Vakbondsleider Robby Naarendorp vindt het geen prestatie van de regering om overeenkomsten na te komen, die al verouderd zijn en het beoogde resultaat niet meer kunnen dekken. De reeds bestaande heffingskorting op belastingen is onlangs door de regering verhoogd. Dit is indertijd afgesproken met de vakbeweging, maar de uitvoering heeft heel lang op zich laten wachten. Onder de maatregelen vallen ook de onbelaste kinderbijslag, onbelaste koerscompensatie, verhoging van het vrijgestelde deel van vakantie-uitkeringen, gratificatie of bonussen. Dit besluit werkt terug tot en met 1 mei 2016.
“Op het eerste gezicht zou je denken dat je blij moet zijn, maar men moet nagaan wanneer de afspraken zijn gemaakt. Het effect dat de uitvoering toen zou hebben, heb je nu niet meer. Dit gezien de waarde van het geld van toen en nu. Het was de bedoeling dat de maatregelen voor een andere soort periode zouden werken. Dit is geworden een druppel op een gloeiende plaat. Er moet nu veel meer gedaan worden, zodat de samenleving het hoofd boven water kan houden”, stelt de vakbondsman. De overheid kan volgens Naarendorp geen overeenkomst uitvoeren wanneer zij dat wil uitvoeren. “Je kunt een overeenkomst niet uitvoeren wanneer je dat zelf wil. De effecten zouden toen anders zijn dan zij nu zijn. Het is uiteindelijk uitgevoerd, maar het is geen kwestie van blij zijn. Het moest worden uitgevoerd zoals het overeen gekomen is”, meent Narendorp.
De kosten van levensonderhoud zijn duidelijk gestegen. Naar oordeel van Naarendorp zal er hiervan uitgaande ook moeten worden gekeken naar het minimumuurloon van de werknemersklasse. Daar ligt al voldoende werk aan de winkel voor de regering. Dit is volgens Naarendorp gewoon een gevolg van al de kostenverhogende maatregelen van de regering. Uiteindelijk moeten de burgers het geld ergens vandaan halen om de verhogingen te kunnen betalen. Indien de overheid zal blijven trekken van de burgers, terwijl de koers niet onder controle is, moet de regering begrijpen dat de werknemers meer geld nodig hebben.
“Men onderschat de huidige situatie. Werknemers leven nu in angst. Men ziet dat er minder werk is of minder zaken wordt gedaan. Men vreest nu het moment waarop de baas zal zeggen dat het bedrijf moet inkrimpen of zelfs sluiten. De psychische gevolgen zijn niet voldoende in acht genomen. Dan praten wij nog niet over de AOV of onderstand genietenden”, aldus Naarendorp.
