Burgers betalen SRD 75 voor e-ID
De afdeling Identiteitskaarten op het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB) zal vanaf 13 maart 2019 geen identiteitskaarten meer produceren. De laatste dag waarop burgers op het bureau terecht konden voor vervaardiging van de huidige identiteitskaarten was 12 maart 2019. In de plaats hiervan wordt de elektronische identiteitskaart (e-ID) geïntroduceerd. Burgers kunnen zich vanaf vandaag wenden tot de bureaus voor burgerzaken (BvB’s) om hun identiteitskaarten aan te maken. In de eerste fase kan dat alleen op specifieke bureaus die zijn aangesloten op de database van het CBB. Deze fase gaat later deze maand in. De wachttijd voor de e-ID is maximaal 30 dagen. Deze moet na de wachttijd persoonlijk worden afgehaald door de kaarthouder. De kaart wordt geactiveerd met een vingerafdruk. De kosten voor het aanmaken van de e-ID zijn SRD 75. Volgens de wet wordt de eerste ID kaart (voor een 16-jarige) kosteloos verstrekt.
Staatsinkomsten
De diverse leges die door CBB verstrekt worden hebben voor de overheid momenteel een enorme waarde. Vóór 1 juni 2018 was het inkomen van de staat via CBB ruim 5 miljoen per jaar. Sinds juni 2018 budgetteert de overheid een inkomen van meer dan SRD 20 miljoen. In juni is het staatsbesluit van 23 april 2018 in werking getreden. Hierdoor zijn er nieuwe tarieven vastgesteld voor het afgeven van uittreksels, familieboekjes, paspoorten, verklaringen of andere bescheiden. Dagelijks worden tussen de 200 en 350 ID-kaarten vervaardigd.
Voor 2019 verwacht de staat SRD 25.5 miljoen te ontvangen. Hierop mag de staat zo meteen ruim SRD 30 miljoen erbij voegen (op basis van ruim 400.000 personen, die een ID-kaart nodig hebben). Dit laatste bedrag is echter nog niet begroot voor het dienstjaar 2019.
Vervanging
Het steeds gaan naar het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB) zou volgens beweringen van politici in het parlement niet meer nodig zijn voor het aanvragen van een uittreksel, nationaliteitsverklaring of een geboorteakte. “De persoonsgegevens zullen op een chip op de nieuwe ID-kaart te vinden zijn”, stelde Andre Misiekaba, NDP-fractieleider. Minister Mike Noersalim van Binnenlandse Zaken zei in het parlement dat men bij het maken van de wet toentertijd geen rekening had gehouden met een aantal zaken. Dat had ook te maken met de tijd waarin men toen leefde. De realiteit was volgens hem ook dat sommige bedrijven en organisaties de ID-kaart na 5 jaar niet meer willen accepteren, omdat de kwaliteit van de kaart dan helemaal is afgenomen.
Eisen van de tijd
Echter blijkt dit nieuw systeem nog steeds niet te voldoen aan de eisen van de tijd. De meeste kassasystemen van de BvB’s zijn niet afgestemd op een “One Window Service”. Er wordt nog steeds binnen met de hand uitgeschreven op een aantal BvB’s. Ook is het in 2019 nog steeds niet mogelijk om bij de BvB vis het POS-betalingssysteem betalingen te verrichten.
Bij de Bureaus voor Burgerzaken (BvB) dient men eerst een rij te volgen om de nodige leges aan te vragen en in handen te krijgen. Indien dat lukt, moet men voor hetzelfde document een andere rij volgen om voor te betalen. Dit kan, afhankelijk van de drukte op de kantoren, zeker 15 minuten tot een uur duren.
Als per jaar maar de helft van de bevolking, ruim 250.000 mensen een uittreksel nodig hebben, verliest men collectief minimaal 3.750.000 minuten. Dat is ruim 62.500 uren (op basis van 15 minuten per keer wachten). Dit komt neer op ruim SRD 383.750 aan verloren productiviteit (op basis van SRD 6.14 als huidig minimumuurloon). Het bedrag kan oplopen naar SRD 525.000 als het volgend minimumuurloon van SRD 8.40 wordt gehanteerd. Hierin is niet meegerekend, de tijd die de burgers moeten besteden aan een BvB-bezoek en de kosten die men maakt om daar aan te komen.
Het idee bij de invoering van het tot nu toe geldend ID-kaartensysteem was dat mensen niet voor elk gedoe in de lange rijen bij CBB hoeven te staan. Kennelijk was er geen vertrouwen bij lokaal gevestigde organisaties in de door CBB verstrekte ID-kaarten. Vandaar uittreksels flink verstrekt werden. Verder blijkt dat de e-ID alleen toegankelijk is middels een reader (wil men de accuraatheid van controleren). Dit betekent dat readers beschikbaar moeten worden gesteld of te koop moeten worden aangeboden. Organisaties die hier niet over beschikken, zullen nog steeds uittreksels of nationaliteitsverklaringen opeisen van de doorsnee Surinamer. Dit neemt de multifunctionaliteit van de kaarten weg (de multifunctionaliteit van e-ID was ook niet de bedoeling van de wetgever). Uiteindelijk zal de Surinamer nog steeds in de rijen van hun BvB moeten staan.
Kavish Ganesh
