Gisteren zijn de politieke verkiezingen in Nederland gehouden. De debatten waren interessant en de verschillen evident vergeleken met Suriname. Politieke leiders stonden tijdens de debatten dicht op elkaar en konden elkaar zelfs aanraken. Ondanks men fel was, heeft men met zelfbeheersing zijn punt kunnen maken. Onder de lijsttrekkers van de grote partijen zijn er nauwelijks vrouwen te zien. Opvallend was een debat van de grote politieke partijen voor kinderen. De politici hebben rekening ermee gehouden dat ze hun plannen brachten voor kinderen. De toon was anders, het niveau was anders en ook de vijandigheid was anders. Opvallend was in het nieuws ook de oproep van Surinaamse Nederlanders om op Surinamers te stemmen, ongeacht partij. Heel opmerkelijk was ook dat enkele politieke partijen duidelijk hebben aangegeven niet met de PVV te willen samenwerken. Deze controversiële partij die een ferm standpunt inneemt tegen bijvoorbeeld geweld veroorzaakt door bepaalde migrantengroepen in het land, stond kort voor de verkiezingen nog op de tweede plek met uitzicht op groei naar de eerste plaats. Op de avond voor de verkiezingsdag was interessant de opmerking dat premier van Nederland althans zijn partij de ruzie met Turkije, van wie de premier niet zo populair is, heeft misbruikt om stemmen te winnen. Er was een columnschrijver die zelfs beweerde dat het scenario van een Turkse Buza-minister die de deur werd gewezen, al dagen van tevoren bekend was.
In een nieuwsbericht daags voor de verkiezing werd nog de opmerking gemaakt dat de opkomst onder Surinamers op de verkiezingsdag altijd bedroevend laag is geweest. Heel anders was het met de algemene opkomst landelijk. Het blad De Tijd meldde dat Nederlanders massaal naar de stembus zijn gegaan om hun stem uit te brengen. In de namiddag was de opkomst in het hele land aanzienlijk hoger dan in 2012. De verkiezingen in Nederland staan deze keer meer dan anders in de belangstelling van de internationale media. Deze willen kijken of Nederland de volgende dominosteen is die valt voor het rechts populisme onder de westerse landen na de overwinning van Trump in de USA. De internationale media zien de verkiezingen in Nederland als een opwarmer voor verkiezingen in andere grotere Europese landen die op komst zijn zoals Duitsland en Frankrijk. De verkiezingen in Nederland zijn interessant vanwege o.a. Wilders en anti-EU-sentimenten. Het is interessant om te volgen hoe de Nederlandse kiezer reageert op de anti-Islam en –migratiebeweging van Wilders. Na Brexit is het ook interessant om te volgen of de Nederlanders hun zegen geven aan politici die mogelijk Nederland uit de EU halen. Opvallend de laatste dagen was de passiviteit van de Nederlandse politici naar Turken die in Nederland met een Nederlandse nationaliteit wonen. De loyaliteit van deze mensen ligt duidelijk niet bij de Nederlandse grondwet, maar aan die van Turkije. Er is een enkeling die wel een opmerking heeft gemaakt over het in de ban doen van het fenomeen van de dubbele nationaliteit. In de middag was het in Nederland al bekend dat meer dan 60 % van de Nederlanders al naar de stembus was gegaan. Dat was enkele procenten meer dan de laatste verkiezingen. In 2012 was de opkomst uiteindelijk iets meer dan 74 %. In de grote steden, waar de opkomst traditioneel relatief laag is, hebben veel mensen gestemd in de middag. De stembussen in Nederland sloten om 21 uur. Rond middernacht moest er een indicatie zijn hoe de zetelverdeling zou zijn.
De kieslijst in Nederland bestaat uit bijna 13 miljoen Nederlanders. Men kiest direct de meer dan 150 leden van het parlement, de Tweede Kamer. Aan de verkiezingen doen 28 partijen mee, 13 daarvan hebben nog geen zetel in de Nederlandse Tweede Kamer. In totaal dongen 1.116 kandidaten mee naar een plek in het parlement. In de verkiezingen is de rechts-populistische PVV – die de frustratie van de boze oude witte man tot uitdrukking brengt – als de grootste uitdager gegolden van de premier Mark Rutte en zijn liberale VVD. PVV lag geruime tijd voor op de rest in de peilingen, maar door de wilde fratsen die Trump kort na zijn uitverkiezing uithaalde – zoals dat alleen in bananenrepublieken te zien is – taande de electorale steun geleidelijk af voor de blonde Wilders. De steun van Franse extreemrechtse presidentskandidate Marine Le Pen heeft Wilders kennelijk ook niet goed gedaan. Le Pen gaf in haar betoog aan dat Wilders alleen erop uit was om grote immigratie en gevaar voor de samenleving af te wenden. ‘Nederland is van de Nederlanders’, zei de PVV-leider in een debat. Hoe zouden andere politici vlak voor de verkiezingen reageren als een concurrent zou stellen dat Suriname voor de Surinamers is? We blijven volgen wat de exacte uitslag uitpakt in Nederland en wat voor effect dat zal hebben op de verkiezingen in Duitsland en Frankrijk. In elk geval heeft de VN-organisatie ILO recent benadrukt dat de economie van de westerse geïndustrialiseerde landen immigranten als arbeiders nodig heeft. Men heeft voordeel aan ze.
