“De wet ondernemingsraadpleging bevat voordelen voor zowel werkgever als werknemer”, zegt minister Soewarto Moestadja, als reactie op de recentelijke verklaringen van het bedrijfsleven en de vakbondswereld. De minister van Arbeid zegt dat de regering van Suriname bezig is om de decennia terug aangekondigde modernisering van de arbeidswetgeving eindelijk uit te voeren. “Het wetsvoorstel is van toepassing op bedrijven met meer dan 30 werknemers, die grens is getrokken naar analogie van Veiligheidsvoorschrift No. 3.”
Tijdens de discussies en brainstormsessies die gevoerd werden bij met name het ontwerpen van de nieuwe arbeidsomstandighedenwet, ontstond de overtuiging dat in Suriname naast veiligheid, gezondheid en welzijn, ook het overleg tussen werkgevers en werknemers verbetering behoeft, mede gelet op het belang van de productiviteit en het concurrentievermogen.
Dit onderwerp is thans voorgesteld in het wetsontwerp ondernemingsraadpleging en is gebaseerd op artikel 6 sub f van de grondwet van de Republiek Suriname dat als volgt luidt: “De sociale doelstellingen van de Staat zijn gericht op … het bevorderen van medezeggenschap van de medewerkers in bedrijven en werkeenheden bij het nemen van beslissingen omtrent de productie, de economische ontwikkeling en de planning”.
“Sociaal dialoog op de werkplek is onderdeel van het concept van ‘decent work’ waaraan alle sociale partners zich hebben gecommitteerd”, zegt minister Moestadja. Decent Work houdt onder andere in dat mensen fatsoenlijk moeten worden behandeld, het is geen one way maar een two way street, zegt de bewindsman. Het komt anno 2018 nog voor dat bepaalde werkgevers hun personeel een broodje onder een boom laten eten, maar is dat decent? Vraagt Moestadja retorisch.
Meerwaarde van ondernemingsraadpleging
Het ministerie is van oordeel dat een belangrijk deel van de conflicten die op de werkplek ontstaan en uiteindelijk aan het ministerie van Arbeid wordt voorgelegd, kan worden voorkomen indien er overleg was geweest tussen werkgevers en werknemers. “Het in de wet voorgesteld overleg kan daartoe een bijdrage leveren”, merkt minister Moestadja op. “Bovendien, wie regelmatig in overleg treedt met zijn medewerkers verkleint de kans op stakingen”, stelt de minister.
“Dit overleg komt al voor in een aantal gevallen waar er vakbonden en cao’s bestaan in bedrijven. De realiteit is echter dat het overgrote deel van de werknemers in Suriname niet verenigd zijn in een vakvereniging en de meeste bedrijven kennen geen cao. Uit informatie van het ministerie van Arbeid blijkt dat er ongeveer 70 cao’s zijn geregistreerd. Het overgrote deel van de werknemers heeft hiermee geen gelegenheid om in harmonie overleg te voeren met werkgevers. Dit overleg, de ondernemingsraadpleging, heeft juist tot doel om het wantrouwen jegens elkaar te doen afnemen, waardoor er hechte partnerschappen ontstaan op de werkplek. Deze partnerschappen zullen de productiviteit en het concurrentievermogen van bedrijven ten goede komen, zegt minister Moestadja. Aan de andere kant zal overleg leiden tot meer betrokkenheid van werknemers in bedrijven en zal dat leiden tot meer arbeiderssatisfactie, meer omzetten en winst en betere arbeidsvoorzieningen.”
“De regering gaat ervan uit dat het niet veel gevraagd is als ondernemers 1 keer per jaar in een vergadering in een klimaat van hoor en wederhoor, in dialoog gaan met hun werknemers. Daarbij kunnen werkgevers praten over de richting waarnaar het bedrijf dient te gaan en kunnen werknemers ook hun punten met betrekking tot arbeidsomstandigheden en arbeidsvoorwaarden naar voren brengen. In bedrijven waar er een vakbond bestaat, kan de werkgever volstaan met overleg met het bestuur van de vakbond. De bedoeling van de wet ondernemingsraadpleging is om meer structuur te brengen in de dialoog tussen werkgever en werknemers.”
Reeds bestaand verplicht overleg in huidig systeem: gefragmenteerd
“Verplicht overleg is geen nieuw fenomeen in Suriname, het komt gefragmenteerd voor in een aantal wettelijke bepalingen van arbeidsrechtelijke aard. Kort kan worden verwezen naar de wettelijke verplichting om te onderhandelen omtrent de cao (Wet Vrijheid van Vakvereniging, art. 14), inspraak bij instelling van een arbeidsreglement (Burgerlijk Wetboek, art. 1613 j), verplicht voorafgaand overleg bij collectief ontslag (Beschikking Minister van Arbeid 26 juli 1994 no. 1861, art. III.3) en in sommige gevallen het opnemen van werknemersvertegenwoordigers in raden van toezicht. Dit bestaand concept van gefragmenteerd overleg wordt thans integraal geregeld in het wetsontwerp ondernemingsraadpleging.”
Medewerkers een stem geven
“Het is geen gezonde zaak dat werkgevers en werknemers elkaar ontwijken en vermijden. De samenwerking zal bedrijven en hun werknemers ten goede komen en uiteindelijk leiden tot sterkere bedrijven en betere arbeidsvoorwaarden en –omstandigheden. Het wetsvoorstel zal een stem geven aan de grote groep ongeorganiseerde werknemers in Suriname. Daarom is het van belang dat de totstandkoming van deze wet door de sociale partners wordt ondersteund”, aldus de bewindsman tot slot.
RB
