Niet zomaar een “Openbare Verkoop”

Het fenomeen openbare verkoop is al vele malen beschreven en/of besproken en het heeft mij persoonlijk al vele jaren beziggehouden. Ik heb mij altijd afgevraagd of er zoveel wanbetalers in Suriname waren of dat er mogelijk nog meer achter zat. Ik vond het altijd al vreemd maar bovenal een ernstige vorm van geweld. De negatieve impact die dit soort activiteiten heeft op de mens is niet te beschrijven. Staan we er wel bij stil wat het betekent om iemands naam in de dagbladen te vermelden als te zijn wanbetalers? Doet de bank er wel alles aan om dit te voorkomen of werkt zij juist er naar toe om hoe erder hoe beter iemands eigendom te kunnen veilen?
Ik denk dat in een geval waar de bank er alles aan gedaan heeft om het te voorkomen en dat niet is gelukt, de impact niet zo groot zal zijn maar toch nog is het altijd een verschrikkelijke beleving. De vraag is nu, hoeveel inzet een bank er in stopt om de client hiervoor te behoeden.
Stel dat de bank zich als doel heeft gesteld om een pand te kunnen veilen in plaats van een veiling te voorkomen. Wat is dan de impact op de betrokkenen? Gaat het geld, zelfverrijking dus, boven het leed dat de mensen hierdoor wordt aangedaan?
Welnu, uit eigen ervaring kan ik zeggen dat een bepaalde grote bank-instelling als doel heeft om mijn eigendom te veilen! De tragedie die deze bank daarmee heeft aangericht is jammerlijk. Hele families worden gefrustreerd en dat alleen omdat het geld boven alles gaat en niemand die zich geroepen voelt om hier een onderzoek naar in te stellen? Hebben meerdere mensen en organisaties dan belang bij dit fenomeen. Laat het duidelijk zijn! Uit de praktijk blijkt maar al te goed dat velen zich hebben verrijkt door juist onroerend goed op de veiling te “kopen”. De vraag die mij bezighoudt is daarom ook: worden goederen van mensen opzettelijk op de veiling gezet om zichzelf en andere connecties te verrijken?
Het probleem is dat de gemiddelde Surinamer niet in het openbaar wenst te treden omtrent dit fenomeen. Enerzijds, uit frustratie en anderzijds uit angst. Angst omdat er veel twijfel bestaat omtrent de zogenaamde Rechtsbescherming in dit land. Is er sprake van rechtsbescherming voor een ieder of alleen voor de zogenaamde “elite”? Zijn de gevangenissen wel ingericht voor de opvang van deze groep “elite”
Ik ben momenteel, buiten mijn wil om, persoonlijk ook met dit fenomeen geconfronteerd. En het traject duurt al enige tijd. Praten helpt niet en er is geen begrip en ook geen luisterend oor. Ik heb daarom nu besloten om er persoonlijk meer aandacht aan te geven en zelf ook nar buiten te treden. Ik wil ook anderen erbij betrekken zodat zij ook een oordeel kunnen vellen. Het kan immers ook een ander treffen. Ik kan in mijn geval immers met een vrij grote mate van zekerheid stellen dat de desbetreffende bank-instelling in dit geval heel ver is gegaan. Ik heb het vervelende gevoel dat de bank zelfs documenten heeft vervalst om tot veiling over te gaan. Ik leg het met mijn weinige kennis op dit gebied toch wel uit dat de bank zich in mijn geval zelfs schuldig gemaakt aan valsheid in geschrifte / bedrog / misleiding / corruptie en het vertrappen van mensenrechten en ik vind dat dit absoluut niet kan. Als hier niet slagvaardig tegen wordt opgetreden, ben ik bang dat met mij ook vele anderen ten onder zullen gaan. Geld gaat boven alles en de kleine man wordt aan zijn lot overgelaten; hij mag letterlijk verzuipen, want de veiling moet doorgaan, en een andere moet geholpen worden aan meer en nog meer. Om het vorenstaande aan te tonen, heb ik besloten een presentatie of noem het maar een lezing te houden en ik heb daarvoor alle bij mij bekende media uitgenodigd om hiervan verslag uit te brengen. Een ieder mag aanwezig zijn. Ik hoop dat advocaten / notarissen, rechtenstudenten, politici / opsporings-ambtenaren ook deelnemen aan deze presentatie. Het is op dinsdag 20 februari om 11.00 uur in de Flexmall aan de Surinamestraat 72. Samen zullen we dit gedrag moeten veroordelen en moeten opkomen tegen dit gedrag anders is het einde zoek! Vandaag ben ik het vermeende slachtoffer, wie weet wie van ons het volgende slachtoffer wordt. Dus, tot dinsdag in de Flexmall.
Rebien Gangaram Panday

error: Kopiëren mag niet!