen hebben goede toetsresultaten behaald, kinderen zijn overgegaan. Maar er zijn ook kinderen die het niet hebben gehaald en zijn blijven zitten. Het afgelopen jaar was niet gekenmerkt door stakingen bij de onderwijzers en onderwijsonderbrekingen. Het was een relatief rustig jaar, de berichten van een slechter schooljaar zijn niet genoteerd. Er zijn scholen die het zeker beter hebben gedaan dan het vorig jaar. Het lijkt er veel op dat dit jaar positiever zal uitpakken dan het jaar ervoor. De regering geeft nu ook aan dat dit jaar de regering voor het eerst na enkele jaren een positieve economische groei zal doormaken, al is het een kleine groei. De verwachting is dat de economische groei gestaag zal toenemen. Dat wordt dus vertaald als zouden we nu uit het dal klimmen. Dat moet ook enige impact hebben op de studieresultaten van de kinderen. Maar er zijn problemen die nog steeds door Onderwijs moeten worden aangepakt, althans er is nog niet gerapporteerd dat deze problemen gestaag worden verholpen en er een positieve trend waar te nemen is. Onderwijs draait elk jaar een schooljaar, precies zoals de SVB elk jaar een competitie draait, dat is een standaardactiviteit van deze organisaties. Maar er is veel meer nodig voor onderwijsbeleid dan alleen het draaien van een schooljaar met een eerste, tweede en derde kwartaal. Een probleem dat we weer willen entameren zijn de schoolprestaties van de jongens van Suriname. Er is nog steeds een grote uitval van jongens uit het onderwijssysteem, de jongens belanden op straat en op informele werkplekken. De meisjes gaan door en studeren meer dan de jongens. Op latere leeftijd ontstaan er hierdoor veel sociale conflicten, maar het grootste probleem is dat deze mannen niet op het hoogste niveau kunnen bijdragen. Zodoende heeft de Surinaamse samenleving een lage productiviteit als samenleving, omdat minder mannen dan vrouwen kunnen bijdragen aan de hoogwaardige arbeid voor Suriname. Die arbeid wordt verwacht van de dames, maar tegelijkertijd leggen we een zeer zware last op de vrouwen. Ze moeten het huishoudelijk werk thuis doen, veel vrouwen zijn alleen verantwoordelijk voor hun gezin. De meeste vrouwen zijn verantwoordelijk voor de schoolverplichtingen van hun kinderen en de zorg van de kinderen. De mannen worden dus vanaf hun kinderjaren niet voorbereid voor een zware verantwoordelijkheid en accountability. De verwaarlozing van de jongens in het onderwijs duurt voort en wordt niet aangepakt. De jongens participeren goed tot het lager onderwijs, daarna hebben ze het heel moeilijk. Dus dat is een huiswerk voor Onderwijs. Onderdeel van de oplossing is zeker de financiele ondersteuning van de jongens en overigens ook de meisjes. De huishoudens die ondersteuning behoeven, dienen die te krijgen. Deze zaak is recent ook besproken in DNA bij de behandeling van een wet die kinderarbeid moet tegengaan. Daarnaast wordt al een hele tijd gepland om het onderwijs te vernieuwen. Er is een persoon speciaal op het kabinet aangetrokken om deze vernieuwing te versnellen, de aanstelling van deze persoon werd aangevoeld als een uitholling van het onderwijsministerie. Er werd een behoorlijk budget uitgetrokken voor het uitvoeren van de vernieuwing, de nadruk lag op het aankopen van nieuwe boeken. Boeken zijn gekocht, er zijn afspraken gemaakt met uitgevers van onderwijsboeken, maar het rendement laat op zich wachten. Er wordt al een hele tijd beweerd dat het niveau van het Surinaams onderwijs te wensen overlaat, maar er bestaat unaniem een understanding dat Surinaamse kinderen gemakkelijk kunnen meeparticiperen aan het onderwijs in Nederland en daarin beter presteren dan de Nederlandse kinderen. De vernieuwing van het onderwijs kan niet zonder participatie van de onderwijzers en de scholen. De verniewing behelst een vernieuwing van het onderwijssysteem en van het onderwijscurriculum. Suriname worstelt nog met het rekenprogramma, maar ook het geschiedenisprogramma behoeft vernieuwing. Ten slotte willen wij benadrukken dat het onderwijs gegarandeerd moet zijn over het gehele territorium van Suriname, voor alle kinderen. We zeggen het al een hele tijd, en we zullen het blijven herhalen, de kinderen van het binnenland worden wat betreft het onderwijs gediscrimineerd. In hun woon- en leefgebied is er doorgaans gebrekkige voorziening van onderwijs. Wanneer deze kinderen verhuizen naar de stad maken ze een achterstand mee en niet te vergeten armoede. Toch zien wij dat deze jongeren keihard hun best doen om er het beste van te maken en zelf hun studie financieren in het middelbaar onderwijs. Maar niet iedereen kan dat volhouden. Een derde probleem is dus zeker de aandacht voor de kinderen van het binnenland. De discriminatie van deze kinderen die decennialang duurt, moet worden opgeheven. De geslaagde kinderen en hun ouders en verzorgers worden gfeliciteerd. De kinderen die het niet hebben gehaald spreken we moed in, het is niet laat, doen jullie alsnog je best. Maar zonder meer activiteit vanuit Onderwijs zullen we niet komen tot een beter resultaat.
